Κυριακάτικο πρωινό ξύπνημα! Πρωινός τύπος δεν είμαι, αλλά η εκδρομή το απαιτεί και η μαγεία της ανατολής ανεκτίμητη. Μαζευτήκαμε λοιπόν όλοι στον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας, στο Ανατολικό Κέντρο. Είχαμε σύμμαχο τον δροσερό καιρό της εποχής και τον βασιλικό του Τιμίου Σταυρού -ένεκα της ημέρας. Οι συμμετέχοντες πολλοί και διαφορετικοί. Ολοι όμως με ένα κοινό κίνητρο: την εξερεύνηση της φύσης και τις νέες εμπειρίες.

Ο βόρειος Ταΰγετος και οι γείτονες Σπαρτιάτες μας περίμεναν! Η οροσειρά του Ταϋγέτου έχει μήκος 115 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 30 χιλιόμετρα και έκταση 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συγκροτείται από τέσσερα κύρια τμήματα: τον βόρειο (προς την Μεγαλόπολη), τον μέσο ανατολικό (προς την Σπάρτη), τον δυτικό και το νότιο Ταΰγετο με τα βουνά της Μάνης. Στο βόρειο Ταΰγετο υπάρχουν μικρές κορυφές: Ξεροβούνα (1.852μ.), Νεραϊδόβραχος (1.784μ.), Λεπενού (1.733μ.) κ.ά.

Ξεκινήσαμε λοιπόν παρέα με όμορφες μουσικές. Ανεβήκαμε τον Ταΰγετο και μετά από αρκετή ώρα, μέσα από μια παλιά εθνική οδό, βρεθήκαμε στο χωριό Καστόρι (Καστόρειο). Εκεί συναντήσαμε τους συνοδοιπόρους μας από τον Ορειβατικό Σύλλογο Σπάρτης! Η πεζοπορία δεν άργησε να ξεκινήσει. Ακολουθήσαμε το μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι, η ειδική σήμανση του οποίου μας βοήθησε να μην χαθούμε στη διαδρομή μας, παρά μόνο στην ομορφιά της φύσης! Ολα γύρω καταπράσινα! Πλατάνια και καστανιές αγκάλιαζαν την πορεία μας! Τα κυκλάμινα ανθισμένα και τα μελίσσια χόρευαν γύρω τους στο δικό τους ιδιαίτερο ρυθμό. Μανιτάρια ξεφύτρωναν παντού (σημειωτέον 15-17 Νοεμβρίου γίνεται και "ο δρόμος του μανιταριού" με αφετηρία το χωριό Γεωργίτσι).

Η πορεία μας γίνεται όλο και πιο ανηφορική, όλο και πιο δύσκολη, αλλά η φύση δεν σε απογοητεύει. Σε κάθε στροφή κάτι καινούργιο αναδύεται, το μάτι δεν χορταίνει, ταλαντεύεται ανάμεσα στο τοπίο και στο μονοπάτι! Η ανθρώπινη φύση με όλες τις αισθήσεις σε έξαρση! Οι στάσεις απαραίτητες για μια ανάσα και ανάκτηση δυνάμεων!Συνεχίζουμε, δεν γνωρίζουμε σχεδόν κανέναν, αλλά υπάρχει ομαδικότητα και αλληλεγγύη. Χαμογελαστά πρόσωπα που προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας για να ανέβεις τον βράχο ή να περάσεις το ρυάκι. Μοιραζόμαστε νερό, σύκα και καρπούς για ενέργεια (οι περισσότεροι συνοδοιπόροι μας είναι έμπειροι και ξέρουν τι χρειάζεται). Η φύση προκαλεί ευφορία και ακούς ποίηση και τραγούδια από τους πιο μυημένους! Ο Νικηφόρος Βρεττάκος εξάλλου εξυμνεί τον Ταΰγετο στο έργο του:

«Εστηνε η Ανοιξη την προτομή μου

σε μικρούς λόφους ειρήνης,

έλαμπε καθισμένο στο ραβδί μου ένα πουλί από φως

κ᾿ έβρεχε ιριδισμούς στα πρόβατα το αιώνιο σέλας της αγάπης.

Μες στη σιωπή, το θαλασσί φλοίβησμα του αίματός μου

ανάδινε τον ήχο του αδραχτιού της μητέρας μου,

που ύφαινε στων σταχτιών το πράσινο και το λευκό μαλλί του αυγερινού.

Μικρός Εωσφόρος του φωτός στου Ευρώτα τις ροδοδάφνες,

έπαιρνα δίπλα τα βουνά βρεγμένος από το φεγγάρι

με δυο άσπρους κρίνους στην καρδιά,

μ᾿ εφτά σημαίες στα χείλη,

κι απάνω από των γερακιών τις ατελεύτητες μοναξιές

επόπτευα το σύμπαν, θησαυρίζοντας τοπία

κι αλλοτινά φώτα στη μνήμη μου» ("Ανάμνηση απ᾿ τον Ταΰγετο").

Το τοπίο σε ανταμείβει κάθε στιγμή! Περπατάμε σχεδόν 4-5 ώρες και τα πόδια έχουν βαρύνει, αλλά η ψυχή χαμογελά. Ξάφνου, τα απομεινάρια ενός πέτρινου νερόμυλου. Στην μέση του φαραγγιού, καταμεσής στην άγρια φύση, ξαφνιάζεσαι από τα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας του παρελθόντος. Αργότερα μάθαμε πως λέγεται και "Φαράγγι Μύλων". Μυρίζουμε και γευόμαστε τους καρπούς της φύσης. Αγρια βατόμουρα ξεπροβάλλουν στην άκρη του δρόμου. Με λίγο δισταγμό στην αρχή, περιμένουμε για να δοκιμάσουν κάποιοι άλλοι πρώτοι, αλλά τελικά η περιέργεια νίκησε και να 'σου μια νέα εμπειρία! Η γλυκιά γεύση της φύσης, προς στιγμή, μας έκανε να ξεχάσουμε τον πόνο τον ποδιών! Φτάνοντας στο τέλος κοιτάξαμε προς τα πίσω… πόσο μεγάλη και υπέροχη διαδρομή είχαμε κάνει! Ο άνθρωπος έχει πολλές αντοχές και δυνατότητες.

Εξω από το χωριό Γεωργίτσι (σε υψόμετρο 970μ.) γνωστό και ως «μπαλκόνι του Ταϋγέτου» και όχι άδικα, μια βρύση έσβησε τη δίψα μας και τα πλατάνια μας χάρισαν την σκιά τους ακόμα μια φορά! Η πλατεία του χωριού με την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και τον τεράστιο αιωνόβιο πλάτανο, γέμισε με ορειβάτες με λουλούδια στα μαλλιά, που ξαπόσταιναν πριν πάρουν το δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι νέες εμπειρίες μέχρι την επόμενη εξόρμηση με τον Ορειβατικό! Ξεμακραίνοντας δεν χορταίνω να βλέπω την ομορφιά του Ταϋγέτου, ένα δώρο της φύσης δίπλα μας! Ανάταση και αγαλλίαση ψυχής! 

Μαρία-Δήμητρα, Ιουλία, Κώστας

Μέλη του ΕΟΣ Καλαμάτας

Πληροφορίες:

Διεύθυνση: Ανατολικό Κέντρο Καλαμάτας

Τηλέφωνο: 27210 97733 

Website: http://www.eoskal.gr/