Οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν, ενώ αντίστοιχα οι ιδιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν.
Δεν υπάρχει δομή της δημόσιας υγείας η οποία να μην πάσχει.
Η βάση των συστημάτων υγείας που είναι η πρωτοβάθμια υγεία ανεπαρκεί: Το ΠΕΔΥ Καλαμάτας παρόλο που είναι μια σύγχρονη μονάδα με σημαντικό εξοπλισμό στο κέντρο της Καλαμάτας παραμένει σε αδράνεια. Εργαστήρια δεν δουλεύουν. Απαραίτητες ειδικότητες δεν υπάρχουν.
Αποτέλεσμα της ανεπάρκειας της πρωτοβάθμιας υγείας είναι η συσσώρευση ασθενών που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν σε τακτική βάση, στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Το Νοσοκομείο της Καλαμάτας διατηρείται σε ένα επίπεδο παροχής υπηρεσιών χάρις στις προσπάθειες των ίδιων των εργαζομένων σε αυτό.
Επιγραμματικά θα δώσω μια τάξη μεγέθους των ελλείψεων στον ιατρικό τομέα στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Από τις 120 προβλεπόμενες θέσεις του οργανογράμματος έχουν καλυφθεί μόνο 69 ενώ παραμένουν κενές 51 θέσεις. Για να μιλήσουμε με ποσοστά πάνω από το 40% των προβλεπόμενων θέσεων είναι κενές.
Ετσι σαφώς δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι κλινικές αλλά δεν μπορεί λειτουργήσει το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα εργαστήρια.
Οι Παθολογικές Κλινικές είναι ιδιαίτερα υποστελεχωμένες. Δύο Παθολογικές Κλινικές των 40 κλινών που εναλλάσσονται στην εφημέρευση με μόνο έξι συνολικά παθολόγοι, ενώ έπρεπε να υπάρχουν 12. Ειδικά η Β' Παθολογική Κλινική μένει με 2 γιατρούς.
Εξακολουθεί εδώ και 2 χρόνια να μην υπάρχει γαστρεντερολόγος (ενώ προβλέπονται 2), δεν υπάρχει πλέον δερματολόγος (ενώ επίσης προβλέπονται 2). Λείπουν 3 καρδιολόγοι, 4 ορθοπεδικοί, 4 αναισθησιολόγοι, 2 ψυχίατροι, 3 νεφρολόγοι, 4 βιοπαθολόγοι, 3 ακτινολόγοι, 3 φαρμακοποιοί, 1 νευρολόγος, 2 ΩΡΛ, 1 παιδίατρος, 1 οφθαλμίατρος, 1 αιματολόγος, 1 οδοντίατρος, 1 ενδοκρινολόγος, 2 εντατικολόγοι, 1 ιατρός εργασίας και 1 χειρουργός θώρακος.
Και όλα αυτά σε ένα νοσοκομείο που αναπτύσσει νέα αναγκαία τμήματα, όπως το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο, το μαγνητικό τομογράφο και την Μονάδα Εμφραγμάτων χωρίς να προβλέπει αντίστοιχη στελέχωση.
Παράλληλα έχουμε θέσει ξεκάθαρα το θέμα του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών το οποίο πρέπει να γίνει αυτόνομο τμήμα στελεχωμένο από ειδικευμένους ιατρούς.
Αλλά και τα προγράμματα εφημέρευσης με τις περικοπές που ίσχυσαν από τις αρχές του έτους, δεν είναι ασφαλή γιατί δεν καλύπτεται όλο το φάσμα των ειδικοτήτων, όπως θα έπρεπε.
Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε και το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας το οποίο επίσης παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει καρδιολόγος τα τελευταία χρόνια, ενώ έπρεπε να ήταν 2. Επίσης λείπουν 2 παθολόγοι, 2 χειρουργοί, 1 παιδίατρος ,2 γενικοί ιατροί, 1 ουρολόγος, 1 ορθοπεδικός, 1 νεφρολόγος, 1 ΩΡΛ, 1 οφθαλμίατρος, 1 ακτινοδιαγνώστης, 1 οδοντίατρος, 2 αιματολόγοι, 1 βιοπαθολόγος, 2 αναισθησιολόγοι, 2 μαιευτήρες-γυναικολόγοι.
Παρόμοια κατάσταση ελλείψεων ιατρικού προσωπικού παρατηρείται και στα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία (στα οποία θα αναφερθώ μόλις ολοκληρωθεί η συλλογή στοιχείων).
Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα;
Πρέπει να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην υγεία. Τα συσσωρευμένα προβλήματα του συστήματος υγείας δεν μπορούν να περιμένουν ούτε καν την έκβαση των διαπραγματεύσεων.
Είναι απολύτως αναγκαία η άμεση προκήρυξη όλων των κενών θέσεων ιατρικού προσωπικού.
Παράλληλα πρέπει να αξιοποιηθεί όλο το υπάρχον ιατρικό δυναμικό έτσι ώστε να προσφέρει τις υπηρεσίες εκεί που πραγματικά πάσχει το σύστημα. Π.χ. στις ειδικότητες που λείπουν από το Νοσοκομείο και μέχρι να προκηρυχθούν οι αντίστοιχες θέσεις, να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα κάλυψης των επισκέψεων γιατρών του ΕΟΠΥΥ στα νοσοκομεία έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται ο ασθενής.
Να συζητηθεί ο υγειονομικός χάρτης της Μεσσηνίας έτσι ώστε όλος ο νομός να είναι καλυμμένος υγειονομικά. Λόγω της υπάρχουσας γεωγραφικής κατανομής των δομών υγείας υπάρχουν περιοχές στην Μεσσηνία που στερούνται υγειονομικής φροντίδας και αυτές πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα.
Η πρωτοβάθμια υγεία σε επίπεδο πόλης πρέπει να αναβαθμιστεί έτσι ώστε να καλύπτει τις ανάγκες υγειονομικής φροντίδας σε τακτική βάση και να αποσυμφορεί το νοσοκομείο, που έτσι κι αλλιώς βρίσκεται μακριά από τον οικιστικό ιστό της πόλεως.
Αλλά και το ΕΚΑΒ πρέπει να στελεχωθεί έτσι ώστε να αναλαμβάνει τη διακομιδή των περιστατικών με εξειδικευμένο προσωπικό.
Συνολικά χρειάζεται μια άλλη πολιτική στο χώρο υγείας. Μια πολιτική που θα έχει ως βάση τον ασθενή και τις ανάγκες του αλλά από την άλλη θα εξασφαλίζει το σωστό εργασιακό περιβάλλον για το προσωπικό.
Μανώλης Μάκαρης
