Ωστόσο, ο συνεταιρισμός “Ενωση Μεσσηνίας” δίνει στους παραγωγούς που παραδίδουν το προϊόν τους και θέλουν να πληρωθούν άμεσα, 2,60 ευρώ το κιλό και τέλος. Δηλαδή, δεν προβλέπεται να πάρουν παραπάνω χρήματα, αν η τιμή διαμορφωθεί σε υψηλότερα επίπεδα ούτε, φυσικά, να επιστρέψουν, αν καθοριστεί σε χαμηλότερα. Αυτό μας επισήμανε ο πρόεδρος της Ενωσης Γιώργος Λαζόγιαννης. Το γεγονός ότι η τιμή θα διαμορφωθεί στα μέσα του Οκτωβρίου, μας επιβεβαίωσε ο πρόεδρος της Παναιγιαλείου Ενωσης Θανάσης Σωτηρόπουλος σημειώνοντας: “Οι παραγωγοί να εμπιστευθούν τους συνεταιρισμούς και η τιμή θα είναι η καλύτερη.
Η τιμή θα είναι καλή, αυξημένη σε σχέση με πέρυσι. Ολα θα πάνε καλά με εμπιστοσύνη στους συνεταιρισμούς και στην Παναιγιάλειο”. Να υπενθυμίσουμε ότι για την περσινή σταφίδα οι παραγωγοί πήραν 2 ευρώ το κιλό. Τιμή καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, όπου παρατηρήθηκαν σοβαρά ζητήματα με τη διάθεση του προϊόντος, που οδήγησαν σε εγκατάλειψη, ακόμα και ξερίζωμα της σταφίδας από αρκετούς παραγωγούς και σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση της παραγωγής. Η φετινή παραγωγή της σταφίδας είναι πολύ καλή και ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά. Για να συνεχιστεί η παραγωγή του παραδοσιακού και άλλοτε δυναμικού προϊόντος, χρειάζεται πρόγραμμα στήριξης από την Πολιτεία.
Οπως έχουν τονίσει στην “Ε” συνεταιριστές – σταφιδοπαραγωγοί, το μέλλον του προϊόντος είναι αβέβαιο, γκρίζο. Η σταφίδα εγκαταλείπεται και πολλά κτήματα ξεριζώθηκαν, καθώς τα τελευταία χρόνια η τιμή ήταν πολύ χαμηλή, η κεντρική εξουσία δεν στήριξε τους παραγωγούς με τα αποθέματα και οι επιδοτήσεις κατέρρευσαν. Ολα αυτά με το κόστος παραγωγής να εκτοξεύεται και να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους εργάτες γης και τις ζημιές από τα αγριογούρουνα. Οι παραγωγοί σημειώνουν ότι η σταφίδα που έσωσε τη χώρα σε δύσκολες περιόδους, πρέπει να παραμείνει και καλούν την κυβέρνηση να τη στηρίξει. Επισημαίνουν ότι “μετά τον κορονοϊό, η κυβέρνηση δεν βοήθησε, δεν πήρε τα αποθέματα της σταφίδας και καταβαραθρώθηκε η τιμή Η σταφίδα εγκαταλείπεται, γιατί είναι κοστοβόρα καλλιέργεια. Η ζήτηση αρχίζει να μειώνεται και δεν αυξάνονται οι εξαγωγές. Τις επιδοτήσεις τις έπαιρναν αυτοί που δεν τις δικαιούνται. Οι πραγματικοί παραγωγοί έχουμε χάσει το 70% των επιδοτήσεων”. Χαρακτηριστικό στοιχείο της απογοήτευσης των παραγωγών και της εγκατάλειψης είναι ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, στη Μεσσηνία την περίοδο του κορονοϊού καλλιεργούνταν 115.000 στρέμματα και σύμφωνα με το περσινό ΟΣΔΕ έχουν πέσει στα 75.000 με 77.000. Οι παραγωγοί εκτιμούν ότι “ένας παραγωγός με στρέμματα σταφίδας θα βγάλει αξιοπρεπές εισόδημα, αλλά να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με τους εργάτες γης και το υψηλό κόστος”.
Διαμαρτύρονται ότι “έχει εκτοξευτεί το κόστος παραγωγής και έχουν μειωθεί πολύ οι επιδοτήσεις, στο μισό και πιο κάτω. Η συνδεδεμένη ενίσχυση ήταν 54 ευρώ το στρέμμα κι έχει πέσει στα 28. Δεν αποζημιωθήκαμε για τον περονόσπορο και η σταφίδα δεν μπήκε στο μέτρο 23, για να δοθεί αποζημίωση”. Οι συνεταιριστές τονίζουν πως “πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση σωστή, όπως έγινε στα αμπέλια, για να μπει νέα σταφίδα. Για 3 - 4 χρόνια η Πολιτεία να στηρίξει τους παραγωγούς, για να αντέξουν μέχρι να βγει η καινούργια παραγωγή”. Σημειώνουν ότι “η σταφίδα πρέπει να παραμείνει”. Γιατί για τη Μεσσηνία “είναι ό,τι χειρότερο η μονοκαλλιέργεια της ελιάς και αυτό φαίνεται στην πράξη”. Και για άλλες περιοχές, όπως η Αιγιάλεια και η ορεινή Κορινθία “η σταφίδα είναι η μοναδική καλλιέργεια”. Τέλος, θυμίζουν ότι “η σταφίδα είναι ένα ιστορικό προϊόν, που έχει σώσει την Ελλάδα σε δύσκολες εποχές”.
