Η επιχείρηση κατασκευής κεραμικών οικοδομικών τούβλων και κεραμιδιών ήταν μία από τις λίγες μονάδες που συνέχισαν να λειτουργούν στη Μεσσηνία μετά το πρώτο κύμα αποβιομηχάνισης το οποίο σάρωσε το νομό μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973 - προσφέροντας εργασία σε Μεσσηνίους και πρώτες ύλες με ευνοϊκούς οικονομικούς όρους σε εκατοντάδες κατασκευαστικές εταιρείες της Ελλάδας. Δεν θα ήταν μάλιστα υπερβολή να λεχθεί ότι, ειδικά στη Μεσσηνία, όποιον σοβά και να σηκώσεις θα βρεις τούβλα «Αναγνωσταρά» από κάτω: Η επιχείρηση για πολλά χρόνια είχε κατακτήσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς του νομού, παρέχοντας στους Μεσσήνιους τη δυνατότητα να αποκτήσουν σπίτι με διευκολύνσεις στην προμήθεια των τούβλων και των κεραμιδιών. Ιδιαίτερα μετά την περίοδο των σεισμών, η μονάδα παραγωγής της κεραμοποιίας «Αναγνωσταρά» δούλευε στο φουλ προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες της εποχής.
Ομως, η κρίση που έπληξε την οικοδομή στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας επέφερε το πρώτο πλήγμα στην επιχείρηση. Τα έσοδά της μειώθηκαν δραματικά και δεν μπορούσε πλέον να διατηρήσει το προσωπικό που είχε στο παρελθόν. Η γενικευμένη ύφεση που ακολούθησε, όπως και η επιβολή του ΕΝΦΙΑ που έκανε απαγορευτική τη σκέψη για ανέγερση νέων κατοικιών, έδωσαν τη χαριστική βολή στην κεραμοποιία «Αφοί Αθ. Αναγνωσταρά ΑΕ».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
Το 1925 ιδρύεται από τον Αθανάσιο Αναγνωσταρά, με έδρα την Καλαμάτα, μια βιοτεχνική επιχείρηση κατασκευής κεραμικών οικοδομικών τούβλων, καθώς και κεραμιδιών - τα οποία διαθέτει στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας.
Το 1962 αποκτά τη νομική μορφή της ομόρρυθμης εταιρείας. Την ίδια χρονιά ξεκινά τη λειτουργία του το εργοστάσιο της εταιρείας στην Καλαμάτα, υιοθετώντας σύγχρονες μεθόδους παραγωγής που σε συνδυασμό με την πείρα των στελεχών της επιχείρησης οδηγούν στη διεύρυνση των αγορών, σε μια όλο και μεγαλύτερη γεωγραφική περιοχή που καλύπτει και την Αττική.
Το 1973 η κεραμοποιία γίνεται ανώνυμη εταιρεία με επωνυμία «Αφοί Αθ. Αναγνωσταρά ΑΕ».
Το 1975 αρχίζει τη λειτουργία του το νέο εργοστάσιο παραγωγής τούβλου στον Αντικάλαμο Καλαμάτας. Το εργοστάσιο, το οποίο λειτουργεί στην ίδια θέση μέχρι σήμερα, χρησιμοποιεί σύγχρονη τεχνολογία και μεθόδους παραγωγής. Η επιχείρηση καταλαμβάνει σημαντική θέση στον κλάδο της.
Το 1986 λειτουργεί μια νέα σύγχρονη μονάδα παραγωγής κεραμιδιού στο εργοστάσιο του Αντικαλάμου.
Το 1992 λειτουργεί κέντρο διανομής στην Κηφισιά, από όπου γίνεται ευκολότερη η διάθεση των προϊόντων στην Αττική.
Το 1998 η επιχείρηση εγκαθιστά σύστημα ελέγχου της παραγωγής μέσω υπολογιστή (SCADA). Παράλληλα προσαρμόζει τα προϊόντα της στις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών προτύπων ΕΝ και αποκτά δικό της εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου.
Το 1999 το σύστημα διασφάλισης ποιότητας της εταιρείας πιστοποιείται κατά το πρότυπο ISO 9002.
Το 2001 εφαρμόζεται η καινοτομική μέθοδος της ξηρής άλεσης της αργίλου για την παραγωγή κεραμιδιών, με αποτέλεσμα τη συνολική βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών.
Το 2003 ιδρύεται κέντρο διανομής στους Γαργαλιάνους για την καλύτερη κάλυψη της Δ. Μεσσηνίας.
Το 2002 επαναπιστοποιείται το σύστημα διασφάλισης ποιότητας της εταιρίας κατά το πρότυπο ISO 9001.
Το 2005 επαναπιστοποιείται το σύστημα διασφάλισης ποιότητας της εταιρίας κατά το πρότυπο ISO 9001. Ιδρύεται επίσης υποκατάστημα στο Kαστέλι Κισσάμου Κρήτης.
Το 2006 ιδρύεται υποκατάστημα στην Κέρκυρα για την καλύτερη εξυπηρέτηση των εμπόρων της Βορειοδυτικής Ελλάδας (χονδρική πώληση).
Το 2007 ιδρύεται υποκατάστημα στον Αρχάγγελο της Ρόδου.
Το 2008 γίνεται επαναπιστοποίηση του συστήματος διασφάλισης ποιότητας της εταιρείας κατά το πρότυπο ISO 9001:2000.
Το 2010 η εταιρεία βγάζει στην αγορά ένα νέο καινοτόμο προϊόν: το Βυζαντινό Καρφωτό Κεραμίδι, PAT. PEN 20100100607.
Τι λέει το Δ.Σ. της κεραμοποιίας "Αναγνωσταρά"
Σχολιάζοντας την απόφαση του κλεισίματος της επιχείρησης το Δ.Σ. σημείωσε στην «Ε» τα εξής:
«Οσον αφορά κάποιους κ.κ. μετόχους, αν και ήταν υπάλληλοι της εταιρείας, από τις αρχές της δεκαετίας του '80, ουδέποτε "τράβηξαν κουπί" γι' αυτήν και δη περισσότερο μετά τη φυσική
τους αποχώρηση από την εταιρεία το έτος 2007. Αποχώρηση η οποία έγινε οικειοθελώς, και ενώ είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες προσκλήσεις το 2006, από το Δ.Σ., να συμμετέχουν στη διοίκηση.
Αυτοί αρνήθηκαν, ενώ παράλληλα αξίωσαν το κλείσιμο και την εκκαθάριση της εταιρείας από το έτος 2006, πράγμα το οποίο φυσικά δεν έγινε αποδεκτό. Ενα γεγονός το οποίο γνώριζαν όλοι οι τότε εργαζόμενοι στην εταιρεία, εκ των οποίων, οι 119 εργαζόμενοι στον τομέα παραγωγής έχουν αποζημιωθεί πλήρως από τις αρχές του 2014, οπότε και αποχώρησαν, καθώς και τα στελέχη του λογιστηρίου, τα οποία αποχώρησαν τον Ιούλιο του 2015 και έχουν λάβει μεγάλο μέρος της αποζημίωσής τους.
Να σημειωθεί εδώ ότι μέχρι και σήμερα η εταιρεία μας έχει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, όπως επίσης έχει εξοφλήσει όλους τους προμηθευτές της.
Σήμερα, 10 χρόνια μετά,έρχονται αυτοί οι κ.κ. μέτοχοι να χύσουν "κροκοδείλια δάκρυα" για
την εταιρεία και για τις τύχες των εργαζομένων της, αδιαφορώντας και ασκώντας μόνο κριτική εκ του ασφαλούς, ενώ γνωρίζουν μεσούσης της κρίσης τις τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλε το
Δ.Σ., ως και τα χρηματικά ποσά που δαπάνησε αυτό την τελευταία 10ετία, με σκοπό τη συνέχιση της ιστορικής αυτής εταιρείας – πράγμα το οποίο δεν κατέστη εντέλει δυνατό λόγω αντικειμενικών συνθηκών.
Τέλος, το Δ.Σ., σεβόμενο την ιστορία της Κεραμοποιίας, δεν θα επανέλθει με άλλες δηλώσεις».
