Σε μια εποχή που οι επιχειρήσεις συνεχίζουν τη λειτουργία τους με προγράμματα κρατικών επιδοτήσεων και τραπεζικών ρυθμίσεων, η αναλγησία της ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ ορθώς εξοργίζει τους επιχειρηματίες που δίνουν μάχες επιβίωσης.

Η υπόθεση με τα κοινόχρηστα της Βιομηχανικής Περιοχής χρονίζει, από την εποχή που απομακρύνθηκε ο καταυλισμός των ρομά και δεν έγινε δυνατή η συνεννόηση του συλλόγου των εγκατεστημένων επιχειρήσεων με τη διαχειρίστρια ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ, όσον αφορά τις χρεώσεις της φύλαξης και των έργων συντήρησης της περιοχής, οι οποίες ήταν υψηλές.

Κατά καιρούς είχαν έλθει στην Καλαμάτα υπάλληλοι της ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ, αλλά δεν βρέθηκε καμία λύση, καθώς αντιμετώπιζαν το θέμα από θέση ισχύος και δεν ήθελαν να δεχθούν κανένα από τα επιχειρήματα του συλλόγου. Ακόμα και όταν αποφάσισε να έλθει ο ίδιος ο γενικός διευθυντής, η πρόσκληση έγινε ένα καυτό μεσημέρι του Αυγούστου και δεν υπήρξε συμμετοχή, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί η εκκρεμότητα.

Από την πλευρά τους οι επιχειρηματίες ετοιμάζονται να ασκήσουν το δικαίωμα της ανακοπής, με την προσδοκία να ανοίξει ένας τελικός διάλογος ρύθμισης των οφειλών σε 72 δόσεις, όπως γίνεται με όλα τα χρέη προς το Δημόσιο και τα ταμεία.

Σε αυτή την προσπάθεια πρέπει άμεσα να κινηθούν οι βουλευτές Μεσσηνίας και το Επιμελητήριο, διότι και οι επιχειρηματίες επιθυμούν να πληρώσουν και η ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ πρέπει να εξοφληθεί.