Εχει προβλήματα κι ελλείψεις η ΒΙΠΕ Μελιγαλά, δεν είναι μόνο η ρύπανση από τα πυρηνελαιουργεία. Οι επαγγελματίες - επιχειρηματίες που έχουν εγκατασταθεί εκεί, τονίζουν ότι δεν έχει κοντινή σύνδεση, είσοδο - έξοδο, με τον αυτοκινητόδρομο κι επισημαίνουν το ζήτημα της φύλαξης. Ζητούν να δοθούν κίνητρα για να εγκατασταθούν και άλλες μονάδες και να ζωντανέψει η περιοχή και απαιτούν όλες οι μονάδες να τηρούν όρους και κανόνες για τη δημόσια υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος. Σημειώνουν και την έλλειψη φωτισμού, καθώς κλάπηκαν τα καλώδια.
Ο Θανάσης Δρούτσας σημειώνει με απογοήτευση ότι «έφτιαξαν εθνική οδό να εφάπτεται στη ΒΙΠΕ και δεν έφτιαξαν μια έξοδο. Καταργούν την έξοδο προς την Αρχαία Μεσσήνη. Θα μπαίνει κάποιος από την Ολυμπία Οδό και θα ψάχνει να βρει τη ΒΙΠΕ». Ζητεί «να φτιαχθούν και άλλες βιοτεχνίες, να προσελκύσουμε κόσμο. Να μη φύγουν μονάδες, αλλά να υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός και να τηρούν κανόνες δημόσιας υγείας και προστασίας περιβάλλοντος. Να δώσουν κίνητρα για να φτιάξουν βιοτεχνίες χαμηλής όχλησης, να μπορεί να ζήσει ο κόσμος». Εκτιμά πως «το μεγάλο λάθος της ΒΙΠΕ ήταν που πούλησε τα περισσότερα οικόπεδα για φωτοβολταϊκά» και προσθέτει: «Τόσος κάμπος παραμένει αναξιοποίητος και κει μπορούσαν να πάνε τα φωτοβολταϊκά». Για το πρόβλημα της ρύπανσης παραδέχεται ότι «η δυσοσμία είναι πρόβλημα» και συστήνει: «Ολες οι μονάδες να λειτουργούν με όρους και κανόνες. Αν είναι δυνατόν να κάνει ο δήμος μια επιτροπή ελέγχου με έναν περιβαλλοντολόγο». Αναφέρει, ακόμα, ότι «έκλεψαν τα καλώδια και δεν έχει φωτισμό η ΒΙΠΕ. Πρώτα είχαν κλέψει τις σχάρες. Προγραμματίζουμε να βάλουμε πόρτες, να κλείνει η ΒΙΠΕ 11 το βράδυ με 6 το πρωί».
Ο Αλέξης Χαραλαμπόπουλος αρχίζει με το θέμα της πρόσβασης: «Εχουμε ΒΙΠΕ και τα φορτηγά γυρίζουν γύρω - γύρω. Δεν μπορεί να υπάρξει ΒΙΠΕ, χωρίς να υπάρχει έστω μια έξοδος». Παρατηρεί πως «είναι υποβαθμισμένη. Στη ΒΙΠΕ Ηρακλείου έχουν τα πάντα (καταστήματα, βενζινάδικα). Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια μικροοικονομία στη ΒΙΠΕ. Είναι και θέμα κουλτούρας, δεν είναι μόνο θέμα του κράτους». Κι διευκρινίζει: «Να καταλάβει ένας επιχειρηματίας - επαγγελματίας ότι μπαίνοντας στη ΒΙΠΕ θα δουλέψει με μικρότερο κοστολόγιο, φθηνότερο ρεύμα και νερό. Αν έμπαιναν 20 μικροί επαγγελματίες, θα δημιουργούσαν μια δυναμική». Εξηγεί ότι «όταν μπούμε 50 μονάδες, θα είναι και καλύτερη η φύλαξη. Γιατί είναι ένα ζήτημα η φύλαξη». Εκτιμά πως «είναι και περιβαλλοντικό το ζήτημα, όχι μόνο από τα πυρηνελαιουργεία» και συμπληρώνει: «Είναι και το τι κάνουμε εμείς. Ο κόσμος νομίζει ότι η ΒΙΠΕ είναι χωματερή κι έρχεται και πετάει τα μπάζα του. Και μαζί με αυτά θα πετάξει και τα λάδια, τα χρώματα και τα χημικά». Παρατηρεί ότι «ο δήμος πρέπει να βάλει χαμηλότερα δημοτικά τέλη στη ΒΙΠΕ, θα είναι και κίνητρο».
Ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος θέτει ως πρώτο θέμα τις κλοπές και την ανάγκη της φύλαξης: «Στη ΒΙΠΕ είμαστε εκτεθειμένοι σε κλοπές. Μας ανοίγουν τα μαγαζιά. Αποφασίσαμε να βάλουμε πόρτες, να εμποδίζουμε τη διέλευση από τις 10 το βράδυ έως τις 6 το πρωί. Το αποδέχθηκε η μεγάλη πλειοψηφία. Είναι σοβαρό το ζήτημα της φύλαξης». Για το ζήτημα της σύνδεσης αναφέρει πως «όλες οι ΒΙΠΕ έχουν σύνδεση με εθνικούς δρόμους και μεις δεν έχουμε. Η δική μας σύνδεση είναι στην Αλλαγή». Για την εικόνα της ΒΙΠΕ και τη ρύπανση αναφέρει: «Η εγκατάσταση στη ΒΙΠΕ είναι ευχή, δεν είναι κατάρα. Θέλουμε να αναπτυχθούν βιοτεχνίες και βιομηχανίες. Βιομηχανία και οικολογία δεν παντρεύονται. Απαιτείται, όμως, προσπάθεια να βελτιώσουμε την παραγωγή και να είμαστε φιλικότεροι στο περιβάλλον. Το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο, αν πάψουν να λειτουργούν τα πυρηνελαιουργεία. Τι θα γίνουν οι τόνοι πυρήνα, πού θα πέφτουν, στα ποτάμια; Δική μας ευθύνη είναι και των αρμοδίων, η καλή λειτουργία στην παραγωγική διαδικασία». Αναγνωρίζει ότι «έχουν βελτιωθεί πολλά στη ΒΙΠΕ Μελιγαλά» κι εκφράζει την ελπίδα πως θα βελτιωθούν περισσότερο.
Ο Κωνσταντίνος Δελλής ρωτάει με θυμό, έχοντας ξεκάθαρη απάντηση: «Εχεις ξαναδεί ΒΙΠΕ χωρίς έξοδο στην εθνική οδό; Αν υπάρχει να μου τη δείξεις». Για τις κλοπές σημειώνει: «Αλωνίζουν το βράδυ, μπαίνει όποιος θέλει. Μέρα μεσημέρι έκλεβαν τα καλώδια και δεν έχουμε φωτισμό». Κι εκφράζει προβληματισμό για τη ρύπανση.
Στο κατάστημά του συναντήσαμε τους κατοίκους της περιοχής Γιάννη Δρούτσα από τη Μερόπη και Ιωάννα Ζαζάνη από το Μαντζάρη, που τόνισαν το πρόβλημα της ρύπανσης και της δυσοσμίας: «Μιλάμε για βρώμα. Είναι μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις κάποιες στιγμές. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στις νότιες περιοχές, προς τη Σκάλα και τα Τσουκαλέικα».
