Σε όλα αυτά, λοιπόν, κυριαρχεί το ιταλικό ελαιόλαδο, ενώ παρουσία έχει και η Ισπανία, ωστόσο η έκπληξη προήλθε τελικά από το τυποποιημένο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ψυχρής σύνθλιψης από τη Νέα Ζηλανδία (με τιμή φιάλης 12 δολάρια Καναδά, δηλ. 8,19 ευρώ), που βρήκα σε ένα από τα καταστήματα της πιο πάνω λαϊκής αγοράς.

Η Μεσσηνία, φαίνεται να έχει εξαιρετικά περιορισμένη παρουσία καθώς στη Σεντ Λόρενς εντόπισα μόνο το τυποποιημένο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Καλαμάτας “Κρίνος”, της ομώνυμης εισαγωγικής που εδρεύει στον Καναδά. Στην ετικέτα δινόταν έμφαση ότι το συγκεκριμένο λάδι είναι ΠΟΠ και παράγεται στην Καλαμάτα. Εξ άλλου, σε κατάστημα της Ντάνφορθ ανακάλυψα τυποποιημένο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Καλαμάτας σε τενεκέ, με την φίρμα της εξαγωγικής εταιρείας των αδελφών Δραγώνα.

Η περιοχή μας δήλωνε παρουσία επίσης, στη Σεντ Λόρενς, με τις συσκευασίες ξερών σύκων Καλαμάτας, της εταιρείας Agrexpo του Γιώργου Γκούμα.

Η ελληνική παρουσία ως προς το ελαιόλαδο, στην πιο πάνω αγορά, ολοκληρωνόταν με το τυποποιημένο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Silver Leaf, που παράγει και τυποποιεί στις Καρυές Λακωνίας ο Σταύρος Δάρμος. Υπήρχαν δύο συσκευασίες, η μία με την ένδειξη έξτρα παρθένο και η δεύτερη με την ένδειξη έξτρα παρθένο οργανικό ελαιόλαδο.

Στην ίδια αγορά, ωστόσο, ο επισκέπτης είχε τη δυνατότητα να βρει πάρα πολλά τυποποιημένα ιταλικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα ψυχρής σύνθλιψης, κυρίως από τη Σικελία, με έμφαση στις ενδείξεις οργανικό/βιολογικό.

Υπήρχε ακόμα και χύμα ιταλικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ψυχρής σύνθλιψης με τον 5λιτρο τενεκέ να κοστίζει 90 δολάρια (δηλ. 61,40 ευρώ) και το ένα λίτρο 19,99 δολάρια (δηλ. 13,64 ευρώ).

Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί, ότι στην αλυσίδα των καταστημάτων Dollarama -όπου οι τιμές φθάνουν μέχρι τα 3 δολάρια ανά προϊόν- βρήκα τυποποιημένες ελιές Ισπανίας, καθώς και άγνωστης προέλευσης τυποποιημένο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, όπως αναφερόταν, με ετικέτα Olio Gusto, με τιμή 2 δολάρια (1,36 ευρώ) η φιάλη των 250 ml.

Σε καμία περίπτωση τα πιο πάνω στοιχεία δεν αντανακλούν, ενδεχομένως, τη συνολική παρουσία του ελληνικού -και μεσσηνιακού- ελαιολάδου στην καναδική αγορά. Δείχνει ωστόσο ότι η βόλτα ενός μέσου ανθρώπου ο οποίος ψάχνει απλώς ένα ελαιόλαδο για το φαγητό του σε κάποιο συνοικιακό κατάστημα ή στη λαϊκή αγορά του Τορόντο, είναι μάλλον απίθανο να τον φέρει μπροστά σε ένα τέτοιο προϊόν από την πατρίδα μας...