Ουσιαστικά χάθηκαν 9 πολύτιμα χρόνια γιατί η εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου δεν ήθελε να πιστέψει, όχι μόνο ότι η σχετική πρόταση της "Ε" ήταν εφικτή, αλλά και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει τέτοιες επεκτάσεις συμβάσεων παραχώρησης στη Γαλλία και στην Ιταλία. Τελικώς, μετά από 9 χρόνια ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης συγκρότησε επιτροπή για να διερευνήσει τη δυνατότητα επέκτασης των υφιστάμενων συμβάσεων παραχώρησης... Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι από την αρχή:
Ηταν 1η Σεπτεμβρίου του 2009, όταν η "Ε" κατέθεσε για πρώτη φορά πρόταση για κατασκευή των μεσσηνιακών δρόμων με επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του "Μορέα". Στην πρότασή μας αναφερόταν επί λέξει:
«Επειδή στην “Ε” ουδεμία σχέση έχουμε με συμφέροντα και ως εκ τούτου δεν φοβόμαστε πως θα μας... κατηγορήσουν, θέτουμε στην κρίση των αρμοδίων μια πρόταση: Να κατασκευαστεί ο δρόμος ως η απόληξη του αυτοκινητόδρομου (με τα χαρακτηριστικά που θα επιλέξει η μελέτη) με επέκταση της σύμβασης με τον “Μορέα"».
Η πρόταση αυτή συζητήθηκε έντονα και την επομένη μέρα η "Ε" επανήλθε γράφοντας:
«Ευμενέστατη ήταν η υποδοχή της πρότασης που διατυπώθηκε χθες από την “Ε” για την κατασκευή του νέου δρόμου προς τη Μάνη ως απόληξη του αυτοκινητόδρομου και από τον όμιλο “Μορέας”.
Επιπλέον στο ίδιο θέμα πρότεινε τα εξής:
«Με αφορμή το δημοσίευμα, ήρθε στην επιφάνεια ένα ακόμη συναφές ζήτημα, που έχει να κάνει με την κατασκευή του δρόμου από Καλαμάτα προς Πύλο. Η ιδέα ανάληψης του έργου από το “Μορέα” είναι κάτι που ήδη συζητείται σε διάφορους κύκλους, ως λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος με το ρυθμό παραγωγής των δημοσίων έργων. Και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα τεθεί επί τάπητος εφόσον ολοκληρωθούν οι μελέτες και μπορεί να ξεκινήσει το έργο».
Λόγω όμως των εθνικών εκλογών που προκηρύχθηκαν, η πρόταση πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Η "Ε" όμως επανέλαβε την πρόταση αυτή το Νοέμβριο του ίδιου έτους, όταν ο υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας είπε ότι είναι αδύνατο να κατασκευαστούν ο δρόμος προς Μάνη και ο δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη με δημόσιες δαπάνες (σ.σ.: Το Καλό Νερό - Τσακώνα ήταν ακόμα στη σύμβαση παραχώρησης της "Ολυμπίας Οδού").
Η "Ε" έκανε επίσης αναλυτικό ρεπορτάζ τότε, ζητώντας από τους βουλευτές και τους τοπικούς άρχοντες την άποψή τους. Υπενθυμίζοντας ότι δεν απάντησε ο τότε βουλευτής Αντώνης Σαμαράς, επειδή εκείνη την περίοδο ήταν πλήρως απασχολημένος στην προεκλογική εκστρατεία για τη θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, παραθέτουμε ασχολίαστες όλες τις απόψεις των τότε πρωταγωνιστών για να εξαγάγει ο κάθε αναγνώστης τα δικά του συμπεράσματα:
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Η βουλευτής Νάντια Γιαννακοπούλου απαντώντας στην ερώτηση της “Ε” ανέφερε:
«Eίναι γεγονός ότι τα χρόνια που πέρασαν χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία. Δυστυχώς, η προηγούμενη κυβέρνηση αδράνησε και δεν ενέταξε τα δυο αυτά πολύ σημαντικά έργα για το νομό μας στο ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα το τοπικό οδικό δίκτυο να είναι τόσο προβληματικό και αντί για βασικό πυλώνα ανάπτυξης, να αποτελεί εμπόδιο. Σήμερα, επανεξετάζουμε την κατάσταση. Κάθε πρόταση που έχει ένα ενδιαφέρον πρέπει να ληφθεί υπόψη, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το εσωτερικό και ευρωπαϊκό δίκαιο. Βασικός μας στόχος είναι η βελτίωση του τοπικού δικτύου. Κάτι τέτοιο είναι για εμάς αυτονόητο και αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα για το άμεσο μέλλον. Αυτό για το οποίο μπορούμε να δεσμευτούμε είναι ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε οι δυο νέοι δρόμοι (προς Μάνη και Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη), να ενταχθούν άμεσα στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με στόχο την όσο το δυνατόν αμεσότερη ολοκλήρωσή τους. Οποια επιλογή και να κάνει η Πολιτεία, θα είναι με απόλυτη διαφάνεια, με τις καλύτερες συνθήκες για το Δημόσιο και φυσικά με γνώμονα το συμφέρον του μεσσηνιακού λαού».
Ο βουλευτής Γιάννης Λαμπρόπουλος δήλωσε για το θέμα:
«Σε σχετική ερώτηση που έχει γίνει στον διευθυντή της ΕΥΔΕ Μελετών - Κατασκευών Εργων Παραχώρησης Πελοποννήσου Γιάννη Καρνέση, αυτός απάντησε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα και ότι δεν το επιτρέπει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ηταν κατηγορηματικός. Αν είναι εφικτή η τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης, δεν έχω καμία αντίρρηση να εξεταστεί η δυνατότητα κατασκευής των δρόμων από τις εταιρείες που κατασκευάζουν τους οδικούς άξονες».
Ο βουλευτής Δημήτρης Κουσελάς απάντησε ως εξής:
«Δεν χωρεί αμφιβολία ότι και οι δυο οδικοί άξονες, δρόμος προς Μάνη και δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, είναι κομβικής σημασίας για την τουριστική και την γενικότερη ανάπτυξη της Μεσσηνίας, για αυτό έχουν εδώ και χρόνια τεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας και στις προτεραιότητες των τοπικών φορέων. Με δεδομένη τη σημερινή δημοσιονομική κατάσταση, είναι αντικειμενικά περιορισμένες οι πιθανότητες χρηματοδότησης του σημαντικού κόστους υλοποίησης αυτών των έργων με δημόσια δαπάνη. Οφείλουμε λοιπόν να δούμε και να εξαντλήσουμε κάθε εναλλακτική δυνατότητα έγκαιρης και κατάλληλης υλοποίησής τους. Με αυτά τα δεδομένα βρίσκω θετική την πρόταση να εξεταστεί η δυνατότητα κατασκευής τους, με δυο προϋποθέσεις:
Πρώτον, να αντιμετωπιστούν τυχόν προβλήματα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εκτός από το Εθνικό Κοινοβούλιο έχει εγκρίνει τις αντίστοιχες συμβάσεις παραχώρησης, και δεύτερον να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα διαφάνειας που πιθανόν να τεθούν, αφού η τροποποίηση συνεπάγεται εκ των πραγμάτων απευθείας ανάθεση αυτών των έργων στους αναδόχους των οδικών εθνικών αξόνων».
Ο βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης είχε δηλώσει ότι... «θα απαντήσει όταν ενημερωθεί διεξοδικά για το θέμα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υποδομών».
ΟΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ
Ο τότε νομάρχης Δημήτρης Δράκος στο ερώτημα της "Ε” είχε απαντήσει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Το ΕΣΠΑ, όσον αφορά τα κονδύλια που προορίζονται για τους οδικούς άξονες, θεωρείται κλεισμένο, τουλάχιστον ως προς το περιφερειακό του πρόγραμμα. Η δυνατότητα χρηματοδότησης νέων έργων είναι μηδενική ή ανεπαίσθητη. Υπάρχει μικρή δυνατότητα χρηματοδότησης κάποιου εκ των έργων των εσωτερικών νομαρχιακών οδών της Μεσσηνίας από το τομεακό πρόγραμμα. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα είναι το κομμάτι Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, λόγω της ανάληψης μελετητικής πρωτοβουλίας, μετά από πιέσεις μας, από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Αν και αυτό πολλές φορές πρέπει να το διεκδικήσουμε ξανά, για να το κατοχυρώσουμε πλήρως. Θεωρώ βεβαίως ότι δεν κινδυνεύει. Αρα, λοιπόν, αν κανένας βάλει και τη δημοσιονομική δυσκολία για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, βλέπει ότι δεν υπάρχουν χρήματα στο άμεσο και στο ορατό μέλλον για να φτιάξουμε το εσωτερικό νομαρχιακό οδικό δίκτυο. Αρα, λοιπόν, η μόνη λύση είναι να προσφύγουμε στο σύστημα της παραχώρησης.
Αυτό το σύστημα παραχώρησης μπορώ να το προσεγγίσω με δύο λογικές. Η πρώτη είναι η επέκταση των υπαρχουσών συμβάσεων παραχώρησης για τους δύο αυτοκινητόδρομους. Αυτή η μεταβολή του αντικειμένου, παρά το γεγονός ότι δείχνει να έχει θεσμικά και νομικά προβλήματα και να θέλει τις αναγκαίες εγκρίσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την ελληνική Πολιτεία, θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια να τη συζητήσουμε. Πρώτον, εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση. Και δεύτερον, εφόσον αυτή η βούληση διαμορφώσει ισχυρή πλειοψηφία στο εθνικό Κοινοβούλιο. Που σημαίνει ότι τουλάχιστον τα δύο μεγάλα κόμματα πρέπει να υιοθετήσουν αυτή την άποψη. Και μετά να ανατεθεί σε νομικούς, οι οποίοι θα διαμορφώσουν τους όρους της αναδιαπραγμάτευσης των συμβάσεων παραχώρησης, προκειμένου να καταμερίσουν τα έργα -τα οποία με μία πρόχειρη αναφορά τα προσεγγίζω στα 300 εκ.- για να δουν κατά πόσο μπορεί αυτό το πράγμα να ισχύσει και να εφαρμοστεί με τη διαδικασία της μεταβολής του αντικειμένου. Εγώ πιστεύω ότι μπορεί.
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οταν μιλάμε για τον Καϊάφα και διεκδικούμε την αλλαγή της χωροθέτησης ανατολικά, αυτό σημαίνει ότι έχουμε μια διεύρυνση της σύμβασης κατά 200 εκ. Φυσικά εκεί θα προβάλουμε ένα λόγο, τα θέματα περιβάλλοντος. Εδώ δεν έχουμε ισχυρούς λόγους κοινωνικούς, αναπτυξιακούς, οικονομικούς μεγάλης διάστασης, διακύβευσης ακόμα και μεγάλων επενδύσεων, για να προβάλουμε; Αρα, θέτοντας αυτό το ερωτηματικό, θέλω να πω ότι υπάρχει περιθώριο για να βρούμε διέξοδο στην εφαρμογή της τροποποίησης αυτής. Και να διεκδικήσουμε την έγκριση και από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ομως, εάν δεν μπορέσει να γίνει αυτή η τροποποίηση, μπορούμε πάλι με μέθοδο παραχώρησης, διαθέτοντας ό,τι χρήματα μπορούμε να διαθέσουμε - είτε από το τομεακό πρόγραμμα που θα
μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε, είτε κάποια λίγα από το περιφερειακό, που μπορεί να διεκδικήσουμε και την τροποποίησή του. Και επίσης με χρηματοδοτήσεις άλλες που θα ενισχυθούν από το Π.Δ.Ε. Μπορεί λοιπόν να ευδοκιμήσει μία προκήρυξη με μία φιλοσοφία τέτοια, βάζοντας μέσα και τα σκιώδη διόδια στο ίδιο σύστημα, προκειμένου να πάμε σε μια προκήρυξη καινούργιας παραχώρησης για το οδικό δίκτυο.
Γιατί μόνο στη Μεσσηνία; Ως νομός που βρίσκεται στην άκρη και που έχει μεγάλα προβλήματα επικοινωνίας, δικαιούμαστε ένα ισχυρό κομμάτι, το οποίο θα δοθεί από μία τέτοια λογική, που θα αναπτυχθεί για την κάλυψη των οδικών αξόνων. Εμείς δε θέλουμε, ενδεχομένως, να αποκλείσουμε και κανέναν άλλον, ο οποίος θα ήθελε μέσα από τη λογική αυτή να διεκδικήσει χρήματα και για τον δικό του τόπο. Εδώ θα έρθει η Πολιτεία να κατανείμει τις προτεραιότητες.
Οι άξονες αυτοί είναι τα υπόλοιπα κομμάτια του περιφερειακού δακτυλίου από την Κυπαρισσία μέχρι τη Μεθώνη, την Κορώνη, το Ριζόμυλο, μέχρι την Καλαμάτα και την Αρεόπολη. Ο δρόμος Μεσσήνη - Αρχαία Μεσσήνη, το Σουληνάρι - Κορυφάσιο και η ολοκλήρωση των έργων στο Καζάρμα - Χώρα - Γαργαλιάνους, είναι έργα προτεραιότητας. Στην ίδια φιλοσοφία πρέπει να προστεθεί και ο δρόμος Καλαμάτα - Κιτριές. Είναι ένα έργο πολύ σημαντικό για το μέλλον το αναπτυξιακό της Καλαμάτας και ολόκληρης της Μεσσηνίας. Η τουριστική δραστηριότητα της Καλαμάτας εντείνεται και αναπτύσσεται σ’ αυτό το κομμάτι. Βεβαίως θα υπάρξουν δείκτες προτεραιότητας με βάση τα ποσά που θα εξασφαλιστούν και θα συμφωνηθούν. Η εισήγηση αυτή μπορεί να εξασφαλίσει πάρα πολλούς υποστηρικτές, και σε τοπικό επίπεδο και σε πολιτικό επίπεδο, από τις πολιτικές δυνάμεις και τους φορείς.
Για το αν θα υπάρξει ενδιαφέρον από την πλευρά των παραχωρησιούχων, είμαι βεβαιότατος ότι θα υπάρξει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Αρκεί μόνο να πειστεί η πολιτική ηγεσία ότι πρέπει να κινηθεί σ’ αυτές τις αρχές».
Ο τότε πρόεδρος της ΤΕΔΚ Μεσσηνίας και δήμαρχος Καλαμάτας, Παναγιώτης Νίκας, είχε δηλώσει ότι είναι μονόδρομος η κατασκευή των αυτοκινητόδρομων της Μεσσηνίας με τροποποίηση των συμβάσεων:
«Εχω δηλώσει και στο πρόσφατο παρελθόν ότι αυτή η ιδέα είναι ενδεχομένως μονόδρομος για την κατασκευή των δύο σημαντικών αξόνων: του άξονα προς τη Μάνη και του άξονα προς Ριζόμυλο και ΠΟΤΑ (σ.σ. Costa Navarino). Και αυτό γιατί είναι σαφές πως, τώρα και στα προσεχή χρόνια, δεν υπάρχουν χρήματα από δημόσιες επενδύσεις. Τα όποια χρήματα υπάρχουν, ιεραρχούνται για άλλες ανάγκες. Και δεύτερον, δεν υπάρχουν χρήματα από το ΕΣΠΑ -αυτό είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα-, γιατί τα περισσότερα από όσα προβλέπονται θα πάνε για τα έργα-γέφυρες. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία πιθανότητα για τη χρηματοδότηση των έργων από το ΕΣΠΑ.
Επομένως, θα ήταν ευχής έργον να δούμε τι δυνατότητες υπάρχουν μέσα από την τροποποίηση των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών αξόνων, ένταξης και των δύο αυτών μεγάλων έργων. Γιατί θα κατεβαίνει ο κόσμος στο κέντρο της Μεσσηνίας, στην Καλαμάτα, και από κει και πέρα δεν θα έχουμε τον τρόπο να τον διοχετεύσουμε σε περιοχές εξαιρετικές, οι οποίες στηρίζουν την ανάπτυξη όχι μόνο της Μεσσηνίας, αλλά όλης της Νότιας Πελοποννήσου.
Πώς θα λειτουργήσει αλήθεια η ΠΟΤΑ με αυτόν τον άθλιο δρόμο από την Καλαμάτα και το αεροδρόμιο μέχρι την Πύλο; Και πώς είναι δυνατόν να αυξηθεί ο τουρισμός στη Μάνη με αυτόν το δρόμο τον επικίνδυνο και δύσκολο που έχουμε σήμερα;
Και με αυτά τα δύο έργα, αυτούς τους δύο δρόμους, εγώ ιεραρχώ πιο αναγκαίο τον πρώτο, από το αεροδρόμιο μέχρι την ΠΟΤΑ. Αυτός είναι ο πλέον χρήσιμος. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για τη μεγαλύτερη τουριστική επένδυση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία να “υποστηρίζεται” από αυτόν τον άθλιο δρόμο, τον προπολεμικό δρόμο από την Καλαμάτα και το αεροδρόμιο μέχρι την Πύλο.
Επομένως την πρόταση αυτή τη βρίσκω ως μονόδρομο. Να εξεταστεί η δυνατότητα να βρούμε τους τρόπους εκείνους, ώστε αυτοί οι δύο δρόμοι -και κυρίως ο πρώτος- να μπουν σε αυτή τη διαδικασία».
Ο αείμνηστος Χρήστος Μαλαπάνης, επικεφαλής τότε της μείζονος μειοψηφίας του Νομαρχιακού Συμβουλίου, είχε δηλώσει σχετικά:
«Θεωρώ ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε τροποποίησης ούτε συμπληρωματικής σύμβασης στα συγκεκριμένα έργα. Συγκεκριμένα, η συμπληρωματική σύμβαση μπορεί να γίνει μόνο για εργασίες που θα προκύψουν κατά μήκος του άξονα που έχει παραχωρηθεί. Η τροποποίηση της σύμβασης, εκτός από έγκριση της Βουλής, απαιτεί και έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ενωση που χρηματοδοτεί το έργο. Οπως ξέρουμε, μια τέτοια έγκριση δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί. Κατά συνέπεια, με το να αναζητούμε ένα πράγμα που ηχεί εύηχα και όλοι το θέλουμε την στιγμή που δεν μπορεί να γίνει, νομίζω ότι χάνουμε το χρόνο μας.
Αλλο πρέπει να κάνουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση και το καταθέτω. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ικανοποιητική μελετητική ωριμότητα και στον άξονα Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Μεθώνη και στο δρόμο προς Μάνη και στο Μεσσήνη - Αρχαία Μεσσήνη. Ολα αυτά μπορούν να αποτελέσουν το αντικείμενο μιας προκήρυξης για σύμβαση παραχώρησης. Η σύμβαση αυτή θα χρηματοδοτηθεί από τα χρήματα που πρέπει να έχουν δεσμευτεί στο ΕΣΠΑ για το Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη και η εξόφληση του έργου μπορεί να γίνει με ιδεατά διόδια, δηλαδή με τη μέτρηση της κυκλοφορίας και την καταβολή των αντίστοιχων διοδίων από το κράτος, και μάλιστα από χρήματα τα οποία θα προκύψουν από τις εισφορές που θα παίρνει το κράτος από τους παραχωρημένους άξονες, όταν μετά από 2 ή 3 χρόνια ολοκληρωθούν οι παραπάνω άξονες.
Νομίζω ότι η στόχευση της δημιουργίας ενός νέου έργου παραχώρησης, με τους δρόμους της Μεσσηνίας, με πόρους αυτούς που πρέπει να υπάρχουν ως προκαταβολή στο Δ’ ΚΠΣ και με διόδια σκιώδη τα οποία θα εξοφληθούν από το κράτος όταν θα ολοκληρωθούν οι άξονες, είναι μια ρεαλιστική πρόταση που αν την κυνηγήσουμε μπορεί να υλοποιηθεί και να αρχίσουν οι εργασίες εντός διετίας περίπου.
Ξέχωρα από την αδυναμία που παρουσιάζει η τροποποίηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρουσιάζονται δυο ακόμη σημαντικά προβλήματα. Γιατί θα επιλεγεί η Μεσσηνία και να μην γίνει το ίδιο για το οδικό δίκτυο της Ηλείας ή της Αρκαδίας; Το δεύτερο και σπουδαιότερο είναι θέμα διαφάνειας. Με δεδομένο ότι θα έχουν προϋπολογισμό που θα ξεπερνά τα 200 εκ. ευρώ, ίσως να αγγίζει και τα 300 εκ. ευρώ. Εργολαβίες 300 εκατομμυρίων δεν είναι δυνατό να ανατεθούν χωρίς διαγωνιστική διαδικασία. Με άλλα λόγια είναι πολύ όμορφο το σενάριο της τροποποίησης, που δυστυχώς είναι αδύνατο να είναι και αληθινό».
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Ο Θανάσης Πετράκος, επικεφαλής τότε της “Συνεργασίας για τη Μεσσηνία”, μας είπε:
«Είναι αναμφίβολα τεράστια η σημασία που έχουν οι δρόμοι Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, Καλαμάτα - Μάνη, όπως και το Ριζόμυλος - Κορώνη και το Φιλιατρά - Γαργαλιάνοι για την ανάπτυξη του νομού.
Ο συνδυασμός μας κατ’ επανάληψη έχει αναδείξει το θέμα της κατασκευής αυτών των δρόμων και έχει αγωνιστεί για την ολοκλήρωση των μελετών και τη χρηματοδότηση της κατασκευής τους. Αλλά και στη Βουλή ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκω, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει πολλές φορές θέσει το ζήτημα της κατασκευής του οδικού δικτύου του νομού μας στη Βουλή.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων οι οποίες έχουν διαχειριστεί 3 ΚΠΣ και ήδη βρισκόμαστε στο 4ο, και δυστυχώς έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας και την κατασκευή του οδικού του δικτύου.
Η πρόταση που θέτετε έχει αφετηρία της, απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, την αγωνία που έχουμε όλοι οι Μεσσήνιοι, επιτέλους να αποκτήσει ο νομός μας ένα σύγχρονο και ασφαλές δίκτυο, ικανό να στηρίξει την ανάπτυξή του - με δεδομένη την ασυνέπεια όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων να χρηματοδοτήσουν την ουσιαστική βελτίωση του δικτύου της Μεσσηνίας.
Εχουμε τη γνώμη ότι αυτό που πρέπει να είναι προτεραιότητα όλων των φορέων του νομού είναι να διεκδικήσουμε με μαζικό και δυναμικό τρόπο:
α) Την ένταξη των συγκεκριμένων δρόμων καθώς και του Ριζόμυλος - Κορώνη στο εθνικό σκέλος του ΕΣΠΑ.
β) Τη διεκδίκηση της ένταξης του τμήματος Φιλιατρά - Γαργαλιάνοι στο περιφερειακό σκέλος.
γ) Την αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την χρηματοδότηση της βελτίωσης του υπόλοιπου οδικού δικτύου του νομού.
Πρέπει να υπάρξει πίεση προς την κυβέρνηση, να τοποθετηθεί με σαφήνεια για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ, καθώς και για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων σε χρονικό διάστημα τετραετίας, διότι αυτά που γνωρίζουμε μέχρι αυτή τη στιγμή είναι απλώς πληροφορίες.
Εχω τη γνώμη ότι πρέπει πρώτα να πιέσουμε ώστε να τοποθετηθεί η κυβέρνηση για τις χρηματοδοτήσεις των οδικών αξόνων της Μεσσηνίας - τι δηλαδή θα ενταχθεί στο εθνικό σκέλος του ΕΣΠΑ, τι στο περιφερειακό, καθώς και να αυξηθεί το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Μετά την αποσαφήνιση όλων αυτών, μπορούμε να τοποθετηθούμε σε άλλες προτάσεις.
Επιπλέον οφείλω να σας υπενθυμίσω ότι και προσωπικά, αλλά και ο συνδυασμός μας, έχουμε τοποθετηθεί αρνητικά για τις συγκεκριμένες συμβάσεις παραχώρησης και γενικότερα για τις ΣΔΙΤ».
Ο επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" Αριστείδης Δαμαλάς, εκφράζοντας την πάγια θέση του ΚΚΕ, δήλωσε επίσης ότι διαφωνεί με τις συμβάσεις παραχώρησης και πρότεινε να δημιουργηθεί δημόσιος φορέας κατασκευών. Συγκεκριμένα απαντώντας στην ερώτηση της “Ε” ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αν συμφωνούμε για τη δυνατότητα τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης ώστε ν’ ανατεθεί στους αναδόχους (“Μορέας” και “Ολυμπία Οδός”) η κατασκευή του βασικού οδικού δικτύου της Μεσσηνίας, θεωρούμε αναγκαίο να κάνουμε σύντομα μια τοποθέτηση για τις ίδιες τις συμβάσεις παραχώρησης.
Η ίδια η ορολογία “σύμβαση παραχώρησης” επιβεβαιώνει ότι οι συμβάσεις είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των εταιρειών. Τους έχουν παραχωρηθεί τα πάντα (υπάρχουσες υποδομές, χρηματοδότηση, εγγυήσεις κερδοφορίας). Είναι συμβάσεις που στοχεύουν στη διασφάλιση των συμφερόντων των παραχωρησιούχων».
Και ο κ. Δαμαλάς κατέληγε λέγοντας:
«Διαφωνούμε με τις συμβάσεις παραχώρησης και την παράδοση των δρόμων στους ιδιώτες για εκμετάλλευση. Παλεύουμε και διεκδικούμε τη συγκρότηση του αποκλειστικά δημόσιου φορέα κατασκευών, που θα έχει την ευθύνη της δημιουργίας υποδομών και του οδικού δικτύου. Μόνο σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να ολοκληρωθεί το οδικό δίκτυο, γρήγορα, με διαφύλαξη του περιβάλλοντος, το μικρότερο κόστος και να είναι ασφαλές για τους χρήστες. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να κινούνται σε δωρεάν σύγχρονους και ασφαλείς δρόμους, γιατί τους έχουν πληρώσει και συνεχίζουν να τους πληρώνουν με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας, με τους μεγάλους φόρους στα καύσιμα. Οσο για τη χρηματοδότηση, υπάρχει δημόσιο χρήμα όπως επιβεβαιώνουν οι συμβάσεις παραχώρησης και τα ποσά που εξασφαλίζει για κεφαλαιοκράτες - μεγαλοκατασκευαστές».
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η τότε νομαρχιακή σύμβουλος Ντίνα Νικολάκου είχε καταθέσει ερώτηση για την πρόταση της "Ε" στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, αναφέροντας μεταξύ άλλων:
«Το τελευταίο χρονικό διάστημα από την τοπική εφημερίδα “Ελευθερία” έχει προταθεί προς εξέταση και διαβούλευση μία πρόταση που πραγματικά δίνει ελπίδα για την ολοκλήρωση δύο νευραλγικής σημασίας εσωτερικών οδικών αξόνων, του δρόμου προς Μάνη αλλά και του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη. Πρόκειται για δύο από τους πιο σημαντικούς οδικούς άξονες που συνδέουν την πρωτεύουσα του νομού μας με τα “φιλέτα” των τουριστικών μας περιοχών.
Η πρόταση αυτή αφορά την εξέταση της δυνατότητας τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των εθνικών οδικών αξόνων Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα αλλά και Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα, ώστε οι κοινοπραξίες που έχουν αναλάβει αυτά τα έργα να αναλάβουν και τους δύο αυτοκινητόδρομους του εσωτερικού μας δικτύου.
Επειδή είναι πολύ σημαντικό να βελτιωθεί το εσωτερικό οδικό μας δίκτυο και να υλοποιηθούν άμεσα κομβικής σημασίας έργα υποδομών για την ανάπτυξη του νομού μας.
Επειδή είναι πολύ ελπιδοφόρα η συγκεκριμένη πρόταση και αν μπορεί να εξεταστεί η δυνατότητα τροποποίησης της σύμβασης παραχώρησης, θα έδινε λύση σε χρόνια προβλήματα του οδικού δικτύου του νομού μας.
Ερωτάται ο κ. νομάρχης:
1) Με βάση τις συμφωνίες παραχώρησης που έχουν υπογραφεί, είναι δυνατή η ανάθεση των παραπάνω έργων στους παραχωρησιούχους με συμπληρωματικές συμβάσεις;
2) Οι συμπληρωματικές συμβάσεις απαιτούν έγκριση της Βουλής και της Ευρωπαϊκής Ενωσης εφόσον χρηματοδοτηθούν από το Δ’ ΕΣΠΑ;
3) Εάν δεν είναι δυνατή η συμπληρωματική σύμβαση, γνωρίζετε εάν υπάρχει άλλος τρόπος υλοποίησης των παραπάνω οδικών αξόνων από τις συγκεκριμένες κοινοπραξίες (σε συνέχεια των συμβάσεων που έχουν ήδη υπογραφεί για τους εθνικούς άξονες), εκτός από την απευθείας ανάθεση;».
ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ
Ο τότε δήμαρχος Αβίας Παναγιώτης Μπασάκος δήλωσε για την πρόταση της "Ε":
«Για να γίνει το κομμάτι μέχρι τον Κάμπο, και με μια σωστή παράκαμψη του Σταυροπηγίου έξω από αρχαιολογικές ζώνες, απαιτούνται χρήματα που στην προσεχή 10ετία δε θα υπάρχουν. Τα 3 χιλιόμετρα δρόμου που μελετώνται τώρα στα όρια του δήμου μας, μέχρι τα Σωτηριάνικα, κοστίζουν 15 εκ. ευρώ. Θα με ενδιέφερε και θα συζητούσα μια τέτοια πρόταση, ώστε να γίνουν οι δύο σημαντικοί αυτοί οδικοί άξονες στις αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές της Μεσσηνίας.
Η πρόταση για τροποποίηση των συμβάσεων παραχώρησης, ώστε να γίνουν οι δύο δρόμοι στο νομό, πρέπει να τεθεί επί τάπητος για συζήτηση και διερεύνηση, αν είναι εφικτή η υλοποίησή της».
Ο τότε δήμαρχος Λεύκτρου Γιάννης Μαραμπέας είπε:
«Για το δρόμο της Μάνης που αφορά εμένα, που είναι υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη της περιοχής, σε κάθε προσπάθεια να γίνει αυτή η παρέμβαση στο δρόμο, από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, σύμφωνα με νόμιμες διαδικασίες, με τους νόμους της διαφάνειας, είμαστε δίπλα. Στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατό αυτό το βασικό για μας έργο.
Πρώτα, πέρα από την ανάπτυξη προέχει και η ασφάλεια. Ο δρόμος Καλαμάτα - Μάνη είναι επικίνδυνος. Δε θέλουμε λεωφόρους, να έχουμε γρήγορη προσπέραση. Θέλουμε εύκολη προσπέραση. Να νιώθουμε ασφαλείς. Εγώ που κάνω αυτό το δρόμο πλειστάκις την εβδομάδα, κινδυνεύω παρότι τον γνωρίζω τόσο πολύ καλά. Σκεφτείτε οι επισκέπτες του χώρου και οι κάτοικοι της περιοχής. Για αυτό στηρίζουμε και θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια που έχει την κατεύθυνση να γίνει αυτή η παρέμβαση».
