Αλλοι συμπολίτες, ασχολούμενοι ή μη με τα κοινά σε διάφορες συζητήσεις έχουν εκφράσει διάφορες πρωτοποριακές απόψεις για το μέλλον του Νέδοντα και την μετατροπή του σε ποτάμι ή κανάλι ανάπτυξης. Μια καθηγήτρια του ΕΜΠ, η κ. Μαρία Γιαουτζή έλεγε στον τότε δημοτικό σύμβουλο Βασ. Δικαιουλάκο ότι επειδή η περιοχή βρίσκεται σε σύστημα Natura αντί για τσιμέντο στην όχθη της παραλίμνιας περιοχής, θα μπορούσε να μπουν κορμοί δένδρων. Φανταστείτε την ομορφιά ενός… ξύλινου μουράγιου στη λίμνη.

Ολα αυτά είναι καλά και δείχνουν ότι αργά αλλά σταθερά ωριμάζει η ιδέα αξιοποίησης του Νέδοντα. Από το σημείο όμως αυτό και για να μην βυζαντινολογούμε, πρέπει να προωθηθεί μια προμελέτη που να περιγράφει τους στόχους και το μέγεθος ενός τέτοιου έργου. Το λέμε αυτό διότι ως γνωστόν "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν" και μέχρι να έλθει η στιγμή που η οικονομία της χώρας και γενικότερα το επιχειρηματικό κλίμα θα επιτρέψουν τέτοιες επενδύσεις, καλό θα είναι να υπάρχει ένας μπούσουλας για πιο συγκεκριμένες συζητήσεις.

Για να είμαι ειλικρινής, προσωπικά πίστευα ότι ο δήμαρχος δεν θα ευνοούσε τέτοιες οραματικές επενδυτικές προοπτικές. Τώρα όμως που διαψεύστηκα, δεν έχω παρά να ελπίζω για την -όσο πιο σύντομη γίνεται- αξιοποίηση του Νέδοντα. Η οποία μαζί με αυτή της πεζοδρόμησης της Ναυαρίνου μπορούν να απογειώσουν τουριστικά την Καλαμάτα, έτσι που η επέτειος των 200 χρόνων της απελευθέρωσης (μακάρι τότε να είμαστε και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης) να βρει την πόλη αξιοζήλευτη και σημείο αναφοράς της Νότιας Ελλάδας. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι τότε θα είναι έτοιμα και θα λειτουργούν τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα Navarino Blue στη Βελίκα και Grace στην Ανάληψη, ίσως και κάποια μικρότερα, που θα δώσουν νέα πνοή στον τουρισμό και στην επιβατική κίνηση του αεροδρομίου.

Ντίνος Δ. Πλεμμένος