Ο κ. Νίκας αναφέρει αρχικά ότι “φέτος λείπει εισόδημα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε κάθε ελαιοπαραγωγό νομό. Λείπει από το σπίτι κάθε παραγωγού, που έφτασε να βγάζει ελαιόλαδο μη βρώσιμο, γεγονός πρωτοφανές και αδιανόητο μέχρι σήμερα. Λείπει εισόδημα όμως και από κάθε κρίκο της αλυσίδας παραγωγής και εμπορίας του ελαιολάδου, από τα ελαιοτριβεία και τα τυποποιητήρια, από τις εταιρείες εξαγωγής, από τους επαγγελματίες που προμηθεύουν τον αγρότη με φάρμακα και εξοπλισμό. Λείπει το καλό ελαιόλαδο, βογκάει όλη η αγορά”.
Παρατηρεί ότι δύο δράσεις είναι αναγκαίες:
“1) Να κάνει η κυβέρνηση ό,τι είναι δυνατόν για να καλύψει την απώλεια εισοδήματος. Μας είπε ο κ. υπουργός ότι έχει καταθέσει από το Σεπτέμβριο αίτημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση για αποζημιώσεις μέσω του Ταμείου Διαχείρισης Κρίσεων. Πικρό και λειψό το φάρμακο. Ακόμη κι αν φέρει κάποιο αποτέλεσμα φέτος, δεν θα ισχύσει για του χρόνου. Κι υπάρχει η περίπτωση να μην εγκριθεί το αίτημα. Τότε θα πρέπει η κυβέρνηση να χορηγήσει ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis όπως ονομάζονται στη γραφειοκρατική διάλεκτο των Βρυξελλών), όπως κάνει με την κτηνοτροφία.
2) Επιβάλλεται να εξακολουθήσει η δακοκτονία να είναι επιτυχής, όπως ήταν τα τελευταία 25 χρόνια, με την εξαίρεση της φετινής εσοδείας και εκείνης της περιόδου 2016/17. Εχει εκ των πραγμάτων αποδειχθεί πως η δακοκτονία με το σύστημα των δολωματικών ψεκασμών από εδάφους είναι δυνατόν να είναι αποτελεσματική”.
Για να συμβαίνει αυτό, πρέπει να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο εκτιμά ο υποψήφιος περιφερειάρχης και γι' αυτό προτείνει: “Η κατανομή των πιστώσεων από το υπουργείο να γίνεται εγκαίρως, π.χ. από τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο της προηγούμενης χρονιάς, ώστε να τελεσφορούν οι διαγωνισμοί και να προλάβουμε την πρώτη γενιά του δάκου -που δεν περιμένει υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους- ακόμη και όταν οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τον πολλαπλασιασμό του εντόμου. Να καταβληθεί μέριμνα, με κατάλληλη προετοιμασία και διάθεση πιστώσεων, ώστε να γίνεται διαγωνισμός κάθε τρία έτη, προκειμένου να υπάρχει άνεση χρόνου κατά την εφαρμογή της δακοκτονίας, που θα επιτρέπει καλύτερο προγραμματισμό ακόμη και τις περιόδους με πρωιμότητα. Να αυξηθούν τα κονδύλια στα αναγκαία επίπεδα, ώστε να προσλαμβάνεται επαρκής αριθμός παγιδοθετών και τομεαρχών, αλλιώς δεν γίνεται επιτυχημένη δακοκτονία. Τα τρακτέρ των εργολάβων-ψεκαστών να εφοδιαστούν με GPS, ώστε ο επιβλέπων ανά τομέα γεωπόνος να βλέπει στον υπολογιστή και στους ορθοφωτοχάρτες πού πορεύθηκε κάθε ψεκαστικό συγκρότημα, προκειμένου να γίνονται αντιληπτές οι ενδεχόμενες αστοχίες και να επανορθώνονται άμεσα. Η διαδικασία αυτή είναι αναγκαία ως συμπλήρωμα της αυτοπρόσωπης επιτόπιας επίβλεψης από πλευράς των τομεαρχών γεωπόνων”.
