Με αφορμή την Υπουργική Απόφαση 28492/18.5.2009 (ΦΕΚ 931 Β΄) σχετικά με τον ορισμό των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την κατασκευή και λειτουργία των παιδικών χαρών των Δήμων και Κοινοτήτων, που προσδιορίζει “και την ελάχιστη απαίτηση να προβλέπεται σε κάθε παιδική χαρά μία θέση τουλάχιστον χρήστη ΑμεΑ ανά 10 τουλάχιστον θέσεις χρηστών”, η “Καλαμάτα Τόπος Ζωής” σημειώνει:
“Και αναρωτιόμαστε αρκεί αυτή η θέση; Οχι, δεν αρκεί. Η πόλη μας θέλουμε να διαφοροποιήσει τη θέση της από την απλή τήρηση της παραπάνω υποχρέωσης. Θέλουμε και προτείνουμε να αντικαταστήσουμε την απλή υποχρέωση τήρησης του νόμου με την τοποθέτηση ενός μεμονωμένου απλού παιχνιδιού στις κεντρικές παιδικές χαρές, από τη ουσιαστική διάθεση να κάνουμε τις δημόσιες παιδικές χαρές της πόλης τόπους κοινωνικοποίησης, τόπους όπου όλα τα παιδιά έχουν θέση. Τόπους χαράς. Και τα παιδιά θα βρουν τον τρόπο.
Ας επιδιώξουμε λοιπόν την υπέρβαση, ας στοχεύσουμε στη νέα σχεδίαση των πολύ σημαντικών αυτών τόπων. Πρότασή μας τα παιχνίδια ΑΜΕΑ να μην είναι ατομικά, αλλά πολλών θέσεων διαδραστικά όργανα, ώστε τα παιδιά να ενισχύσουν την ομαδικότητά τους, να αλληλεπιδράσουν, να χαρούν. Οχι αποκομμένα παιχνίδια που ενδεχομένως τηρούν τις προδιαγραφές του νόμου και βέβαια πιστοποιούνται, ωστόσο δεν ακολουθούν τις προδιαγραφές της παιδικής ψυχής.
Ασφαλώς, μιλάμε για απόλυτη διασφάλιση κύλισης των αμαξιδίων, αλλά ταυτόχρονα ικανότητα κίνησης παιδιών με τυφλότητα και εξυπηρέτηση παιδιών με προβλήματα ακοής. Στη νέα αντίληψη σχεδιασμού δεν μπορούμε να αφήνουμε εκτός των προθέσεών μας μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που κινούνται στο φάσμα του αυτισμού και έχουν ανάγκη παιχνιδιού, που θα τους παρέχει πολυαισθητηριακές εμπειρίες και απόλυτη ασφάλεια.
Ας κάνουμε μια βόλτα στις παιδικές χαρές της πόλης και ας αναλογιστούμε αν θα εξυπηρετούμασταν και, πολύ περισσότερο, αν θα διασκεδάζαμε σε αυτές, αν για κάποιο λόγο εμείς ή δικός μας άνθρωπος αντιμετώπιζε δυσκολίες κίνησης, όρασης ή ακοής.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας βόλτας δεν μας τιμά. Δεν τηρούνται κανόνες στοιχειώδους ασφαλείας, σήμανσης ή προσβασιμότητας, ούτε σε μία από τις νεότερες παιδικές χαρές στο Φραγκοπήγαδο, αλλά ούτε και σε μία από τις κεντρικότερες στο Πάρκο ΟΣΕ. Πίνακες ΔΕΗ ξεκλείδωτοι σε σημεία προσβάσιμα από παιδιά, κιγκλιδώματα υπό κατάρρευση, ανύπαρκτοι διάδρομοι κύλισης, καμία σήμανση αναφορικά με την πρόσβαση ΑΜΕΑ, μεμονωμένα παιχνίδια ατομικού παιχνιδιού περιορισμένου ενδιαφέροντος.
Η ανάγκη για επανακαθορισμό στο σχεδιασμό είναι άμεση. Ας ξαναρχίσουμε και ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις τυπικές πιστοποιήσεις. Ας μπούμε στη θέση των εμποδιζόμενων ατόμων και ας απαιτήσουμε το χώρο μας.
Οι ίσες ευκαιρίες είναι η βάση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Το να στερείς την ευκαιρία σε εμποδιζόμενα άτομα, και πόσο μάλλον παιδιά, να παίξουν και να κοινωνικοποιηθούν είναι μια τραγική κοινωνική αδικία που κανείς μας δεν θα έπρεπε να επιτρέπει να υπάρχει”.
