Είναι σημαντικό να μην αλλοτριωθείς από τη θέση εξουσίας στην οποία ενδεχομένως βρίσκεσαι, λέει στην “Ε” η Μαρία Οικονομάκου, πρόεδρος στον Φορέα Κοινωνικής Προστασίας και Αθλητισμού του Δήμου Καλαμάτας. 

Πολιτική υπεύθυνη και στη Διεύθυνση Πρόνοιας του δήμου, η Μ. Οικονομάκου διαπιστώνει ότι η κρίση που βιώνει η χώρα μας εξελίσσεται σε κοινωνική κρίση, καθώς όλο και περισσότερες οικογένειες αρχίζουν να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις κοινωνικές και προνοιακές δομές του δήμου.

Οπως τονίζει δε, αποτελεί πρόκληση το να συμμετέχεις στην αυτοδιοίκηση, σημειώνοντας όμως ταυτόχρονα ότι αυτό “κοστίζει πολύ - ειδικά για όσους έχουν φιλότιμο”.

1. Είναι εύκολο να ασκείται κοινωνική πολιτική με δεδομένη τη σημερινή οικονομική κατάσταση - και της αυτοδιοίκησης;

“Είναι δύσκολο γιατί, όπως είπατε, δεν υπάρχουν χρήματα. Ομως με τις δομές που έχουν δημιουργηθεί στο δήμο πριν την κρίση μπορούμε ακόμα να προσφέρουμε κοινωνικές υπηρεσίες, στο μέτρο των δυνάμεων του δήμου βεβαίως”.

2. Ποιες είναι οι δομές που έχει αναπτύξει ο Δήμος Καλαμάτας;

“Στον Φορέα Κοινωνικής Προστασίας και Αθλητισμού υπάγονται τα 2 ΚΑΠΗ, οι Παιδικοί και Βρεφονηπιακοί Σταθμοί και ο Αθλητικός Φορέας του Δήμου Καλαμάτας, έχει υπό την εποπτεία του τη Διεύθυνση Πρόνοιας, ενώ σημαντικό έργο προσφέρει και το Δημοτικό Παντοπωλείο”.

3. Τι ακριβώς είναι το Δημοτικό Παντοπωλείο;

“Δεν είναι στην αρμοδιότητά μου, ωστόσο μπορώ να το χαρακτηρίσω ως ένα στοίχημα που κατά τη γνώμη μου έχει κερδηθεί. Είναι ο καθημερινός αγώνας και η διαφάνεια που έχουν κερδίσει τον απλό κόσμο, αλλά και τους επιχειρηματίες της πόλης μας που επιλέγουν να κάνουν σε αυτό τις δωρεές τους”.

4. Συνεχίζει επομένως να υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο, παρά τις δύσκολες στιγμές που περνά;

“Υπάρχει ανταπόκριση, αλλά πλέον παντού υπάρχουν και προβλήματα. Είναι επόμενο να προκύπτει ακόμα και δυσαρέσκεια μερικές φορές, δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί. Ομως κάνουμε ό,τι μπορούμε κι αυτό βεβαίως σημαίνει πολλή δουλειά και κατάθεση ψυχής”.

5. Υπάρχει αναστροφή της κατάστασης, άνθρωποι που αρχικά έδιναν και τώρα υποχρεώνονται πια να παίρνουν;

“Δυστυχώς έχει αρχίσει να συμβαίνει και αυτό. Κάποιες οικογένειες που βρίσκονταν στο όριο πριν λίγο καιρό έχουν αρχίσει πια να χρειάζονται βοήθεια. Ηδη η ζήτηση έχει αυξηθεί”.

6. Τι άλλου είδους βοήθεια παρέχεται, εκτός βεβαίως από τα στοιχειώδη, φαγητό και ρούχα;

“Υπάρχουν άνθρωποι που αυτόν τον καιρό έχουν αναλάβει να πληρώνουν λογαριασμούς ή τα διάφορα τέλη σε οικογένειες που πλέον αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο ζήτημα αυτό”.

7. Δεδομένης της κατάστασης που μόλις περιγράφηκε, πόσο δικαιολογείται η επιβολή τέλους στη χρήση των δημοτικών αθλητικών χώρων;

“Οι συγκεκριμένοι χώροι πρέπει να συντηρηθούν, αυτό είναι κάτι απαραίτητο προκειμένου να βρίσκονται σε καλή κατάσταση για τη χρήση τους από τους πολίτες του δήμου μας. Υπάρχουν, από την άλλη, και συχνές φθορές στις εγκαταστάσεις, κάποιοι δυστυχώς δεν τις σέβονται. Για όλα αυτά χρειάζονται χρήματα - μιλάμε για 25 ώς 50 ευρώ το μήνα από τους ερασιτεχνικούς συλλόγους. Παράλληλα έχουμε προσπαθήσει να βρούμε πιστώσεις μέσω της ένταξης σε διάφορα σχετικά προγράμματα”.

8. Θέτετε, δηλαδή, ζήτημα συμπεριφορών και μεταχείρισης των χώρων αυτών;

“Οι χώροι αυτοί έγιναν για να αθλούνται οι δημότες και από την πλευρά μας δεν υπάρχει αντίρρηση να είναι ανοιχτοί. Ομως οι δημότες, από τη δική τους πλευρά, θα πρέπει να τους σέβονται και να τους προστατεύουν. Πολλές φορές διαπιστώνουμε ότι κάποιοι ''ξεσπούν'' στις εγκαταστάσεις: σπασμένες πόρτες, νιπτήρες, σκουπίδια παντού”.

9. Δεν υπάρχει προσωπικό που θα μπορούσε ο δήμος να διαθέσει για τους χώρους αυτούς;

“Το προσωπικό είναι ελάχιστο και δεν επαρκεί, οι δυσκολίες είναι τεράστιες. Ισως να ακούγεται παράταιρο η επιβολή τέλους για τη χρήση τους, αλλά θα πρέπει να βοηθούν στη συντήρησή τους και οι ομάδες που τους χρησιμοποιούν”.

10. Σε όλους τους αθλητικούς χώρους υπάρχει η ίδια στάση από την πλευρά των χρηστών τους;

“Οχι, υπάρχουν γήπεδα τα οποία γενικά βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Υπάρχουν όμως και άλλα τα οποία -λυπάμαι που το λέω- δεν τα σέβονται οι ομάδες που τα χρησιμοποιούν”.

11. Ανά τακτά διαστήματα διατυπώνονται διαμαρτυρίες για τα προνοιακά επιδόματα, γιατί συμβαίνει αυτό;

“Εχουμε, αδίκως, κατηγορηθεί για καθυστερήσεις. Ως δήμος πιστώνουμε τα χρήματα αμέσως μόλις έρθουν, αλλά πρέπει να γνωρίζουν οι δικαιούχοι ότι η γραφειοκρατία για να πιστωθεί ένας λογαριασμός μπορεί να διαρκέσει και 4 ημέρες”.

12. Παράπονα ακούστηκαν όμως και για την επιλογή στους παιδικούς σταθμούς, τι έχει συμβεί;

“Η επιλογή έγινε αποκλειστικά με κοινωνικά κριτήρια. Οσον αφορά δε το πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, για τις άνεργες μητέρες, υπήρξαν περιπτώσεις που υποβλήθηκαν αιτήσεις μετά τη λήξη της προθεσμίας - γι’ αυτό την ευθύνη δεν την έχουμε εμείς. Επιπλέον, δεν μπορούμε, δυστυχώς, να πάρουμε όλα τα παιδιά”.

13. Γιατί ακούστηκαν φωνές και για τη δεύτερη επιλογή;

“Εφαρμόστηκαν κριτήρια εισοδηματικά και μόνο. Δεν μπαίνει ζήτημα ''γνωριμιών'', σεβόμαστε τον αγώνα που κάνει ο κάθε εργαζόμενος για να τα βγάλει πέρα”.

14. Υφίστασθε διαφορετική μεταχείριση στο αυτοδιοικητικό επίπεδο, επειδή είσαστε γυναίκα;

“Ενδεχομένως κάποιες φορές να υπάρχουν ορισμένοι που δεν πιστεύουν ότι μια γυναίκα μπορεί να αντεπεξέλθει. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τίποτα δεν χαρίζεται. Δεν σου χαρίζεται τίποτα - μόνο με σωστή συμπεριφορά και υπεύθυνη στάση αντεπεξέρχεσαι, είτε είσαι γυναίκα είτε άντρας”.

15. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη συνεργασία σας με τους συναδέλφους σας συμβούλους, αλλά και με τους υπαλλήλους στον Φορέα;

“Υπάρχει καλή επικοινωνία και με τους συναδέλφους μου δημοτικούς συμβούλους αλλά και με τους υπαλλήλους, τους οποίους -με την ευκαιρία- θα ήθελα και δημόσια να ευχαριστήσω για τη συνδρομή τους στην προσπάθεια που γίνεται”.

16. Δεν είναι βεβαίως άμεσο αντικείμενό σας, αλλά πώς κρίνετε τη συνέχιση του προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι”;

“Δεν είναι στην αρμοδιότητά μου το πρόγραμμα, ωστόσο κρίνω θετικά τη συνέχισή του γιατί προσφέρει σημαντικά πράγματα και το έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι, που κυρίως αποζητούν την ανθρώπινη επαφή - κι αυτό είναι κάτι στο οποίο κατ’ εξοχήν συμβάλλει το πρόγραμμα”.

17. Πιστεύετε ότι η συμμετοχή σας στην αυτοδιοίκηση έχει συμβάλει στη διαμόρφωση περαιτέρω πλευρών του χαρακτήρα σας;

“Πάρα πολύ, είναι ένα καθημερινό σχολείο για τη συμπεριφορά της κοινωνίας. Συμμετέχεις στις αγωνίες της και έχεις τη δυνατότητα να προσφέρεις περισσότερα. Χρειάζεται όμως πολύς κόπος και χρόνος, ενώ εξαιρετικά σημαντικό είναι να μην αφεθείς στην αλλοτρίωση”.

18. Ως προσωπικότητα θεωρείτε ότι είσαστε διαφορετική λοιπόν;

“Θα έλεγα ότι έχω ''σκληρύνει'' σε κάποια πράγματα, έχω πάψει να είμαι ''αφελής'', αφού ορισμένες φορές... προσγειώνεσαι' απότομα. Ως άνθρωπος, όμως, δεν έχω αλλάξει - αρνούμαι να αλλάξω”.

19. Θα συνεχίσετε με μία ακόμα θητεία στο Δημοτικό Συμβούλιο;

“Δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ''ναι'' ή με ένα ''όχι'' η ερώτηση αυτή. Είναι φορές που πραγματικά φτάνεις στα όριά σου, αλλά από την άλλη αποτελεί και πρόκληση το να συμμετέχεις στην αυτοδιοίκηση - όσο δύσκολο κι αν αποδεικνύεται αυτό στις ημέρες μας”.

20. Η ενασχόληση με τα κοινά έχει επιπτώσεις ;

“Υπάρχουν επιπτώσεις, φυσικά. Σου κοστίζει πολύ - ειδικά για όσους έχουν φιλότιμο”.

* Η Μαρία Οικονομάκου γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Εχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τα δημοτικά πράγματα το 2006 - “από περιέργεια”, όπως λέει. Εχει διατελέσει αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, ενώ σήμερα είναι πρόεδρος στον Φορέα Κοινωνικής Πολιτικής και Αθλητισμού και πολιτική υπεύθυνη στη Διεύθυνση Πρόνοιας του Δήμου Καλαμάτας.