Λόγω του γεγονότος ότι το ψήφισμα κατατέθηκε λίγο πριν τη συνεδρίαση, αποφασίστηκε να συζητηθεί στο επόμενο Συμβούλιο.

Στην πρόταση του ψηφίσματος που κατέθεσε, ο κ. Μάκαρης σημειώνει:

“Το δικαίωμα στη διαδήλωση και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατοχυρώνονται από το άρθρο 11 του Συντάγματος το οποίο προβλέπει ότι «οι Ελληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα». Αυτό το δικαίωμα αποτελεί αναμφισβήτητα ένα εκ των βασικότερων θεμελίων του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η δημοκρατία, άλλωστε, δεν νοείται μόνο ως η έμμεση συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Αντιθέτως, η δημοκρατία πραγματώνεται και μέσα από τη διαρκή συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων και τον κοινωνικό έλεγχο που δύνανται να ασκήσουν στους αντιπροσώπους τους. Ο κοινωνικός αυτός έλεγχος δύναται να ασκηθεί, μόνο εφόσον ο πολίτης έχει το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του, να την δηλώσει δημόσια και να ασκήσει μέσα από μαζικές συναθροίσεις κοινωνική πίεση, όταν, δηλαδή, έχει το δικαίωμα να διαδηλώσει ελεύθερα.

Ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος 470/2020 ουσιαστικά περιορίζει το συγκεκριμένο δικαίωμα, αφού θέτει σωρεία προϋποθέσεων που θα πρέπει να ικανοποιούνται αποθαρρύνοντας και καθιστώντας δύσκολη αν όχι ανέφικτη τη σύννομη πραγματοποίηση των διαδηλώσεων. Παράλληλα με την ίδρυση της «Διεύθυνσης Πρόληψης Βίας» ποινικοποιείται η ριζοσπαστική και προοδευτική ιδεολογία και πράξη αφού αντιμετωπίζεται ως μια μορφή βίας.

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 10 του συγκεκριμένου νόμου εμπλέκεται ο δήμαρχος στη λήψη απόφασης για την απαγόρευση των διαδηλώσεων αφού ζητείται η γνώμη του από την αρμόδια αστυνομική αρχή για την επιβολή περιορισμών ή την απαγόρευση δημόσιας υπαίθριας συγκέντρωσης.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος νόμος υποβαθμίζει το θεμελιώδες δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεπώς περιορίζει τον δημοκρατικό χαρακτήρα του ίδιου του πολιτεύματος”.