Η διάρκεια της προγραμματικής σύμβασης είναι 36 μήνες (3 χρόνια) και χρηματοδοτείται από το Δήμο Καλαμάτας με 90.000 ευρώ, 30.000 ευρώ το χρόνο.
Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η συνέχιση των αρχαιολογικών ερευνών στην Αρχαία Θουρία, υπό τη διεύθυνση της δρος Ξένης Αραπογιάννη, που αφορά: “1. Συνέχιση και ολοκλήρωση της ανασκαφής του αρχαίου θεάτρου της Θουρίας. 2. Τεκμηρίωση: τοπογραφική, αρχαιολογική, αρχιτεκτονική του θεάτρου. 3. Μελέτη ταύτισης των αρχιτεκτονικών μελών και γραφική αποκατάσταση του μνημείου. 4. Μελέτη συντήρησης, στερέωσης και αποκατάστασης του δομικού υλικού του θεάτρου, ώστε να ακολουθήσει η μελέτη αναστήλωσης του μνημείου. 5. Συντήρηση, φωτογράφηση, σχεδίαση και μελέτη των κινητών και ακίνητων αρχαίων, καθώς και μερική αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου. 6. Εκδοση έντυπου υλικού για την προβολή του θεάτρου και του μνημειακού πλούτου της Αρχαίας Θουρίας στο σύνολό του. 7. Συνέχιση της ανασκαφικής έρευνας σε σημεία του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Θουρίας, όπου έχουν ήδη διενεργηθεί ανασκαφικές τομές στο πλαίσιο του εγκεκριμένου πενταετούς ανασκαφικού προγράμματος (2019-2023)”.
Ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Βασίλης Κοσμόπουλος υπερθερμάτισε, αναφέροντας ότι “πιθανόν τα χρήματα να είναι και λίγα”. Απηύθυνε ερωτήματα “γιατί εμπλέκεται η «Φάρις»; Για ευελιξία στις πληρωμές ή για ανάθεση;” και ζήτησε εξηγήσεις.
Ο επικεφαλής του “Πρότυπου Δήμου” Βασίλης Τζαμουράνης σημείωσε ότι “θα βοηθήσουμε να αναδειχθεί ο αρχαιολογικός αυτός χώρος, γιατί θα αποτελέσει σημαντικό σημείο αναφοράς στο μέλλον”. Συμφώνησε με την ευελιξία και δήλωσε αντίθετος στην ανάθεση. Εθεσε το θέμα της πυροπροστασίας και ζήτησε να υπάρξει προσπελασιμότητα στον αρχαιολογικό χώρο και δυνατότητα πάρκινγκ.
Ο σύμβουλος της παράταξης “Καλαμάτα Ξεκινάμε” Λεωνίδας Λιάππας προέτρεψε να πιέσουμε να βάλουν χρήματα και το υπουργείο Πολιτισμού και η Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ανέφερε ότι η τουριστική ανάπτυξη της Καλαμάτας περνάει από την Αρχαία Θουρία, επεσήμανε τη σημασία της πρόσβασης κι εκτίμησε ότι το θέατρο εκεί θα είναι μεγαλύτερο από εκείνο της Αρχαίας Μεσσήνης.
Ο αντιδήμαρχος Σαράντος Μαρινάκης συμφώνησε ότι πρέπει να διευρυνθεί ο δρόμος, αλλά απαιτεί κόστος, και παρατήρησε πως ή πρέπει να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών ή να παραχωρήσουν κάποιο χώρο οι ιδιοκτήτες.
Ο πρόεδρος της επιτροπής, αντιδήμαρχος Γιώργος Φάβας, απάντησε ότι η συμμετοχή της “Φάρις” είναι για λογιστική και διαχειριστική ευελιξία, και υπενθύμισε παλιότερη σύσκεψη επί δημαρχοντίας Νίκα, με τη συμμετοχή Σταύρου Μπένου (“Διαζώματος”), Πέτρου Θέμελη και εκπροσώπων του Ιδρύματος Κωνσταντακόπουλου, με αναφορές για χρηματοδότηση 100.000 ευρώ, που δεν τελεσφόρησε. Εκτίμησε ότι είναι σημαντική η προγραμματική σύμβαση και συμφώνησε πως είναι στενός ο δρόμος και ότι χρειάζεται απαλλοτρίωση ή συμβολή των ιδιοκτητών.
ΑΡΧΑΙΑ ΘΟΥΡΙΑ: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Στο κείμενο της σύμβασης αναφέρεται ότι “η Αρχαία Θουρία υπήρξε η μεγαλύτερη πόλη της Μεσσηνίας, πριν από την ίδρυση της Αρχαίας Μεσσήνης (369 π.Χ.). Η πόλη αναπτύσσεται σε επίμηκες ύψωμα, το οποίο βρίσκεται στα ανατολικά της παλιάς εθνικής οδού Καλαμάτας - Τρίπολης σε απόσταση περίπου 10 χλμ. βορειοδυτικά της Καλαμάτας”.
Για το αρχαίο θέατρο της Θουρίας που “ήταν παντελώς άγνωστο έως σήμερα”, επισημαίνεται ότι “προστίθεται πλέον στον κατάλογο των αρχαίων ελληνικών θεάτρων, που υπήρξαν και εξακολουθούν να θεωρούνται ως μνημεία τεράστιας πολιτιστικής αξίας τόσο από άποψη επιστημονικού ενδιαφέροντος, όσο και εξαιτίας του ρόλου τους στην πνευματική, κοινωνική και δημόσια ζωή των ανθρώπων από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Η ολοκλήρωση της ανασκαφής και η αξιοποίηση του αρχαίου θεάτρου θα συμβάλει ουσιαστικά στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, δεδομένου ότι θα αποτελέσει σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών και έναν νέο τουριστικό προορισμό στη Μεσσηνία, που θα αναβαθμίσει ποιοτικά τη ζωή των κατοίκων”.
Για το θέατρο αναφέρεται, ακόμα, ότι “το 2016, κατά τη διενέργεια δοκιμαστικών ανασκαφικών τομών εντοπίστηκε στη θέση «Ελληνικά» στην καρδιά της αρχαίας πόλης, το αρχαίο θέατρο της Θουρίας που χρονολογείται στους ελληνιστικούς χρόνους. Η συστηματική ανασκαφή, που διενεργήθηκε κατά τα έτη 2016 - 2020 και συνεχίζεται έως σήμερα, έφερε στο φως ολόκληρη την περιφέρεια της ορχήστρας του θεάτρου διαμέτρου 16,30 μ., με τον αποχετευτικό αγωγό που την περιβάλλει, καθώς και το φρέαρ στο οποίο διοχετεύονταν τα όμβρια ύδατα. Επίσης, αποκαλύφθηκε η πρώτη σειρά των εδωλίων στη θέση τους, καθώς και το κατώτερο τμήμα του κοίλου.
Η μελλοντική ανασκαφή προβλέπεται να αποκαλύψει ολόκληρο το κοίλο, την έκταση βορείως της σκηνοθήκης και δυτικά της σκηνής, καθώς και την περιοχή νοτίως του κοίλου, όπου η έρευνα έχει φέρει στο φως τα ερείπια μνημειωδών οικοδομημάτων, που προφανώς σχετίζονται άμεσα με τη λειτουργία του αρχαίου θεάτρου”.
Γ.Σ.
