Στην επιστολή του ο Ηλ. Κανάκης αναφέρει:

“Σύμφωνα με την νομοθεσία και με τον υπ’ αριθμό νόμο 339/1976 , ΦΕΚ 136/άρθρο 53 επιβάλλουν οι δήμοι τέλος παρεπιδημούντων σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα στους επαγγελματίες, στο μίσθωμα κλίνης, ενοικιαζόμενων δωματίων - διαμερισμάτων, χώρους ή θέσεις σε οργανωμένη κατασκήνωση (camping), ξενοδοχείων, motel, bungalows, καφέ, χώρους εστίασης, μπαρ κλπ. Αυτό το τέλος επιβαρύνει τον πελάτη.

Ως εδώ όλα καλά. Εδώ μπαίνει το ερώτημα, στην Μεσσηνία έχουμε έξι δήμους, πόσοι από αυτούς εισπράττουν τα 0,5% των παρεπιδημούντων τελών ή το διεκδικούν; Υπάρχουν μαρτυρίες επαγγελματιών που λένε ότι ο δικός τους δήμος δεν το διεκδικεί το παραπάνω τέλος. Αυτό λοιπόν, δημιουργεί προβλήματα στο πλαίσιο του αθέμιτου ανταγωνισμού. Για παράδειγμα, δεν μπορεί στο Ρωμανό που ανήκει στο Δήμο Πύλου - Νέστορος, να πληρώνουν τέλος παρεπιδημούντων και στο Μάραθο που ανήκει στο Δήμο Τριφυλίας, όπου είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως έλεγαν και οι παππούδες μας, να μην πληρώνουν το τέλος αυτό.

Η τοπική αυτοδιοίκηση κύριοι δήμαρχοι μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε οικονομικές καινοτομίες σημαντικές για το ρόλο και την προοπτική της χώρας μας που αφορούν τα οικονομικά των δήμων. Πυρήνας αυτών είναι η ρητή κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας με την καθιέρωση ιδίων πόρων.

Δυστυχώς, πολλοί δήμαρχοι αυτό δεν το έχουν καταλάβει και έχουν δημιουργήσει ένα «παρακράτος» με μοναδικό σκοπό την επανεκλογή τους. Μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα που διασύρει στο μέγιστο τον βαθμό την τοπική αυτοδιοίκηση, που με αυτές τις πράξεις δείχνει ακόμα μια φορά ότι τα παρατράγουδα των δημάρχων καλά κρατούν.

Αν ενοχλώ κάποιους με την δημοσίευση αυτή τον προκαλώ να δώσουν στοιχεία με τους βεβαιωμένους καταλόγους που έχουν διεκδίκηση τα χρήματα από το τέλος
παρεπιδημούντων.

Συγγνώμη αλλά τελικά οι βλαχοδήμαρχοι ξέμειναν από τσαρούχια.

Με τιμή, Κανάκης Ηλίας”.