ανακοίνωση της, σχετικά με το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Δικτύου αναφέρει τα εξής:
«Η πλειοψηφία των αυτοδιοικητικών αιρετών της συγκυβέρνησης είναι από την ίδια σκοτεινή πλευρά της πανάκριβης ιδιωτικοποίησης και αντικειμενικά εναντίον του περιβάλλοντος και της τσέπης των δημοτών.
Την περίοδο που η χώρα μας αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας της και ο ελληνικός λαός καλείται να σηκώσει τεράστια βάρη, η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Πελοποννήσου σχεδιάζουν την ακριβότερη επιλογή διαχείρισης των απορριμμάτων.
Ετσι σήμερα, φθάνοντας στο… ''και ένα'' η Περιφέρεια Πελοποννήσου προχωρεί στην υλοποίηση του σχεδίου που έχει εκπονήσει, για την παράδοση της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων σε ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα με αδιαφανείς διαδικασίες.
Η σιωπή, από την άλλη πλευρά, των δημάρχων τής κατά άλλα… λαλίστατης ΠΕΔ Πελοποννήσου και του ΦοΔΣΑ, για τον τρόπο διαχείρισης των σκουπιδιών, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ήταν πολιτικός ''χρυσός'' για τους αδιαφανείς σχεδιασμούς του Τατούλη, αλλά και για τους “χρυσοθήρες” μεγαλοεργολάβους των σκουπιδιών.
Οι όποιες επιμέρους διαφωνίες διατυπώνονται, από ορισμένους δημάρχους, αποσκοπούν περισσότερο στο να μη χρεωθούν το μεγάλο πολιτικό κόστος από τις μελλοντικές αντιδράσεις και δεν συγκροτούν επί της ουσίας διαφοροποίηση στην πρόταση που προωθείται.
Σχεδιάζουν την υπογραφή συμφωνίας με επαχθείς όρους για τους πολίτες και το περιβάλλον. Το σχέδιό τους είναι απλό. Προκρίνοντας την ακριβότερη δυνατή επιλογή, μέσω της συγκέντρωσης μεγάλων ποσοτήτων απορριμμάτων -για τη μεταφορά, άλλωστε, πληρώνουν οι πολίτες- επιζητούν να πετύχουν τη μέγιστη κερδοφορία.
Εξ άλλου, άλλοι τομείς της οικονομίας σήμερα  δεν προσφέρονται για εύκολα κέρδη με τη σιγουριά που προσφέρουν τα “διόδια” που βάζουν στην κουζίνα του κάθε νοικοκυριού. Οι δήμαρχοι της Μεσσηνίας, που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, ενώ έχουν την πλειοψηφία στα Δημοτικά Συμβούλια, επιθυμούν να κρατούν τη συζήτηση εκτός των συνεδριάσεων των συλλογικών οργάνων των δήμων τους.
Η αντιπρόταση που υπάρχει κατατεθειμένη στον κοινωνικό διάλογο και υιοθετείται από την πλειοψηφία των φορέων που απασχολούνται με τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, από αυτοδιοικητικές κινήσεις με οικολογικές πολιτικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες, συγκλίνει σε ένα πράσινο, ρεαλιστικό, εναλλακτικό σχέδιο, που βασίζεται στο τρίπτυχο "Πρόληψη – Ανακύκλωση – Κομποστοποίηση" και είναι άμεσα υλοποιήσιμο.
Ενα σχέδιο για μια οικολογική ανάπτυξη, δημιουργώντας πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας, ικανοποιώντας όλες τις υποχρεώσεις της χώρας για συνεχείς αυξήσεις των ποσοστών των ανακυκλούμενων υλικών και είναι κοινωνικά αποδεκτό. Το οικολογικό σχέδιο αυτό, έχει όμως ένα ''ελάττωμα''. Είναι πολύ οικονομικό για τους πολίτες και άρα δεν μπορεί να δώσει τα υπερκέρδη που κάποιοι ονειρεύονται ότι βρήκαν την ευκαιρία να αποκτήσουν.
Σίγουρα δεν υπάρχουν εύκολες ή ''μαγικές'' λύσεις για τα σκουπίδια μας, αλλά στην οικολογική λύση, η μείωση της παραγωγής τους είναι μονόδρομος! Καλούμε όλους τους πολίτες να συγκρίνουν τις δυο προτάσεις:
Η πρώτη σίγουρα δεν αποτελεί ''επένδυση'' γιατί απλούστατα για την λύση του προβλήματος υπάρχει και το εναλλακτικό "οικολογικό σχέδιο'', που είναι πιο οικονομικό. Αποκρύπτει ότι ιδιωτικοποιεί την επεξεργασία του συνόλου των σύμμεικτων απορριμμάτων επί 28 χρόνια. Δεν λαμβάνει υπόψη την πρόληψη ή μείωση των απορριμμάτων, όπως όφειλε από αυτονόητες υποχρεώσεις. Αδυνατεί να προτείνει μέτρα για την ορθολογικοποίηση της διαχείρισης, λόγω του τρόπου που συγκεντρώνει τα απορρίμματα. Αγνοεί το πώς θα επιτευχθούν άλλες υποχρεώσεις της χώρας σε σχέση, π.χ. με την ανακύκλωση των συσκευασιών και των ανακυκλώσιμων υλικών συνολικά (το 50% από το 2020 και μετά). Δεν λαμβάνει υπόψη την τεράστια δυναμική διαδικασιών και τεχνικών πριν από την τελική διαχείριση, όπως, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, εναλλακτική διαχείριση, οικιακή κομποστοποίηση κ.α. που μειώνουν την παραγόμενη ποσότητα των σύμμεικτων απορριμμάτων και αλλάζουν τη σύστασή τους.
Οι μαζικοί και κοινωνικοί φορείς της τοπικής κοινωνίας πρέπει να πάρουν θέση πάνω σε αυτό το μεγάλο θέμα που ξεφεύγει από τα στενά αυτοδιοικητικά πλαίσια. Διαφορετικά ''ο σιωπών δοκεί συναινείν''».