Με αυτή την ανακοίνωσή της η «Πράσινη Πελοπόννησος» γνωστοποίησε την κάθοδό της στις περιφερειακές εκλογές. Υπενθυμίζουμε ότι στις εκλογές του 2014 η «Πελοπόννησος Οικολογική» είχε λάβει 7.946 ψήφους (2,8%) και ότι είχε εκλεγεί σύμβουλος η επικεφαλής του συνδυασμού Δήμητρα Λυμπεροπούλου.
Στη χθεσινή ανακοίνωση του συνδυασμού αναφέρεται μεταξύ άλλων: “Σύμβολό μας το «π», μια σταθερά άρρητη και υπερβατική όπως υπερβατικοί είμαστε και εμείς. Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο με χάρακα και διαβήτη, μπορούμε όμως να επικεντρωθούμε σταθερά, άρρητα και υπερβατικά στον άνθρωπο και το περιβάλλον της Πελοποννήσου.
Καλούμε μαζί μας όλους τους πολίτες της Πελοποννήσου που πιστεύουν
● Οτι το νόμιμο δεν είναι και ηθικό.
● Οτι δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσει να επιβάλεται το δίκαιο του ισχυρού.
● Οτι τα μεταλλαγμένα δεν έχουν καμία θέση στην Πελοπόννησο.
● Στη μεταλιγνιτικη εποχή.
● Οτι ο σιδηρόδρομος έχει λόγο και ρόλο στην Πελοπόννησο.
● Οτι απειλή για την Πελοπόννησο αποτελεί
- Η κλιματική αλλαγή
- Η ερημοποίηση
- Η λειψυδρία
- Η διάβρωση
● που δεν πιστεύουν το παραμύθι ότι με τις εξορύξεις θα τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Θεωρούμε ότι σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και μειωμένων προϋπολογισμών και χρηματοδοτήσεων πρέπει να υπάρχει απόλυτη αξιολόγηση και ιεράρχηση των έργων υποδομής και το κάθε ευρώ που δαπανάται θα πρέπει να αποδίδει τη μέγιστη δυνατή προστιθέμενη αξία. Τα έργα υποδομής πρέπει να είναι συνδυαστικά και όχι αποσπασματικά, με στόχο να υπάρχει μια ολιστική προσέγγιση των θεμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η μεσογειακή διατροφή, η βιολογική γεωργία και τα πιστοποιημένα προϊόντα είναι οι 3 άξονες που μπορεί και πρέπει να εστιάσει ο αγροτοδιατροφικος κλάδος στην Πελοπόννησο για να αποτελέσει το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Από την άλλη και όσον αφορά τον τουρισμό, οφείλουμε πλέον να μιλήσουμε για «τουριστική αποκέντρωση», «τουριστικούς συνεταιρισμούς» και συνεργατική οικονομία (sharing economy). Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί το τουριστικό προϊόν, το οποίο θα έχει προστιθέμενη αξία και θα δημιουργήσει ένα εξαιρετικά δυναμικό και σύνθετο μοντέλο ανάπτυξης. Το ζητούμενο είναι η μεταστροφή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας και η διασύνδεση των πιο δυναμικών κλάδων της ελληνικής οικονομίας, τουρισμού και αγροδιατροφής. Η σύνδεση αγροδιατροφής με τον τουρισμό είναι απαραίτητη στη διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης ταυτότητας, προκειμένου ο τουρισμός να συνδυαστεί με τη γαστρονομία και να αναχθεί η γαστρονομία σε εμπειρία για τον ταξιδιώτη, μέσω της αξιοποίησης των τοπικών προϊόντων, της αναβίωσης των τοπικών παραδοσιακών συνταγών και της συμμετοχής των επισκεπτών σε δραστηριότητες που βασίζονται σε τοπικά έθιμα και παραδόσεις, με σκοπό να μάθουν περισσότερα για την πλούσια ιστορία και κληρονομιά της περιοχής που επισκέπτονται”.
