Να γίνει η Κορώνη έδρα της μεσογειακής διατροφής ζητεί με επιστολή του ο επικεφαλής του συνδυασμού "Συνεργασία για τη Μεσσηνία" Θαν. Πετράκος. Σε επιστολή προς το Νομάρχη Μεσσηνίας Δ. Δράκο σημειώνει τα εξής:

"Σας είναι γνωστή η ερώτηση που έχω καταθέσει και η οποία βρίσκεται στο φάκελο της σημερινής συνεδρίασης, με θέμα: «Να αξιοποιηθεί άμεσα η απόφαση της UNESCO για την ένταξη της Κορώνης στη Μεσογειακή διατροφή».
Όμως, την ίδια στιγμή που ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Γερουλάνος μιλούσε για τη μεγάλη σημασία που έχει η απόφαση της UNESCO για να συμπεριληφθεί η Μεσογειακή διατροφή στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και εκπρόσωπος της χώρας μας είναι η περιοχή της Κορώνης, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σκανδαλίδης ανακοίνωσε ότι το Εθνικό Κέντρο της Ελληνικής Μεσογειακής Διατροφής είναι η Βυτίνα.
Προτείνω λοιπόν το Ν.Σ. Μεσσηνίας να τοποθετηθεί σήμερα για το θέμα αυτό, διότι πρέπει να έχει θέση στη σύσκεψη την οποία έχω προτείνει να συγκαλέσετε.
Είναι γνωστό ότι ήδη έχει υπάρξει απόφαση του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, το οποίο ζητάει να αναθεωρηθεί η απόφαση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για την επιλογή της Βυτίνας ως έδρας του Εθνικού Κέντρου Ελληνικής Μεσογειακής Διατροφής και από την άλλη υπάρχουν οι δηλώσεις του Δημάρχου Βυτίνας κ. Γιάννη Σακελλαρίου και του νέου Δημάρχου Γορτυνίας κ. Γιάννη Γιαννόπουλου, οι οποίοι συμφωνούν με την απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης.
Η γνώμη μας είναι ότι η απόφαση Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης στερείται λογικής, διότι:
α) Δεν είναι δυνατόν άλλο να είναι το Παγκόσμιο Κέντρο της χώρας για τη Μεσογειακή Διατροφή και άλλο το Εθνικό. Φανταστείτε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, η UNESCO να αποφασίζει ότι η Κορώνη είναι εκπρόσωπος της χώρας για τη Μεσογειακή Διατροφή και η Ελληνική κυβέρνηση να αποφασίζει ότι το Κέντρο της Μεσογειακής Διατροφής της χώρας είναι αλλού.
β) Δεν μπορεί να σταθεί το επιχείρημα ότι στη Βυτίνα υπάρχει το Τριανταφυλλίδειο κληροδότημα και γι’ αυτό πάει το Εθνικό Κέντρο Μεσογειακής Διατροφής, διότι αυτό που αναφέρει η διαθήκη του Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη είναι ότι στο χώρο αυτό πρέπει να δημιουργηθεί Γεωπονική Σχολή η οποία να φέρει το όνομά του, διότι υπάρχουν 200 στρέμματα, ανακαινισμένο κτίριο και δίπλα οι κατασκηνώσεις, οι οποίες και αυτές έχουν δοθεί στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Μάλιστα, σύμφωνα με ενημέρωσή μου από τον παλιό Δήμαρχο Βυτίνας κ. Κώστα Κουντάνη, τα χρήματα απ’ τους τόκους κάθε χρόνο είναι πάρα πολύ σημαντικό ποσό, που θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε οι φοιτητές της Γεωπονικής Σχολής να σπουδάζουν σχεδόν δωρεάν.
Αντί λοιπόν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να συνεργαστεί με το Υπουργείο Παιδείας και να δουν το θέμα της ίδρυσης Γεωπονικής Σχολής, δημιουργεί με την απόφασή του τοπικιστικές αντιπαραθέσεις, γεγονός που δεν συμβάλλει στην εμπέδωση περιφερειακής συνείδησης, που είναι το ζητούμενο για όλους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, εκτιμούμε ότι το Ν.Σ. με τη σημερινή του απόφαση πρέπει να ζητά: Να ταυτιστεί το Παγκόσμιο με το Εθνικό Κέντρο της Μεσογειακής Διατροφής. Συνεπώς πρέπει να είναι Εθνικό Κέντρο η Κορώνη. Βέβαια είναι προφανές ότι ολόκληρη η Μεσσηνία, ολόκληρη η Πελοπόννησος και ολόκληρη η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσουν αυτή τη σημαντική απόφαση της UNESCO. Αυτό το νόημα έχει και η πρότασή μας για τη σύσκεψη, ώστε με περιφερειακή λογική και αντίληψη να δούμε πώς θα προβάλουμε και θα αξιοποιήσουμε το «καλάθι» όλων των προϊόντων της Πελοποννήσου ως βασικά συστατικά της Μεσογειακής Διατροφής.
Πρωτεύοντα ρόλο όμως, όπως είναι γνωστό, στη μεσογειακή διατροφή παίζει το ελαιόλαδο. Και η Κορώνη, όχι μόνο λόγω της απόφασης της UNESCO, αλλά και λόγω της ποικιλίας της Κορωνέικης ελιάς, αλλά και της ιστορίας και του τοπίου της που είναι καθαρά μεσογειακό μπορεί και πρέπει να είναι και το Εθνικό Κέντρο.
Ως απόφαση προτείνουμε να υιοθετήσουμε περίπου την απόφαση του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, δηλαδή:
«Το Ν.Σ. Μεσσηνίας ζητά την αναθεώρηση της επιλογής της Βυτίνας ως έδρας του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Τονίζουμε τη μεγάλη μας ικανοποίηση για το γεγονός ότι έγινε δεκτή από την διακυβερνητική Επιτροπή της Unesco η συμπερίληψη της Μεσογειακής Δίαιτας στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, μετά από πρόταση που υπέβαλλαν η Ισπανία, η Ιταλία, το Μαρόκο και η Ελλάδα, με εκπρόσωπο την Κορώνη.
Η αναγνώριση αυτή προσδίδει ιδιαίτερη λάμψη στη Μεσογειακή Διατροφή η οποία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βασικό αναπτυξιακό εργαλείο, μέσω της ανάδειξης των προϊόντων της Μεσογείου, αλλά και του Μεσογειακού πολιτισμού και τρόπου ζωής γενικότερα.
Στο πλαίσιο αυτό, η Κορώνη δικαίως επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα, διότι συνδυάζει αρμονικά όλες τις προϋποθέσεις μιας αυθεντικής μεσογειακής πόλης και το τρίπτυχο: μεσογειακά προϊόντα/ιστορία - παράδοση/θέση -τοπίο.
Εν μέσω αυτής της σημαντικής διάκρισης, έκπληξη προκαλεί ωστόσο η ανακήρυξη από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης του «Τριανταφυλλιδείου Κληροδοτήματος» στην ορεινή Βυτίνα (!) ως έδρα της χώρας μας για τη Μεσογειακή Ελληνική Διατροφή.
Συγκεκριμένα, θεωρούμε:
α) Ότι το Παγκόσμιο Κέντρο που είναι η Κορώνη πρέπει να ταυτίζεται με το Εθνικό.
β) Ότι η επιλογή ενός ορεινού θέρετρου, όπως η Βυτίνα, χωρίς μεσογειακό χρώμα και χωρίς γεωργική παραγωγή σχετική με τα κύρια προϊόντα της Μεσογειακής Διατροφής, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να αποτελεί «Εθνικό Κέντρο Ελληνικής Μεσογειακής Διατροφής». Είναι μια επιλογή η οποία εμπεριέχει μια σοβαρή αντίφαση που μόνο σύγχυση προκαλεί ως προς την έννοια «μεσογειακή κουλτούρα και μεσογειακός πολιτισμός» με όλες τις συνέπειες που αυτό προϋποθέτει για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Επιπροσθέτως, η Βυτίνα, μη διαθέτοντας την ιδιαιτερότητα των μεσογειακών οικοσυστημάτων, δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που υιοθετήθηκαν από την Unesco για τη Μεσογειακή Δίαιτα και κουλτούρα, υποβαθμίζει την επιλογή της Κορώνης και την αναπτυξιακή προοπτική της ανακήρυξης, αποδυναμώνοντας ένα ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα των καθαρά μεσογειακών ελαιοπαραγωγικών περιοχών, οι οποίες ασφυκτιούν από την παρούσα οικονομική κρίση.
Γι’ αυτούς τους λόγους το Ν.Σ. Μεσσηνίας ζητά να ορίσετε και ως Εθνικό Κέντρο την Κορώνη. Η Βυτίνα, αλλά και άλλες περιοχές της Πελοποννήσου μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν για στήριξη δράσεων στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής. Είναι αδιανόητο όμως να υπάρχουν στη χώρα μας δύο κέντρα για τη Μεσογειακή Διατροφή διαφορετικά μεταξύ τους, ένα Εθνικό και ένα Παγκόσμιο».