Η υπαίθρια διαφήμιση αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για τους Δήμους αλλά και πηγή ρύπανσης και αισθητικής υποβάθμισης του δημοτικού και του δημόσιου κοινόχρηστου γενικά χώρου.
Η υπαίθρια διαφήμιση, συνθέτει ένα μεγάλο τμήμα της διαφημιστικής «πίττας» που συμπληρώνεται από την τηλεόραση, τον τύπο, το ραδιόφωνο και, πρόσφατα, το διαδίκτυο.  Ωστόσο,  όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί το τοπίο, για διάφορους λόγους που θα αναφερθούν αναλυτικά, σε πολλές περιπτώσεις τα αναλογούντα από την υπαίθρια διαφήμιση τέλη υπέρ των Δήμων δεν εισπράττονται με αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντική απώλεια εσόδων.
Η υπαίθρια διαφήμιση, όπως τελικά εφαρμόζεται στην Χώρα μας, είναι συχνά όχι μόνο πηγή οπτικής ρύπανσης και αισθητικής υποβάθμισης του δημοτικού και του δημόσιου κοινόχρηστου γενικά χώρου αλλά και φυσικής ρύπανσης με την αλόγιστη κατανάλωση εντύπων πάσης φύσεως (ένθετα, σάντουιτς κ.λ.π).
Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει σε θεσμικό επίπεδο για την διαμόρφωση κανόνων και προδιαγραφών (αισθητικής, οδικής ασφάλειας, ασφάλειας των πεζών, κτιριοδομίας, στατικής επάρκειας κ.λ.π) καθώς και για τον έλεγχο εφαρμογής τους. Αποτέλεσμα των προσπαθειών αυτών είναι να έχει δημιουργηθεί ένα πολυδαίδαλο και συχνά αντικρουόμενο  θεσμικό πλαίσιο (ιδιαίτερα κοστοβόρο) το οποίο δυσχεραίνει τον έλεγχο και επιτρέπει τις αυθαιρεσίες. Όπως και σε άλλους τομείς της δημοτική και δημόσιας ζωής, στην προσπάθεια επιβολής της τάξης έχει δημιουργηθεί ένα ιδιαίτερα αυστηρό πλαίσιο, αναντίστοιχο με την πραγματικότητα, το οποίο και παραμένει ανεφάρμοστο. Η σημερινή εικόνα πιστοποιεί την ανεξέλεγκτη και χαοτική κατάσταση που επικρατεί και την παντελή έλλειψη ελέγχου της σωστής εφαρμογής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου.  Την γενική εικόνα επιδεινώνουν οι οργανωτικές ελλείψεις και ίσως και η άγνοια, με αποτέλεσμα και την απώλεια σημαντικών εσόδων.
Μέσα σε αυτό το νεφελώδες κανονιστικό και διαχειριστικό πλαίσιο οι ενδιαφερόμενοι (εταιρείες outdoor, ιδιωτικές επιχειρήσεις, κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που εμφανίζονται ως «πολιτιστικές δραστηριότητες»  αλλά και μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί)  μεγιστοποιούν τις θέσεις διαφήμισης συχνά σε βάρος της αισθητικής του πολεοδομικού περιβάλλοντος, αλλά και της ασφάλειας των πολιτών.
Η υπαίθρια διαφήμιση συχνά αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής ή και σιωπηρής αποδοχής μεταξύ τοπικών αρχόντων, πολιτευτών και κομμάτων και των διαφημιστικών εταιριών  των κατά τόπους επαγγελματικών ενώσεων και ομάδων πίεσης,  που λειτουργούν σε καθεστώς αδιαφάνειας και παραοικονομίας χρησιμοποιώντας ακόμα και αθέμιτα μέσα για να διατηρήσουν το καθεστώς αυθαιρεσίας. Οι Δήμοι  προκειμένου να εξασφαλίσουν πολύτιμα έσοδα επιλέγουν συχνά την ευκολότερη οδό της διαχείρισης της αταξίας, η οποία όμως δεν είναι οικονομικά και η πλέον αποδοτική.
Ετσι, αποδυναμώνεται κάθε προσπάθεια να μπει σε τάξη η κατάσταση. Μόνο κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε συστηματική προσπάθεια από την Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων αλλά και από μεμονωμένους Δήμους με την παραίνεση και υποστήριξη της Οργανωτικής Επιτροπής, για την βελτίωση της εικόνας της πόλης, με μαζική αποξήλωση παράνομων διαφημιστικών πινακίδων και με την επιβολή κανόνων που κατά γενική ομολογία διαμόρφωσαν ένα εξαιρετικά ικανοποιητικό πολεοδομικό περιβάλλον. Η προσπάθεια αυτή γρήγορα εγκαταλείφθηκε μετά το τέλος των Αγώνων με αποτέλεσμα να επανέλθει η αταξία ακόμα και σε σημεία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας από όπου είχε προηγουμένως εξαλειφθεί.
Στον Δήμο Νότιας Κυνουρίας αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία εξυγίανσης του  περιβάλλοντος της υπαίθριας διαφήμισης, για να εξασφαλίσουμε:
- Την αισθητική των διαφημιστικών μέσων στο περιβάλλον.
- Την Συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας  «περί ελευθερίας στην πληροφόρηση».
- Την βιωσιμότητα της οικονομικής δραστηριότητας ενός κλάδου της οικονομίας μας.
- Την εξασφάλιση της οικονομικής και επιχειρηματικής ελευθερίας μέσω της δυνατότητας επικοινωνίας και προβολής.
- Τα έσοδα του Δήμου από την υπαίθρια διαφήμιση.
- Την νομιμότητα των διαφημιστικών μέσων.  Για την δεδομένη επιδοκιμασία σας στο συγκεκριμένο εγχείρημα, ευχαριστούμε.

Γιάννης Η. Μαρνέρης
Δήμαρχος Ν. Κυνουρίας