Η έφεση συζητείται στο Μονομελές Εφετείο Καλαμάτας στις 17 Οκτωβρίου.

Στην έφεσή της, μεταξύ άλλων, η Περιφέρεια υποστηρίζει: «Από τη διεξαχθείσα ενώπιον του πρωτοδίκου δικαστηρίου ακροαματική διαδικασία αποδείχθηκε ότι εμείς οι εκκαλούντες -αιτούντες - καθών η κύρια παρέμβαση ήδη από το έτος 1970 και πάντως σίγουρα από το χρόνο ολοκλήρωσης της κατασκευής του Διοικητηρίου επί του επιδίκου ακινήτου ασκούσαμε και ασκούμε και σήμερα όλες τις πράξεις νομείς, που προσιδιάζουν σε αληθή κύριο και νομέα στο επίδικο ακίνητο (και στο εντός αυτού κατασκευασθέν κτήριο του Διοικητηρίου). Ετσι, στα πλαίσια αυτά ο τότε νομάρχης (που τότε μπορεί να μην ήταν αιρετός, ήταν όμως ο νόμιμος εκπρόσωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - διοικητικής αποκέντρωσης, δηλαδή ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου) στις 15-10-1981 μετέβη στη ΔΕΗ και εκπροσωπώντας τη Νομαρχία ζήτησε τη σύνδεση του Διοικητηρίου με ηλεκτρικό ρεύμα. Ακόμη και σήμερα ο αριθμός παροχής ηλεκτρικού ρεύματος παραμένει στο όνομα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας, οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος εκδίδονται στο όνομά της και φέρουν το ΑΦΜ της. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας μεριμνά για την εξόφλησή του, χωρίς ουδέποτε το Ελληνικό Δημόσιο να έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό. Πώς είναι δυνατόν να έχει αποκτήσει κυριότητα το Ελληνικό Δημόσιο σε ένα ακίνητο στο οποίο ποτέ δεν έχει ασκήσει καμία πράξη νομής, όπως θα έκανε κάθε αληθινός κύριος φροντίζοντας με εργασίες συντήρησης το ακίνητό του, πληρώνοντας τους λογαριασμούς στις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας κ.λπ.;».