Στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τις αλλαγές που προωθούνται στον καλλικρατικό θεσμό, και με αφορμή τις άκομψες - αδόκιμες αντιπαραθέσεις που δημοσιεύθηκαν, που μόνο σύγχυση προκαλούν, θεωρώ σκόπιμο να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα αποφεύγοντας χαρακτηρισμούς, σεβόμενους κάθε άποψη ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή διαφωνώ.
Κατ' αρχήν οφείλουμε να συμφωνήσουμε ότι ο «Καλλικράτης» είναι μια σημαντική τομή στην Αυτοδιοίκηση της χώρας μας. Ομως κατά την εφαρμογή του αναδείχθηκαν αδυναμίες και παραλείψεις με αλληλεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων. Αυτές τις διαπιστώσεις που έχουν καταγραφεί στα 7 χρόνια εφαρμογής του οφείλουμε όλοι να τις προσεγγίσουμε με ειλικρίνεια και ξεκάθαρες σκέψεις, χωρίς υπερβολές και προσωπικές στρατηγικές.
Απαιτείται πράγματι ένας βελτιωμένος «Καλλικράτης», ώστε να συγχρονιστούμε με το βηματισμό της Ευρώπης, για να επιτελικό κράτος με αποκεντρωμένες δομές και υπηρεσίες δίπλα στον πολίτη. Ενα κράτος-στρατηγείο, ευέλικτο και αποτελεσματικό που ασκεί συγκεκριμένες επιτελικές αρμοδιότητες.
Για το σκοπό αυτό από την εμπειρία μου καταθέτω μερικές σκέψεις μου τις οποίες κατέθεσα και στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών κ. Πολάκη, στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Καλαμάτα για την αναθεώρηση του «Καλλικράτη»:
• Διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.
• Καθιέρωση της απλής αναλογικής ώστε να υπάρχει συνεννόηση και συναίνεση στη λήψη των αποφάσεων.
• Ξεκάθαρες αρμοδιότητες και ευθύνες μεταξύ των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης και της κεντρικής εξουσίας.
• Να ενισχυθεί ο ρόλος των χωρικών αντιπεριφερειαρχών με την θεσμοθέτηση μικρού και ευέλικτου συλλογικού οργάνου ανά Π.Ε. , από το οποίο θα αναδεικνύεται και ο χωρικός αντιπεριφερειάρχης. Ούτε λοιπόν επαναφορά σε «νομάρχες» ούτε όμως και περιφερειαρχοκεντρικές αντιλήψεις με μικρούς «πρωθυπουργίσκους», όπως κάποιοι ονειρεύονται.
Θεωρώ ότι η καθιέρωση της απλής αναλογικής σε συνδυασμό με την αναβάθμιση του χωρικού αντιπεριφερειάρχη βάζει φραγμό και φρενάρει προσωποκεντρικές αντιλήψεις και πρακτικές του εκάστοτε περιφερειάρχη.
• Η μετάβαση στην Περιφερειακή Διακυβέρνηση (πάγιο αίτημα της ΕΝ.Π.Ε) απαιτεί την εκπλήρωση των παραπάνω προϋποθέσεων , για να είναι αποτελεσματική με θεσμοθετημένους πόρους, ώστε να ασκούν ουσιαστική δημοσιονομική πολιτική και προωθώντας έργα που καλύπτουν μακροχρόνιες αναπτυξιακές ανάγκες.
• Απαιτείται κατάργηση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και μεταφορά των αρμοδιοτήτων στον Α και Β βαθμό Αυτοδιοίκηση.
• Είναι αναγκαίο η Πελοπόννησος να εκφραστεί ως ενιαία Περιφέρεια όπως άλλωστε χαρακτηρίζεται γεωγραφικά με αυτονόητα και πολλαπλά οφέλη για την ανάπτυξη της περιοχής και την κοινωνική ευημερία των κατοίκων της.
