Σε σκηνοθετημένη παράσταση, με σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή τον ίδιο τον περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη, εξελίχθηκε η προχθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου - καθώς η αντιπολίτευση όχι μόνο δεν μπόρεσε να αναδείξει τα ενδοπαραταξιακά προβλήματα της πλειοψηφίας, αλλά αντίθετα, κάνοντας λάθη τακτικής (αν όχι στρατηγικής) κατάφερε άθελά της να συσπειρώσει τους συμβούλους της "Νέας Πελοποννήσου" γύρω από τον επικεφαλής της. Ετσι ο... σκηνοθέτης-πρωταγωνιστής πήρε μια μεγάλη ανάσα για πρώτη φορά μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών, ενώ την ίδια ώρα η αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, αν και θύμα των παρακρατικών πρακτικών, τελικώς βρέθηκε απομονωμένη και "φιμωμένη" αφού κανείς -και κυρίως η αντιπολίτευση- δεν της ζήτησε να εξηγήσει στο Σώμα τους λόγους που την οδήγησαν στον εισαγγελέα.
Μεγάλη χαμένη για μια ακόμα φορά, η αντιπολίτευση, καθώς δεν μπόρεσε να πετύχει τον κύριο στόχο της που δεν είναι άλλος από το να επιταχύνει τη φθορά της περιφερειακής αρχής.
Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ... ΑΜΝΩΝ
Ας παρακολουθήσουμε όμως τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου από την αρχή, για να αναλύσουμε πράξη - πράξη τη "σκηνοθεσία" του κ. Τατούλη και την "αδυναμία" της αντιπολίτευσης. Η συνεδρίαση λοιπόν ξεκίνησε... πρόωρα, χωρίς να παρευρίσκονται στην αίθουσα ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης και οι αντιπεριφερειάρχες Ελένη Αλειφέρη και Ντίνα Νικολάκου. Ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηλίας Στρατηγάκος ζήτησε να ενημερωθεί το Σώμα για τη συμμετοχή της Πελοποννήσου σε διάφορες εκθέσεις. Κατά τη διάρκεια της βαρετής παρουσίασης που κανένας δεν παρακολουθούσε γιατί όλοι περίμεναν το... κυρίως πιάτο για τις υποκλοπές, μπήκε στην αίθουσα συνεδριάσεων και κάθισε αθόρυβα στη θέση της η αντιπεριφερειάρχης Ελένη Αλειφέρη. Η βουβή υποδοχή τόσο από την πλειοψηφία όσο και από την αντιπολίτευση αποτέλεσε την πρώτη ένδειξη για την τακτική που θα ακολουθούσαν οι δυο πλευρές. Ετσι κι αλλιώς, μόνο ένας πολύ μεγάλος σκηνοθέτης θα έπειθε τους συμβούλους της μειοψηφίας να χειροκροτήσουν την είσοδο της κ. Αλειφέρη για να σπάσουν τη σιωπή που συνέφερε την ηγεσία της "Νέας Πελοποννήσου".
Ετσι, μέσα στη σιωπή ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου προχώρησε στη δεύτερη πράξη, διαβάζοντας τη λιτή επιστολή ανεξαρτητοποίησης του συμβούλου της "Νέας Πελοποννήσου" Περικλή Μαντά. Πλειοψηφία και μειοψηφία υποδέχτηκαν εξίσου σιωπηλά την ανεξαρτητοποίηση - και πλέον οι ενδείξεις έγιναν αποδείξεις για την τακτική και την πορεία που ακολουθούν οι δυο πλευρές: Συγκεκριμένα, ήταν φανερό ότι ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης προτιμούσε τη... σιωπή των αμνών και ότι η αντιπολίτευση δεν είχε σχέδιο για να σπάσει αυτή τη σιωπή.
Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Οι αποδείξεις έγιναν ατράνταχτες όταν ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Νίκος Πατσαρίνος και ο επικεφαλής της "Λαϊκής Συσπείρωσης" Νίκος Γόντικας ζήτησαν να ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη το θέμα των υποκλοπών. Με αυτή την εισήγηση έδωσαν "πάσα" στον κ. Τατούλη -που στο μεταξύ είχε προσέλθει στη συνεδρίαση με λίγα λεπτά διαφορά από την κ. Νικολάκου που έκατσε ως συνήθως στο πλευρό του- για να προβάλει λόγους δεοντολογίας ώστε να αρνηθεί τη συζήτηση, υποσχόμενος παράλληλα ότι όλα θα έρθουν στο φως όταν ολοκληρωθεί η προανακριτική έρευνα της Αστυνομίας. Ο κ. Τατούλης ζήτησε από το Σώμα να μην εγκρίνει την ένταξη του θέματος στην ημερήσια διάταξη μέχρι να ολοκληρωθεί η προανάκριση, και η παράταξη της πλειοψηφίας μαζί με τον ανεξάρτητο -πλέον- Περικλή Μαντά δεν είχαν κανέναν προφανή λόγο να συγκρουστούν εκείνη τη στιγμή με τον κ. Τατούλη ο οποίος εμφανιζόταν ως θεματοφύλακας της προανακριτικής διαδικασίας.
Εννοείται ότι η "σιωπή των αμνών" θα είχε σπάσει εάν η αντιπολίτευση, για παράδειγμα, είχε καταθέσει ερώτηση απευθείας στην κ. Αλειφέρη, για τους λόγους που την οδήγησαν στην Εισαγγελία. Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Τατούλης δεν θα μπορούσε να φιμώσει την αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας. Αλλά ακόμα κι αν το επιχειρούσε, αφενός δεν θα τα κατάφερνε τόσο εύκολα και αφετέρου δεν θα έβγαινε αλώβητος, όπως βγήκε τελικά μετά την ψήφο εμπιστοσύνης (έστω προσωρινή) που πήρε από όλους τους συμβούλους της παράταξής του αρνούμενος τη συζήτηση για λόγους δεοντολογίας.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν η αντιπολίτευση επέλεξε λάθος τακτική ή αν γενικώς η στρατηγική της δίνει στον κ. Τατούλη το πλεονέκτημα να κυριαρχεί απολύτως στον κεντρώο χώρο, αφήνοντας την παράταξη "Πελοπόννησος Πρώτα" της μείζονος μειοψηφίας, τη "Λαϊκή Συσπείρωση", την "Αγωνιστική Πρωτοβουλία" και την "Ανταρσία του Μοριά" να διαγωνίζονται για το ποια είναι περισσότερο... ριζοσπαστική και ηθική από τις άλλες. Δεν θα βιαστώ να απαντήσω στο ερώτημα, αφού έχω παρακολουθήσει μόνο δύο συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και είναι νωρίς για να εξαγάγω ασφαλή συμπεράσματα. Εχω την αίσθηση όμως, ακούγοντας και τις τοποθετήσεις για τα υπόλοιπα θέματα, ότι η μείζων μειοψηφία, η "Λαϊκή Συσπείρωση", η "Αγωνιστική Πρωτοβουλία" και η "Ανταρσία του Μοριά" απευθύνονται στο ίδιο ριζοσπαστικό κοινό της κομμουνιστογενούς Αριστεράς, αδιαφορώντας πλήρως για τα μεσαία στρώματα στα οποία απευθύνεται κατά κύριο λόγο ο κ. Τατούλης. Για παράδειγμα: Χθες ο κ. Πατσαρίνος απευθυνόμενος στο ριζοσπαστικό κοινό ως συνεπής αρνητής των ΣΔΙΤ (τις οποίες έχει υιοθετήσει όμως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα) ζήτησε να ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη το θέμα της αντιδικίας της ΤΕΡΝΑ με την οικογένεια Μπέζου. Ετσι, έδωσε την ευκαιρία για μια ακόμα φορά στον κ. Τατούλη να εμφανίζεται ως μοναδικός υπερασπιστής της αστικής νομιμότητας, συσπειρώνοντας δίπλα του δυνάμεις και συμβούλους που υπό άλλες συνθήκες θα σκέφτονταν να τον εγκαταλείψουν.
Ουσιαστικά είναι κάτι παραπάνω από εμφανής η έλλειψη μιας αστικής παράταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο, που θα μπορούσε να αποδομήσει με πειστικά επιχειρήματα το συγκεκριμένο αστικό αφήγημα του κ. Τατούλη, χωρίς όποιος σύμβουλος την ακολουθήσει να φοβάται ότι θα πρέπει να πορευτεί σε ριζοσπαστικά μονοπάτια. Στην αντίπερα όχθη, η μείζων μειοψηφία ακολουθεί τον ριζοσπαστικό δρόμο και κανένας δεν γνωρίζει αν αυτή η πολιτική είναι απλώς συναισθηματική ή αν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας στρατηγικής που αποβλέπει σε μελλοντικές συνεργασίες με τις φίλιες κομμουνιστογενείς δυνάμεις στον δεύτερο γύρο των εκλογών ή σε ένα περιφερειακό συμβούλιο που θα εκλεγεί με απλή αναλογική.
ΜΑΖΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ... ΧΩΡΙΣΟΥΝ
Ανεξάρτητα όμως από τις αδυναμίες ή τη στρατηγική της μείζονος μειοψηφίας, οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας εμφανίζονται αποφασισμένοι να ακολουθήσουν τον κ. Τατούλη μέχρι να τον... εγκαταλείψουν, και κανένας σοβαρός αναλυτής δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προβλέψει το χρόνο που θα χωρίσουν οι δρόμοι των συνοδοιπόρων. Καταλύτης όλων των εξελίξεων μπορεί να αποδειχθεί το πόρισμα των αστυνομικών ερευνών, αν και εφόσον εμπεριέχει ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος όσων υποψιάστηκε η κ. Αλειφέρη και γι' αυτό δεν ενημέρωσε την περιφερειακή αρχή για την καταγγελία της στον εισαγγελέα. Σε αυτή την περίπτωση, δίπλα στην περιφερειακή αρχή θα μείνουν μόνο όσοι ενδεχομένως φοβούνται άλλες αποκαλύψεις από την ηγεσία της "Νέας Πελοποννήσου" - και όχι όσοι μπορούν να επιστρέψουν "αμόλυντοι" στο κόμμα τους.
Στην ίδια περίπτωση, οι εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε πρόωρες εκλογές, αφού θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη η στήριξη της σημερινής ηγεσίας από συμβούλους που δεν έχουν καμία όρεξη να συνδυάσουν την πολιτική τους καριέρα ακόμα και με υποψίες για ενδεχόμενη εμπλοκή σε παρακρατικές λειτουργίες.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ
Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή το προανακριτικό πόρισμα δεν έχει ενοχοποιητικά στοιχεία για όσους υποψιαζόταν η κ. Αλειφέρη και δεν ενημέρωσε την περιφερειακή αρχή επειδή φοβόταν διαρροές, ο κ. Τατούλης μάλλον θα περάσει στην αντεπίθεση, την οποία ήδη προετοιμάζει στο παρασκήνιο με στόχο να συσπειρώσει τουλάχιστον μέχρι την προεκλογική περίοδο τους συμβούλους της παράταξης.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις -και μόνο αν το πόρισμα της Αστυνομίας δεν έχει ενοχοποιητικά στοιχεία για συγκεκριμένα πρόσωπα- ο κ. Τατούλης θα χρησιμοποιήσει τη θεωρία της προβοκάτσιας και παράλληλα θα στοχοποιήσει το περιβάλλον του συμβούλου Περικλή Μαντά, ο οποίος διαφοροποιήθηκε πολιτικά από την παράταξη της πλειοψηφίας μετά το Αναπτυξιακό Συνέδριο Πελοποννήσου. Ο περιφερειάρχης θα επιχειρήσει μάλιστα να συνδυάσει τα δυο αυτά γεγονότα (την πολιτική διαφοροποίηση Μαντά με την καταγγελία για τις υποκλοπές), προσπαθώντας να πείσει την κοινή γνώμη ότι πηγάζουν από το ίδιο κέντρο.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σε κάθε περίπτωση, και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο κ. Τατούλης φαίνεται να έχει διαγράψει από τους στόχους του μια ενδεχόμενη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, καθώς γνωρίζει πολύ καλά ότι το βέτο του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ξέρει επίσης πολύ καλά ότι οι γαλάζιοι σύμβουλοι που προχθές του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης, εύκολα μπορούν να τον αμφισβητήσουν σιωπηλά, απουσιάζοντας από επόμενες συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου. Γι' αυτό απλώς επιθυμεί να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο, ελπίζοντας σε έναν μελλοντικό συσχετισμό κομματικών δυνάμεων, πιο ευνοϊκό για τον ίδιο.
Αν ο κ. Τατούλης διασωθεί από το σκάνδαλο των υποκλοπών, θα επιχειρήσει όπως το 2014 να εκμεταλλευτεί την πολιτική συγκυρία και τις κομματικές αντιθέσεις για να παραμείνει κυρίαρχος στην Πελοπόννησο. Ομως η προσπάθειά του θα παραμείνει όνειρο θερινής νύχτας αν δεν ανατραπεί ο σημερινός συσχετισμός κομματικών δυνάμεων - και κυρίως αν οι επόμενες περιφερειακές εκλογές γίνουν με τη Νέα Δημοκρατία να διατηρεί ενωμένες και ισχυρές τις δυνάμεις της στην Πελοπόννησο. Τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο νυν περιφερειάρχης, μπροστά στο ενδεχόμενο να υποστεί μια ατιμωτική ήττα, θα προτιμήσει να διαπραγματευτεί με τη γαλάζια ηγεσία το πολιτικό μέλλον της κόρης του στο ψηφοδέλτιο της Αρκαδίας ή της Περιφέρειας, παρά να ρισκάρει όσα με κόπο έχτισε μετά από 35 χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας. Ακόμα όμως και σε περίπτωση διεξαγωγής περιφερειακών εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής, παρά τις αντίθετες δηλώσεις του και την πραγματικά μεγάλη αναγνωρισιμότητά του, ο κ. Τατούλης δύσκολα θα ρισκάρει το πολιτικό μέλλον της οικογένειάς του για να εκλεγεί σε ένα όργανο όπου θα κυριαρχούν... ριζοσπαστικές δυνάμεις.
