Αναφέρουν χαρακτηριστικά πως “το σχέδιο δημιουργίας περιφερειακής τράπεζας αποτελεί μεταφορά της γερμανικής εμπειρίας το οποίο έχει υιοθετήσει και προωθεί η περιφερειακή αρχή Τατούλη για την Πελοπόννησο. Αποτελεί ένα εγχείρημα στα πλαίσια της «Ελληνογερμανικής Συνέλευσης» που προέκυψε από το «Σύμφωνο Ελληνογερμανικής Συνεργασίας» που υπέγραψαν ο Γ.Α. Παπανδρέου και η Α. Μέρκελ, τον Μάιο του 2010, την εποχή της ένταξής της χώρας μας στο φαύλο κύκλο των μνημονίων. Αυτές τις πρωτοβουλίες που δεν διαπνέονται από τις αρχές της ισότιμης φιλίας και συνεργασίας, υποστηρίζει και προωθεί ο κ. Τατούλης. Κυρίως όμως εκτιμάμε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο δημιουργίας Περιφερειακής Τράπεζας εξυπηρετεί τα γερμανικά σχέδια για ευρύτερη διείσδυση και έλεγχο της ελληνικής οικονομίας”.

Εκφράζοντας επιφυλάξεις και προβληματισμό, επισημαίνουν ότι “επιπλέον η πρόταση για την ίδρυση περιφερειακής τράπεζας μας δημιουργεί αρκετά ερωτηματικά. Περιέχει πολλές αντιφάσεις που ξεκινούν από το ιδιοκτησιακό καθεστώς και φθάνουν μέχρι τη δυνατότητα βιωσιμότητάς του. Υπάρχει επιπλέον η εμπειρία των συνεταιριστικών τραπεζών οι οποίες λειτούργησαν σε επίπεδο Περιφέρειας και στην κρίση χρεοκόπησαν. Πώς θα προστατευθεί μια περιφερειακή τράπεζα; Θα έχει δημόσια στήριξη, σε τι ποσοστό, και με ποια μορφή; 
Πώς διασφαλίζεται η βιωσιμότητά της; Ακόμη, υπάρχει μελέτη πώς θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα και τον ανταγωνισμό από τις υπόλοιπες συστημικές τράπεζες οι οποίες θα βρεθούν απέναντι σ’ αυτό το εγχείρημα;”.

Τέλος, παρατηρούν ότι “η συζήτηση για τις περιφερειακές τράπεζες, αναδεικνύει το ζήτημα του δημόσιου ελέγχου των μεγάλων τραπεζών, που με το δίκτυο και την τραπεζική εμπειρία που διαθέτουν, θα μπορούσαν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση. Αποσιωπάται το γεγονός ότι αυτές χρεοκόπησαν, ανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού και στη συνέχεια παραδόθηκαν εκ νέου στους κεφαλαιοκράτες τραπεζίτες. Κατά συνέπεια... πολύ θόρυβος για δράσεις έωλες και προεκλογικού χαρακτήρα”.