Στα «νύχια» των πολυεθνικών περνά το νερό, το κυριότερο φυσικό και κοινωνικό αγαθό. Πάνω από 460 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από ιδιωτικές επιχειρήσεις ύδρευσης. Μέχρι το 2015, περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής αγοράς και το 65% της αντίστοιχης αμερικάνικης, θα ιδιωτικοποιηθούν. Το αποτέλεσμα αυτών των ιδιωτικοποιήσεων θα είναι ο υπερδιπλασιασμός των ανθρώπων που οι ανάγκες τους σε νερό θα εξαρτώνται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή, όμως, περισσότεροι από 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ το 20% του πληθυσμού της Γης αναγκάζεται να πίνει νερό από μολυσμένες πηγές.
Τα παραπάνω στοιχεία, είναι ενδεικτικά της πολιτικής που ασκείται στον τομέα του νερού και στη χώρα μας. Από φυσικό αγαθό μετατρέπεται σταδιακά, όλα τα τελευταία χρόνια, σε εμπόρευμα προς πώληση «τοις μετρητοίς».
Παράλληλα, η εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60ΕΚ στη χώρα μας, από το 2010, επιφυλάσσει περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στη διαχείριση και εκμετάλλευση του νερού, υδρόμετρα για τους αγρότες, αλλά και νέες αυξήσεις και χαράτσια στην τιμή του νερού ύδρευσης και στα τέλη αποχέτευσης, με πρόσχημα τη λειψυδρία και τις κλιματικές αλλαγές. Με βάση τον «επιτακτικό όρο» της Οδηγίας, δηλαδή την «κοστολόγηση του νερού άρδευσης», αναμένεται να τοποθετηθούν υδρόμετρα στα χωράφια. Τα υδρόμετρα αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι ηλεκτρονικού τύπου και θα ενεργοποιούνται με ειδικές κάρτες, παρόμοιες με τις γνωστές τηλεκάρτες. Οι αγρότες θα υποχρεώνονται να προ-αγοράζουν το νερό που θα χρησιμοποιούν στα χωράφια τους και θα το πληρώνουν όχι πια με συμβολικές τιμές ανά στρέμμα ή ανά καλλιέργεια, αλλά με ογκοχρέωση της πραγματικής κατανάλωσης!

Ομως, το νερό είναι φυσικό δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Γι' αυτό το λόγο, πρέπει να υψωθεί ένα κίνημα αντίστασης που θα διεκδικεί φθηνό και ποιοτικά καλό νερό, που δεν μπορεί να υπάρξει όταν κριτήριο είναι το κέρδος των μονοπωλίων που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο, στηριζόμενα στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμό

Ανάγκη ο αγώνας για να είναι το νερό κοινωνική ιδιοκτησία
Το νερό ως φυσικός πόρος αποτελεί στρατηγικό μέσο παραγωγής. Αφορά την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξη της κοινωνίας, την προστασία του περιβάλλοντος, το μέλλον των πόλεων και της υπαίθρου. Γι' αυτό πρέπει να εντάσσεται στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής. Απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Η λειψυδρία και οι πλημμύρες δεν μπορούν να αποτελούν μόνιμο εφιάλτη για το λαό.
Η προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων της χώρας και της περιφέρειας αποτελεί μέγιστης σημασίας έργο υποδομής που απουσιάζει από τις μεγαλοστομίες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ για μεγάλα έργα.
Φτηνό και ποιοτικά καλό νερό δεν μπορεί να υπάρξει με κριτήριο το κέρδος των πολυεθνικών που λυμαίνονται το νερό σε παγκόσμιο επίπεδο με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού. Η κατάσταση θα χειροτερεύει όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική.

Ουσιαστικές προτάσεις
Είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε:
Να γίνει το νερό κοινωνική ιδιοκτησία
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το νερό είναι φυσικός πόρος κοινή κληρονομιά, και ως τέτοιο πρέπει να αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο τότε θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η διαχείρισή του απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος και των νόμων της αγοράς, αλλά στη λαϊκή οικονομία.

Θεωρούμε επιτακτικό να διεκδικήσουμε:
Την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της επικράτειας και περιφερειακά, με όλες τις διαστάσεις του προβλήματος (φυσικές, οικονομικές, τεχνικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές) και τη μεταξύ τους δυναμική.
Τη δημιουργία ενός άλλου θεσμικού πλαισίου, που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Που σημαίνει, ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία, τελεί υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της λαϊκής εξουσίας.
Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής, που θα προλαμβάνουν, θα αμβλύνουν και θα αντιμετωπίζουν την εμφάνιση των πλημμυρών, της λειψυδρίας, θα αποταμιεύουν και θα εμπλουτίζουν τα υδάτινα αποθέματα (φράγματα, ταμιευτήρες, λιμνοδεξαμενές κλπ.), θα αυξήσουν τελικά τη διαθεσιμότητα των υδατικών πόρων.
Την προγραμματισμένη ένταξη της χρήσης των υδάτινων πόρων στα πλαίσια μιας σχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής με καθορισμένες χρήσεις για συγκεκριμένους στόχους, με σχεδιασμένες ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους.
Συνολική διαχείριση των λεκανών απορροής των χειμάρρων και δασοτεχνικά - φυτοτεχνικά έργα σε όλη την υδρολογική λεκάνη, αντιμετώπιση του χειμαρρικού προβλήματος της χώρας και της περιφέρειας, με την αποτροπή της διάβρωσης και τη συνολική διευθέτηση των χειμάρρων.
Μέτρα προστασίας της ποιότητας των νερών και της ανάκτησης τους, με ορθολογική χρήση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Την άμεση αντιμετώπιση των απωλειών λόγω διαρροών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης.
Την κατάλληλη μέθοδο άρδευσης κατά καλλιέργεια.
Την προστασία των δασών και αναδασώσεις, που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Τον εξανθρωπισμό των μεγάλων πόλεων, την προστασία των ελεύθερων χώρων, την εξασφάλιση χώματος.                                              

Οι προτάσεις μας
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα  με το ζήτημα του νερού είναι τεράστια.
Τα προβλήματα αυτά έχουν αιτίες: Την ανεξέλεγκτη λειτουργία των χωματερών, με αποτέλεσμα τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Την υφαλμύρωση και την ανυπαρξία αποχετευτικών συστημάτων και βιολογικών καθαρισμών ακόμα και σε μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα, τη ρύπανση ακόμα και των ελάχιστων ποταμών στην Αττική που έχουν απομείνει και τη μετατροπή τους σε οχετούς αποχέτευσης βιομηχανικών λυμάτων. Τα απαρχαιωμένα δίκτυα ύδρευσης πολλών πολεοδομικών συγκροτημάτων που έχουν σαν αποτέλεσμα οι απώλειες να φτάνουν στο 40% και πολλά από αυτά είναι και επικίνδυνα για τη δημόσια Υγεία, επειδή έχουν σωλήνες αμιάντου.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Τη δημιουργία ενός διαφορετικού, από το υπάρχον, θεσμικού πλαισίου που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο που ανήκει στο λαό.

Σχεδιασμό και υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής που θα αυξήσουν τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων.

Καθορισμένες χρήσεις για τους υδάτινους πόρους με βάση τις λαϊκές και αναπτυξιακές ανάγκες και δυνατότητες της χώρας, μακριά από τις δεσμεύσεις και εξαρτήσεις που επιβάλλει η ΕΕ και το συμφέρον του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Συνολική διαχείριση των λεκανών απορροής των χειμάρρων και δασοτεχνικά - φυτοτεχνικά έργα σε όλη την υδρολογική λεκάνη. Αντιμετώπιση του χειμαρρικού προβλήματος της χώρας με αποτροπή της διάβρωσης και της συνολικής διευθέτησης των χειμάρρων.

Μέτρα προστασίας του νερού με μέτρα ορθολογικής χρήσης των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.

Άμεση αντιμετώπιση των απωλειών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης. Κατάλληλη μέθοδος άρδευσης κατά καλλιέργεια.

Προστασία των δασών και αναδασώσεις που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.

8. Κατασκευή μεγάλων έργων στις περιοχές που έχει εξαντληθεί ο υπόγειος και επιφανειακός υδροφόρος ορίζοντας στις αγροτικές περιοχές, αλλά και σε αστικές. Εκτός από τα μεγάλα έργα συγκέντρωσης και διάθεσης νερού να γίνουν μικρότερα αρδευτικά και εγγειοβελτιωτικά έργα.



12/9/11