Στη λακωνική αυτή δήλωση αρκέστηκε ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης όταν ρωτήθηκε σχετικά, το Σάββατο το βράδυ στην Καλαμάτα, όπου ήταν ομιλητής στην εκδήλωση της Ν.Ε. Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ “Ενας χρόνος Αριστερά - Ενας χρόνος μάχη - Προχωράμε. Το σχέδιο των προοδευτικών, ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση και στο κράτος”.
Την ίδια στιγμή χαρακτήρισε “προσχηματικές σαχλαμάρες ανθρώπων οι οποίοι είναι αδίστακτοι” τις πρόσφατες καταγγελίες της αντιπολίτευσης σχετικά με τους μετακλητούς συμβούλους της κυβέρνησης, σημειώνοντας παράλληλα:
“ΣΠΕΚΟΥΛΑ”
“Γίνεται εκ μέρους της αντιπολίτευσης μια προσχηματική, αδικαιολόγητη, σπέκουλα θα έλεγα, σε μια προσπάθεια να καλύψει τα ακάλυπτα. Δηλαδή, ένα κομματικό κράτος που φτιάχτηκε με την ανοχή της, φτιάχτηκε με την προτροπή της και το οποίο σήμερα δεν της αρέσει και το καταγγέλλει ως άχρηστο -αυτή είναι η πραγματικότητα- βάλλοντας στην ουσία εναντίον του κόσμου της εργασίας του δημόσιου τομέα”.
Ο Χρ. Βερναρδάκης πρόσθεσε, αναφερόμενος στο ίδιο ζήτημα, ότι “το σύνολο των μετακλητών υπαλλήλων που αφορά την κυβέρνηση και τους υπουργούς είναι 643 έναντι 1.173 που ήταν στην προηγούμενη κυβέρνηση, τον Δεκέμβριο του 2014. Εχουμε δηλαδή μια μείωση της τάξης του 45%. Θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη, το δέχομαι, αλλά δεν είναι διόλου αμελητέα”. Οπως διευκρίνισε ο υπουργός “το σύνολο των περί τους 1.900 -αν δεν κάνω λάθος- μετακλητών συμβούλων που αναφέρεται στην απογραφή, την οποία εμείς οι ίδιοι δίνουμε στη δημοσιότητα, είναι ένα σύνολο που αναφέρεται σε όλη την τοπική αυτοδιοίκηση, όπως επίσης και στους μετακλητούς της Βουλής, δηλαδή τους μετακλητούς υπαλλήλους όλων των βουλευτών, όλων των κομμάτων”.
“ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ”
Παράλληλα, ο αναπληρωτής υπουργός υπεραμύνθηκε της μεταρρύθμισης που προωθείται στη δημόσια διοίκηση, στόχος της οποίας -όπως είπε- είναι “να ξεπεράσουμε αυτό που ονομάστηκε ιστορικά ''κομματικό κράτος'', την κομματικοποίηση του κράτους. Να δημιουργήσουμε συνθήκες αξιοποίησης του υφιστάμενου δημόσιου τομέα με βάση τα πραγματικά του προσόντα και με βάση όσο γίνεται πιο διαφανείς δημόσιες διαδικασίες στην επιλογή στελεχών, στα κίνητρα του ανθρώπινου δυναμικού, στις αρμοδιότητές τους κλπ. Να ξαναγυρίσει ο σχεδιασμός, η εφαρμογή, η υλοποίηση και ο έλεγχος μιας διοικητικής πολιτικής σε αυτούς που πραγματικά θα έπρεπε να είναι ο κόσμος της εργασίας στον δημόσιο τομέα”.
Και ταυτόχρονα, συνέχισε, “να καταφέρουμε μια μείζονα διοικητική μεταρρύθμιση που αφορά την αποκομματικοποίηση, δηλαδή τη στελέχωση μέσα από τα σπλάχνα της διοίκησης του συνόλου σχεδόν των ΝΠΔΔ, καθώς επίσης και των γενικών γραμματέων των υπουργείων, οι οποίοι θα πρέπει πια να σταματήσουν να είναι αυτό το υβρίδιο πολιτικοδιοικητικής ''διαπλοκής'', θα έλεγα, που υπήρχε μέχρι τώρα και να γίνει ο γ.γ. μια καταληκτική βαθμίδα της διοίκησης και των ανθρώπων της”.
ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ”
Την ίδια στιγμή, ο Χρ. Βερναρδάκης, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι “δεν είναι αρμοδιότητά μου ο ''Καλλικράτης''”, επιβεβαίωσε ότι παραμένει σε ισχύ η προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης για το συγκεκριμένο θεσμικό αυτοδιοικητικό πλαίσιο, το οποίο, όπως είπε, “θα ανασχεδιαστεί και θα αναδομηθεί”.
Εξήγγειλε ωστόσο, όσον αφορά τις δικές του αρμοδιότητες, ότι “μέχρι το τέλος του χρόνου κάθε δήμος θα πρέπει να έχει επικαιροποιημένο οργανόγραμμα, με οργανικές θέσεις εργασίας, με σαφή περιγράμματα για κάθε μία από τις θέσεις αυτές και στη βάση αυτή θα πορευτούμε από εδώ και πέρα. Οποιος δεν το έχει αυτό -και στην τοπική αυτοδιοίκηση πράγματι εμφιλοχωρεί αρκετή παρατυπία, θα έλεγα, σε όλα αυτά τα πράγματα, εις βάρος των ανθρώπων που γίνονται όμηροι οκτάμηνων, πεντάμηνων συμβάσεων- όποιος λοιπόν δεν συμμορφωθεί με αυτή την αναγκαία, επιτακτική ανάγκη, δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει και στο νόμο για την κινητικότητα που θα φέρουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα”.
Τέλος, αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο -από τους αγρότες και άλλους επαγγελματικούς κλάδους- εκτίμησε ότι “με σεβασμό στους ανθρώπους, στα προβλήματά τους, με σεβασμό στις κινητοποιήσεις, όταν είναι προφανώς υγιείς και όταν είναι θεμελιωμένες πάνω στα αιτήματα των κοινωνικών εταίρων και με κάθε προσπάθεια που μπορούμε να κάνουμε ώστε να βρούμε δικαιότερες λύσεις σε ένα περιβάλλον που προφανώς είναι ασφυκτικό και είναι ανεξάρτητο από τις βουλήσεις που θα ήθελε κανείς να εφαρμόσει. Υπάρχουν θέματα που είναι πιο εύκολα και άλλα που είναι πιο δύσκολα”.
