Για τους δημοκρατικούς πολίτες που πολιτικά μας εκφράζει το Κίνημα Αλλαγής, που έχουμε βάλει σαν στόχο την ενότητα όλων των τάσεων της Κεντροαριστεράς, από τον δημοκρατικό Σοσιαλισμό, τη Σοσιαλδημοκρατία, την ανανεωτική δημοκρατική Αριστερά, την πολιτική Οικολογία, έως τον πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό και το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό Κέντρο, η αποχώρηση του Σταύρου Θεοδωράκη και του Ποταμιού δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ούτε όμως χαιρόμαστε με αυτή την εξέλιξη. Eίναι σεβαστή η απόφασή του να αποχωρήσει από το Κίνημα Αλλαγής και να επιστρέψει εκεί που βρισκόταν το Ποτάμι πέρυσι τέτοια εποχή. Ωστόσο, δεν μπορώ να αποφύγω τον συνειρμό: όπως έχουμε μάθει από τον Ηράκλειτο, ποταμώ γαρ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ -δεν μπορούμε να μπούμε δύο φορές στο ίδιο ποτάμι.

Είναι αλήθεια ότι αλλιώς θέλαμε να έχουν εξελιχθεί τα πράγματα όταν ακριβώς πριν από ένα χρόνο στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης συμφωνήσαμε όλοι μαζί πάνω στην πρόταση της Φώφης Γεννηματά, να προχωρήσουμε σε εκλογή του επικεφαλής του νέου και ενιαίου φορέα με την εγγύηση του Νίκου Αλιβιζάτου. Σε εκείνο το κάλεσμα είχαν ανταποκριθεί δεκάδες χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες. Αυτοί οι πολίτες μας δείχνουν και σήμερα το δρόμο, ειδικά τώρα που οι εκλογές είναι προ των πυλών. Οι εκλογές αυτές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον του τόπου αλλά και για το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής. Η Ελλάδα για να βγει από την κρίση και να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις μεγάλες προκλήσεις των καιρών, έχει ανάγκη από μία δύναμη σύνεσης και συναίνεσης που να μπορέσει να σταθεί απέναντι στο διχαστικό λόγο της κυβέρνησης και στην αναβίωση ενός νέου αδιέξοδου δικομματισμού που πολώνει τον λαό και υπονομεύει τις προοπτικές του τόπου.

Για να γυρίσει η χώρα σελίδα, για να ηττηθεί ο αριστερός και δεξιός λαϊκισμός και οι συντηρητικές πολιτικές απ’ όπου και αν προέρχονται, θα πρέπει το ΚΙΝΑΛ να κλιμακώσει την προσπάθειά του για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας, που θα παίξει κεντρικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις και θα αποτελέσει τον εγγυητή ενός καλύτερου μέλλοντος. Ωστόσο, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι η ρήση του Ηράκλειτου ισχύει εξίσου και για μας. Οσοι ονειρεύονται να ξαναφτιάξουν το πλατύ ποτάμι που κάποτε ήταν το ΠΑΣΟΚ γελιούνται. Εκείνο το ποτάμι ανήκει στην ιστορία.

Σήμερα είναι ακόμα πιο αναγκαία η επίσπευση των διαδικασιών για την πολιτική και οργανωτική ενοποίηση του ΚΙΝΑΛ σε ενιαίο κόμμα. Ο κύκλος της συνύπαρξης επιμέρους κομμάτων και κινήσεων πρέπει να κλείσει. Ηταν αναγκαίος για ένα αρχικό διάστημα, προκειμένου να υπάρξει συνεννόηση των ηγετικών στελεχών, αλλά τώρα το ΚΙΝΑΛ έχει ανάγκη από ισχυρή ηγεσία σε όλα τα επίπεδα και όχι από επιμέρους ηγεσίες. Εχει εκλεγμένη ηγεσία από δεκάδες χιλιάδες προοδευτικούς πολίτες, ομόφωνα αποφασισμένες προγραμματικές θέσεις και καταστατικό, καθώς και συγκροτημένα όργανα σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να κινηθεί εντατικά και αποτελεσματικά προς τρεις κυρίως κατευθύνσεις: Είναι σημαντικό οι οποιεσδήποτε αναφορές να γίνονται πλέον μόνο στο όνομα του ΚΙΝΑΛ και όχι στις επιμέρους συνιστώσες. Αυτό θα συμβάλει στη δημιουργία της “κουλτούρας του ενιαίου φορέα”, κάτι που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του τελικού στόχου. Στη διαδικασία αυτή, αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να βαθαίνει παράλληλα ο δημοκρατικός χαρακτήρας, με την πλήρη συγκρότηση και τη συλλογική λειτουργία των οργάνων σε όλα τα επίπεδα.

Το ΚΙΝΑΛ δεν ετεροκαθορίζεται ούτε σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με τη ΝΔ. Εχει αυτόνομη ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα και αυτή καταθέτει ενώπιον των πολιτών.

Επιδιώκουμε τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογές. Δεν πρόκειται για την ήττα των πολιτών που ακολούθησαν τη σημερινή κυβέρνηση και τώρα δηλώνουν εξαπατημένοι και νιώθουν πολιτικά πληγωμένοι. Αυτοί αρκετά έχουν βιώσει οδυνηρά τη ματαίωση των προσδοκιών τους. Αλλά, αντίθετα, για ξεσκέπασμα των πολιτικών απατεώνων που δίχασαν και διχάζουν το λαό, οι οποίοι μας βύθισαν ακόμα πιο βαθιά στην κρίση, έπαιξαν με τα εθνικά θέματα δείχνοντας επικίνδυνο ερασιτεχνισμό και οι οποίοι στο όνομα δήθεν της δημοκρατίας πολέμησαν όλες τις δημοκρατικές κατακτήσεις με πλέον πρόσφατο παράδειγμα το ξήλωμα του θεσμού της αυτοδιοίκησης. Η κυβέρνηση διακατέχεται από το σύνδρομο Σαμψών: αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων! Μόνο με ευρεία ήττα της σε εκλογές τώρα θα μπει τέλος στο καταστροφικό της έργο.

Παράλληλα, το ΚΙΝΑΛ στοχεύει στην ακύρωση πολιτικών συσχετισμών που θα επιβάλουν τις συντηρητικές επιλογές της ΝΔ. Μέχρι πρόσφατα σε όλες τις συνεντεύξεις που παραχωρούσαν στελέχη μας εκαλούντο να απαντήσουν “με ποιον θα συνεργαστείτε μετά τις εκλογές”. Τώρα πια το ερώτημα δεν τίθεται γιατί όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν καθαρό προβάδισμα στη ΝΔ. Εμείς λέγαμε και συνεχίζουμε να λέμε ότι οι μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες θα προσδιοριστούν πρωτίστως από το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν θα στηρίξουμε μία δεξιά κυβέρνηση όπως δεν στηρίξαμε και τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κάθε φορά όμως που τα μεγάλα προβλήματα του τόπου θα το απαιτούν, εμείς θα συμβάλουμε στην εξεύρεση ενός ευρύτερου πλαισίου εθνικής συνεννόησης στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων.

Η κυβέρνηση απέτυχε να μας βγάλει από την κρίση μία ώρα νωρίτερα, αντίθετα μας έχωσε ακόμα πιο βαθιά σε επιτροπεία μέχρι το 2060. Η ελληνική κοινωνία για να ορθοποδήσει έχει ανάγκη από επιλογές που θα συνδυάζουν την ταυτόχρονη επιτυχία δύο αλληλένδετων στόχων: υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και παραγωγή νέου πλούτου, μαζί με την ανακατανομή του παραγόμενου εισοδήματος και την καταπολέμηση της φτώχειας, των ανισοτήτων, της περιθωριοποίησης σημαντικών κοινωνικών τμημάτων, μέσα από την εφαρμογή επεξεργασμένων προτάσεων που σε μεγάλο βαθμό είναι αποτυπωμένες στο πρόγραμμα “Ελλάδα”. Επιλογές που για να αποδώσουν θα πρέπει να προωθηθούν παράλληλα με την εφαρμογή προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, στο κράτος, στη διοίκηση, στο βάθεμα της δημοκρατίας, στην εξωτερική πολιτική, το παραγωγικό σύστημα, κ.λπ. Απαραίτητος όρος για την επιτυχία είναι η Ελλάδα να επανακτήσει τη θέση της ως ισχυρή και ισότιμη χώρα στο κέντρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για αυτό και στηρίζουμε το ΚΙΝΑΛ ως την κατ' εξοχήν ορθολογική, μεταρρυθμιστική, φιλοευρωπαϊκή δύναμη, ως τη μόνη αξιόπιστη πρόταση για τη χώρα.