Συμπληρώνεται σήμερα Τρίτη ένας χρόνος από τον πολιτικό σεισμό που προκάλεσε το εκκωφαντικό ''Οχι'' του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Ολοι θα θυμόμαστε αυτή την Κυριακή της 5ης Ιούλη, τη μέρα του δημοψηφίσματος. Είχαμε ένα αποτέλεσμα απρόσμενο. Ο λαός είχε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Η ψήφος ήταν ταξική νεολαιίστικη και πατριωτική. Ο φόβος είχε αλλάξει στρατόπεδο. Ο λαός -και κυρίως η νεολαία- «έβγαλε» τη γλώσσα του σε όλους τους τρομοκράτες της ζωής μας και είπε ένα μεγάλο "Οχι" στον φόβο!
Ενα μεγαλειώδες 62% είπε "Οχι" στα μνημόνια και τους δανειστές.
"Είμαστε όλοι Ελληνες!" φώναζαν οι προοδευτικοί πολίτες της ηπείρου, διαδηλώνοντας τον σεβασμό και την αλληλεγγύη τους σε έναν μικρό λαό που απέρριπτε τον ωμό εκβιασμό Βρυξελλών και Βερολίνου, απαιτώντας να πάρει πίσω τα λεηλατημένα δικαιώματα, την πληγωμένη αξιοπρέπεια και την καθημαγμένη χώρα του.
Δεν προλάβαμε όμως να χαρούμε τη μεγάλη νίκη του "Οχι". Ο πρωθυπουργός αυτοαναιρέθηκε και κάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Προχώρησε σε μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση και πραξικοπηματικά μετέτρεψε το υπερήφανο "Όχι" σε ένα ταπεινωτικό "Ναι". Το τι ακολούθησε είναι γνωστό ήττα, απογοήτευση, αποστράτευση, κατάθλιψη.
Μετά ήρθε το δεύτερο σοκ των εκλογών. Η αποχή μεγάλη και ο κόσμος σαστισμένος. Ο αριστερός κόσμος αρνήθηκε μαζικά να πάει στην κάλπη και κλείστηκε στο σπίτι του μην μπορώντας να διαχειριστεί την ήττα και το στοίχημα που έπαιξε με τη ζωή του. Είχαν πρόσκαιρα κερδίσει…
Ο καιρός πέρασε και φτάσαμε ένα χρόνο μετά. Ενα χρόνο μετά τη μεγάλη μάχη. Η ενσωμάτωση της ήττας είναι αυτό που θέλουν. Εχουν τελικά μια κυβέρνηση που περνά αυτά ακριβώς που θέλουν χωρίς αντιστάσεις, επιδιώκουν να απαξιώσουν την Αριστερά και τους ιστορικούς της αγώνες, επιδιώκουν να πείσουν την κοινωνία ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Ενα χρόνο μετά, οι Γάλλοι απεργοί που συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής και οι Βρετανοί πολίτες που υπερασπίζονται το Brexit απέναντι σε θεούς και δαίμονες, διαμηνύουν ότι "δεν είμαστε όλοι Ελληνες", εννοώντας "δεν είμαστε όλοι ΣΥΡΙΖΑ". Η ταπεινωτική συνθηκολόγηση του Τσίπρα μετέτρεψε την Ελλάδα σε δακτυλοδεικτούμενο παράδειγμα ντροπής με το τρίτο μνημόνιο, την παράδοση του δημόσιου πλούτου, των υποδομών, των δημοσίων εσόδων και της λαϊκής κυριαρχίας στους τροϊκανούς επικυρίαρχους.
Ενα χρόνο μετά ας πανηγυρίζουν οι βιαστές της βούλησης του ελληνικού λαού για την πρόσκαιρη νίκη τους. Αργά ή γρήγορα θα βρεθούν και πάλι αντιμέτωποι με την οργή της λαϊκής πλειοψηφίας, καθώς το τρίτο μνημόνιο, όπως και τα προηγούμενα, οδηγεί την ελληνική οικονομία στην καταστροφή και την κοινωνία σε απόγνωση. Το στρατόπεδο του "Μένουμε Ευρώπη", που έχει πλέον σημαιοφόρο του, πλάι στους Μητσοτάκη, Γεννηματά, Θεοδωράκη και Σία, και τον Αλέξη Τσίπρα, διαπιστώνει ότι έχει στήσει πύργους πάνω σε κινούμενη άμμο, με την Ε.Ε. να κλονίζεται εκ θεμελίων μετά την ψήφο υπέρ του Brexit.
Πρέπει λοιπόν απέναντι στη συνέχιση του εξευτελισμού της ζωής μας πρέπει όλοι και όλες να βρούμε ξανά το κουράγιο μας και να τα ξεκινήσουμε όλα πάλι από την αρχή. Τίποτα δεν τελειώνει, κανείς αγώνας δεν είναι χαμένος. Πρέπει να ξανασταθούμε στα πόδια μας, και να αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε αυτή τη μνημονιακή πολιτική που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον του τόπου και του λαού και κυρίως καταστρέφει το μέλλον της νέας γενιάς. Μπορεί και πρέπει ο ελληνικός λαός να πάρει πάλι τη ζωή τη δική του και των παιδιών του στα χέρια του.
Μαζί με το οδυνηρό σοκ από την προδοσία των ελπίδων του, ο ελληνικός λαός διαπίστωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν "εταίροι", αλλά εκβιαστές και επικυρίαρχοι. Οτι δεν υπάρχει δρόμος ανατροπής της λιτότητας και των μνημονίων μέσα στην ευρωζώνη. Κι ότι δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρο "Οχι", χωρίς ένα ξεκάθαρο "Ναι", χωρίς ένα συγκροτημένο Σχέδιο Β για μια νέα Ελλάδα, απαλλαγμένη από τα δεσμά του χρέους, των μνημονίων και της επιτροπείας, με το λαό κυρίαρχο του πλούτου και της χώρας του.
Η Λαϊκή Ενότητα προσπαθεί να πείσει το λαό για την εναλλακτική της πρόταση και αγωνίζεται για τη συγκρότηση του μετώπου των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα επιτρέψει στα επόμενα "Οχι" του ελληνικού λαού να μην προδοθούν ξανά, αλλά αυτή τη φορά να νικήσουν.
Ας γίνει η πρώτη επέτειος του περσινού δημοψηφίσματος αφορμή για ένα πρώτο, τολμηρό βήμα ανασύνταξης της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών δυνάμεων, ώστε να πάρουν τα κλεμμένα όνειρα την εκδίκησή τους.
Στο νέο ξεκίνημα ένα χρόνο μετά το μεγάλο "Οχι" που το μετέτρεψε ο Τσίπρας σε ένα ντροπιαστικό "Ναι", ταιριάζει ως απάντηση σε όλους όσους νόμισαν ότι νίκησαν να τραγουδήσουμε με όλη μας τη δύναμη τους στίχους του τραγουδιού:
«Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν»
Του Θανάση Πετράκου
μέλους της Π.Γ. της ΛΑ.Ε., πρώην βουλευτή Μεσσηνίας
