Με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ, το γερμανικό περιοδικό "Focus" ενισχύει την επιχειρηματολογία μου ότι τελικά τον οικονομικό και κοινωνικό λογαριασμό της διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση Τσίπρα πληρώνουν κυρίως οι πιο φτωχοί συμπολίτες μας.
Το παιχνίδι με τα ακίνητα
Το "Focus" δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο κερδοσκοπικό παιχνίδι που αναπτύσσεται στον τομέα των ακινήτων με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Τσίπρα. Οι υποσχέσεις του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ έδωσαν τη θέση τους στην αυστηροποίηση του φόρου που επιβάλλεται στα ακίνητα σε ακόμη πιο δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι η συνεχιζόμενη πτώση της τιμής των ακινήτων, τα οποία έχουν μετατραπεί από μέσον οικονομικής και κοινωνικής εξασφάλισης της μέσης οικογένειας σε ένα ασήκωτο φορολογικό φορτίο.
Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, όπου το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι της τάξης του 75% -ενώ στη Γερμανία μόλις ξεπερνάει το 45%- η αντιμετώπιση της κρίσης στον τομέα των ακινήτων και της οικοδομής έχει τεράστια σημασία για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως επισημαίνει το "Focus", τα κατώτερα και μεσαία εισοδήματα συμπιέζονται, ενώ δημιουργούνται σημαντικές ευκαιρίες για κερδοσκοπία στα ακίνητα από ξένους επενδυτές, οι οποίοι εξασφαλίζουν τη λεγόμενη χρυσή βίζα, και Ελληνες οι οποίοι έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και δεν έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με την Εφορία.
Η κυβέρνηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αντί να προωθήσει με την πολιτική της τη λαϊκή στέγη, ασκεί μεγάλη φορολογική πίεση στη μικρή και τη μεσαία ιδιοκτησία και οργανώνει τη μεγάλης κλίμακας κερδοσκοπία στον τομέα των ακινήτων.
Περισσότεροι φόροι για τους φτωχούς
Οι ερευνητές του γερμανικού περιοδικού "Focus" δείχνουν εντυπωσιασμένοι και με τις αποφάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα που οδηγούν στη συνεχή μείωση του αφορολόγητου ορίου για το ετήσιο εισόδημα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να επιμένει επικοινωνιακά στην πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής και στην αξιοποίηση διαφόρων λιστών με μεγαλοκαταθέτες του εξωτερικού, στην πράξη όμως οργανώνει την υπερφορολόγηση του λαϊκού εισοδήματος.
Η μείωση του αφορολόγητου ορίου προωθείται σταδιακά και προβλέπεται να κλιμακωθεί το 2019 ή το 2020, ανάλογα με τις δημοσιονομικές εξελίξεις. Εχει προηγηθεί η μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ, πάνω από 10 μονάδες, σε βασικά καταναλωτικά είδη και τρόφιμα. Το μέτρο έχει αποδώσει και στηρίζει την σταθερή αύξηση των εσόδων του Δημοσίου, ασκεί όμως μεγάλη φορολογική πίεση στα μικρά και μεσαία οικογενειακά εισοδήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι καταγράφεται πτώση στην κατανάλωση των τροφίμων και βασικών καταναλωτικών ειδών ακόμη και σε επίπεδο σούπερ μάρκετ εφόσον ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν είναι σε θέση να απορροφήσει τη μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ και έτσι περιορίζεται η κατανάλωση βασικών ειδών και τροφίμων.
Η δημοσιογραφική έρευνα του "Focus" αναδεικνύει το οικονομικό και κοινωνικό κόστος που έχει η αριστερόστροφη δημαγωγία γι’ αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύει.
Οπου επικρατεί η Ριζοσπαστική Αριστερά τον βασικό λογαριασμό της διαχειριστικής αποτυχίας της πληρώνουν οι πολίτες που έχουν τις μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες. Η πολιτική που εφαρμόζεται οδηγεί στον περιορισμό των παραγωγικών επενδύσεων, στη φυγή κεφαλαίων και στα capital controls. Στη συνέχεια συμπιέζονται τα μεσαία και υψηλά εισοδήματα προκειμένου να καλυφθούν οι οικονομικές ανάγκες του κομματικού κράτους και τελικά η Ριζοσπαστική Αριστερά στρέφεται εναντίον εκείνων που δεν μπορούν να ελιχθούν και να αμυνθούν, με διάφορους τρόπους, σε ό,τι αφορά τις οικονομικές και φορολογικές υποχρεώσεις τους. Ετσι, η κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά έντονα ταξικά χαρακτηριστικά, με τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι, σε μια κατεύθυνση που είναι διαμετρικά αντίθετη από αυτήν που περιέγραφε ο ΣΥΡΙΖΑ για να διευρύνει την εκλογική και κοινωνική του βάση.
Με τα μέτρα που προσυπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα στο Eurogroup της Μάλτας προγραμματίζεται η αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών βαρών για τους φτωχούς συμπολίτες μας πέρα από τον Αύγουστο του 2018, οπότε ολοκληρώνεται η εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-μνημονίου με βάση το επίσημο χρονοδιάγραμμα. Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις πως οι νέες θυσίες των συμπολιτών μας με τις μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες θα πιάσουν τόπο.
