Η Τουρκία δέχθηκε την περασμένη Τρίτη τρία σοβαρά επικοινωνιακά, πολιτικά πλήγματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρώτον, πήγε πολύ καλά η πρωτοβουλία των Ελλήνων ευρωβουλευτών, την οποία ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία, για το ψήφισμα καταδίκης της αυθαίρετης κράτησης των δύο Ελλήνων αξιωματικών από τις τουρκικές αρχές.
Δεύτερον, δόθηκε στη δημοσιότητα η νέα έκθεση προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις σχέσεις με την Τουρκία, στην οποία καταγράφεται ότι η γειτονική χώρα απομακρύνεται με τις επιλογές του καθεστώτος Ερντογάν από την ευρωπαϊκή προοπτική.
Τρίτον, ο Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Μακρόν απευθυνόμενος στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, υπογράμμισε ότι η Γαλλία θα σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας σε περίπτωση που εκδηλωθεί τουρκική απειλή.
Ξεχωριστός ρόλος
Τα επικοινωνιακά, πολιτικά πλήγματα που δέχθηκε η Τουρκία δεν πρόκειται να επηρεάσουν στο άμεσο μέλλον τις επιλογές του κ. Ερντογάν, εφόσον αυτός δίνει απόλυτη προτεραιότητα σε εσωτερικούς πολιτικούς υπολογισμούς ενόψει βουλευτικών εκλογών. Μπορεί όμως να επηρεάσουν μεσομακροπρόθεσμα τις εξελίξεις, να φέρουν σε αρκετά δύσκολη θέση την Τουρκία και να εξασφαλίσουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα.
Η παρέμβαση του Προέδρου της Γαλλίας κ. Μακρόν αποκτά ιδιαίτερη σημασία γιατί η Γαλλία έχει έναν ξεχωριστό ρόλο σε σχέση με την Τουρκία.
Ο κ. Μακρόν έχει δηλώσει στον κ. Ερντογάν ότι ακολουθεί λάθος πολιτική σε ζητήματα δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων και στο Κουρδικό, μέσα κι έξω από την Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν έχει φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίσει τον κ. Μακρόν προστάτη των τρομοκρατών -δηλαδή των Κούρδων- αλλά ο Γάλλος Πρόεδρος επιμένει στη δημόσια κριτική του τουρκικού καθεστώτος σε μια κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες περιορίζονται σε μισόλογα.
Επιπλέον, ο Πρόεδρος Μακρόν έχει εκφράσει δημόσια την προτίμησή του για μια ειδική σχέση Ε.Ε.-Τουρκίας, με την οποία θα αναγνωρίζεται η οικονομική σημασία της γειτονικής χώρας και θα αναλαμβάνονται κοινές πρωτοβουλίες για τον έλεγχο των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών και άλλα θέματα, δεν θα καταλήγει όμως στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.
Η θέση του κ. Μακρόν δεν είναι πλειοψηφική στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δείχνει όμως προς τα πού θα κατευθυνθούμε, γιατί είναι αδιανόητη η ένταξη της Τουρκίας με τα ισλαμικά, αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά του καθεστώτος της, στην Ε.Ε. Θα σήμαινε την ουσιαστική διάλυση της Ε.Ε. εφόσον πολλοί ευρωπαϊκοί λαοί θα επέλεγαν τον δρόμο που χάραξε το Brexit, αντί να παραμείνουν σε μια υποβαθμισμένη, λόγω ένταξης της Τουρκίας, Ε.Ε.
Η ισχύς της Γαλλίας
Η παρέμβαση Μακρόν υπέρ της Ελλάδας γίνεται σε μια περίοδο, κατά την οποία η Γαλλία έχει απομείνει η μόνη πολιτική, στρατιωτική δύναμη της Ε.Ε. με σοβαρές δυνατότητες επέμβασης σε περιφερειακές συγκρούσεις.
Το πυραυλικό πλήγμα κατά των δυνάμεων του Ασαντ προήλθε από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. Επιβεβαιώθηκε έτσι στην πράξη ότι μετά από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. η Γαλλία θα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που θα μπορεί να παίξει στρατιωτικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων στη Συρία, την Ανατολική Μεσόγειο, την ευρύτερη περιοχή μας. Η Γερμανία αποφεύγει τέτοιου είδους επεμβάσεις λόγω δύσκολων πολιτικών ισορροπιών και του μιλιταριστικού, ναζιστικού παρελθόντος της.
Το Ελλάς - Γαλλία συμμαχία και για το θέμα της κρίσης με την Τουρκία αποκτά ξεχωριστή σημασία στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.
