Είπε ακόμη ότι γνωρίζουν πως το πρόβλημα το δημιούργησαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και ότι η πρόταση πάνω στην οποία έγινε η διαπραγμάτευση είναι η πρόταση που διαμορφώθηκε από τη ΝΔ το 2008. Σχολίασε ότι η σημερινή συμφωνία προχώρησε ακόμη παραπέρα αφού συμπεριέλαβε συνταγματική αναθεώρηση - και συνέχισε:
«Με τη συμφωνία που επετεύχθη λύνεται ένα πρόβλημα που παρέμενε άλυτο επί 26 χρόνια, ανατρέπονται παγιωμένες καταστάσεις και τετελεσμένα(ως γνωστό 149 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη γείτονα με το όνομα "Μακεδονία"), δημιουργούνται σχέσεις ειρήνης και φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες και προοπτικές ανάπτυξης της Βόρειας Ελλάδας.
Τα γνωρίζετε όλα αυτά κύριοι της ΝΔ. Αλλοι λοιπόν είναι οι λόγοι που σας ώθησαν να υποβάλλετε την πρόταση δυσπιστίας. Την απάντηση τη βρίσκουμε αν κοιτάξουμε λίγο πίσω. Οχι στο απώτερο και απώτατο παρελθόν. Στο πιο πρόσφατο, μετά τη γέννηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Οι πολιτικές των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που διαδέχονταν η μια την άλλη και συμπλήρωνε η μια την άλλη, ήταν συνεπείς μόνο σε τούτο: Να πράττουν όσα ήταν αναγκαία για να δικαιολογούν την διατήρησή τους στη νομή της εξουσίας. Δεν υπήρχε σχέδιο ανάπτυξης, ούτε για τον στοιχειώδη εκσυγχρονισμό της χώρας. Η χώρα επιβίωνε -δεν ζούσε- με δανεισμό. Ο υπερδανεισμός και οι κάκιστοι χειρισμοί για την πληρωμή του χρέους, οδήγησαν σε πλήρη αδιέξοδα, που η λύση τους επιδιώχθηκε με δύο δανειακά προγράμματα που φτωχοποίησαν ακόμη περισσότερο τον ελληνικό λαό, αφαιρώντας το 25% του ΑΕΠ, κάτι που μόνο σε πόλεμο μπορούσε να συμβεί.
Αλλά δεν σταματάμε εκεί. Τους όρους των προγραμμάτων δεν τήρησαν οι κυβερνήσεις που τα σύναψαν και μετά από το διαφαινόμενο αδιέξοδο της αποτυχίας και του δεύτερου προγράμματος, κυριολεκτικά δραπέτευσαν. Εφεραν νωρίτερα την εκλογή του ΠτΔ και συνακόλουθα εκλογές, σχεδιάζοντας την αριστερή παρένθεση
Η παρούσα κυβέρνηση, μετά από σκληρή διαπραγμάτευση, υπέγραψε μια δανειακή σύμβαση σύμφωνα με την οποία οι δανειστές μας ανέλαβαν την πληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων επί τρία χρόνια. Οι όροι της συμφωνίας επαχθείς. Κάθε δόση θα εκταμιεύονταν για την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων ληξιπρόθεσμες δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, υπό την προϋπόθεση της τήρησης συγκεκριμένων όρων, οι οποίοι θα αξιολογούνταν σε τέσσερα καθορισμένα χρονικά σημεία. Τα γνωστά προαπαιτούμενα. Το πλαίσιο της συμφωνίας υπεγράφη με ευρεία πλειοψηφία της Βουλής.
Στη συνέχεια όμως η όποια καθυστέρηση στις αξιολογήσεις προκαλούσε κραυγές, ιαχές, και την απαίτηση να παραιτηθεί η κυβέρνηση γιατί δήθεν είναι ανίκανη να τηρήσει τη συμφωνία! Μέχρι και κίνημα κυριλάτο είδαμε, το "παραιτηθείτε".
Κάθε που ολοκληρώνονταν η αξιολόγηση ερχόταν ο εφαρμοστικός της αρχικής συμφωνίας νόμος στη Βουλή προς ψήφιση, σύμπασα η αντιπολίτευση ωρυόταν για το κακό που κάνει αυτή η κυβέρνηση στη χώρα, την καλούσε να παραιτηθεί, παρότι όσα έρχονταν προς ψήφιση ήταν καλύτερα και ηπιότερα από το αρχικό πλαίσιο.
Φυσικά ποτέ δεν ψήφισαν ούτε έναν εφαρμοστικό νόμο, του νομοθετικού πλαισίου που είχαν ψηφίσει το 2015. Χωρίς να αποτελέσει εξαίρεση ο τελευταίος εφαρμοστικός νόμος που ψηφίστηκε προχθές.
Εδώ βεβαίως υπήρχαν παραπάνω λόγοι για να μη ψηφιστεί. Ο τελευταίος αυτός νόμος ολοκλήρωσε ένα πρόγραμμα δανεισμού χωρίς να ανοίξει άλλο! Η χώρα γυρίζει σελίδα, μπαίνει ένα τέλος σε μια ζοφερή 10ετία και επιστέφει η κυριαρχία και η ευθύνη στους εκλεγμένους αντιπροσώπους των πολιτών.
Βεβαίως το τεράστιο χρέος που εσείς δημιουργήσατε δημιουργεί υποχρεώσεις που συνεπάγονται παρακολούθηση, όπως και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα της χώρας μας ως κράτος μέλος της ΕΕ. Ομως αυτή η παρακολούθηση δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, δηλαδή οι δανειστές μας να έχουν γνώμη για κάθε διάταξη ενός νόμου, και μη δημοσιονομικού χαρακτήρα.
Και το κυριότερο, βγαίνουμε από τα προγράμματα έχοντας σχέδιο ανάπτυξης για τη χώρα που ήδη αποφέρει αποτελέσματα. Εχοντας διαρκές μέτωπο κατά της διαφθοράς. Εχοντας θέσει τη χώρα σε τροχιά εκσυγχρονισμού. Με σαφή την πρόθεση η πολιτική να υπερισχύσει της οικονομίας, εκπληρώνοντας την υπόσχεση των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015.
Χάνεται επομένως και η τελευταία ευκαιρία για να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Και μαζί με την χαμένη αυτή ευκαιρία καταρρέουν και οι μύθοι για δράκους, μπαμπούλες και συμφορές που δήθεν αυτή η κυβέρνηση έφερε στη χώρα, αφού οι πολίτες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη διαφορά και στη καθημερινότητά τους.
Μεγαλώνει και η ανησυχία για όσους έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις διαφθοράς, αφού παρά τις δυσκολίες, τις διελκυνστίδες, και το προστατατευτικό για τους πολιτικούς πλαίσιο, η έρευνα για τα σκάνδαλα που χρεοκόπησαν τη χώρα προχωρά.
Αυτά είναι τα αληθή αίτια της πρότασης δυσπιστίας. Η αγωνία τους για τη δική τους τύχη την επόμενη ημέρα της χώρας. Είναι η τελευταία τους ελπίδα. Δεν έχει να κάνει με τη συμφωνία, που ανάγει τη χώρα μας σε πόλο σταθερότητας και ειρήνης και σε παράγοντα προόδου των χωρών και λαών των Βαλκανίων».
