Καθώς βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και μάλιστα σε φάση που το κόμμα του κ. Δήμα αναζητεί τον εκλεκτό του υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου που θα «εκπαραθυρώσει» τον Πέτρο Τατούλη, η παρέμβαση του Κορίνθιου βουλευτή αβίαστα μπορεί να ερμηνευτεί ως μία πρώτη νύξη ότι έχει στρέψει το πολιτικό του ενδιαφέρον για το αξίωμα του περιφερειάρχη.
Το άρθρο του κ. Χρίστου Δήμα είναι το ακόλουθο:
«Εν έτει 2018, ένας ελαιοπαραγωγός της Ηλείας δεν μπορεί να πουλήσει το λάδι του ως ελαιόλαδο Πελοποννήσου, την ώρα που λίγα χιλιόμετρα μακριά, κάποιος συνάδελφός του από τη Μεσσηνία, με εξίσου καλή ποιότητα λαδιού, έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Την ίδια στιγμή, αρκετές περιοχές της Κορινθίας και της Αχαΐας αντιμετωπίζουν πρόβλημα διάβρωσης των ακτών, το οποίο χρήζει άμεσης και συνεχούς παρακολούθησης. Για να υπάρξει συντονισμός των δυνάμεων και καταγραφή του φαινομένου, απαιτείται σήμερα αποτελεσματική συνεργασία σε επίπεδο διαφορετικών περιφερειών, την ώρα που θα μπορούσε να υπάρχει ευρύτερη συνεκτική πολιτική μέσα από τις δυνάμεις μιας και μόνο περιφέρειας, καθώς το πρόβλημα είναι κοινό.
Αντίστοιχα, στη διαχείριση του μεγαλύτερου προβλήματος της Πελοποννήσου, αυτό των απορριμμάτων, υπάρχουν τα ίδια εμπόδια. Πολίτες επτά νομών και δύο περιφερειών αναζητούν λύσεις, την ώρα που θα μπορούσε να υπάρχει μια κοινή, συνεκτική πολιτική με μικρότερο γραφειοκρατικό κόστος και κοινούς πόρους. Και η λίστα με τις χαμένες δυνατότητες δεν έχει τέλος και απλώνεται στον τουρισμό, στα οδικά δίκτυα, στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών κ.ά. Πρόκειται, συνεπώς, για μεγάλη ανορθογραφία. Μόνο έτσι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τον αυθαίρετο διαχωρισμό της γεωγραφικής ενότητας Πελοποννήσου, η οποία διοικητικά ανήκει σε δύο περιφέρειες: στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (Κορινθία, Αργολίδα, Αρκαδία, Μεσσηνία, Λακωνία) και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας (Αχαΐα, Ηλεία και Αιτωλοακαρνανία). Και, αντίστοιχα, νησιά όπως η Υδρα, ο Πόρος και οι Σπέτσες, με δεσμούς με τις παράκτιες περιοχές, εξυπηρετούνται διοικητικά από τρίτη περιφέρεια κάθε φορά που πρέπει να επιλύσουν κάποιο πρόβλημα.
Ο αυθαίρετος διαχωρισμός της Πελοποννήσου μετράει πλέον μια δεκαετία. Δημιουργήθηκε στη βάση εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων και στην ουσία υπονομεύει τη συνεργασία των όμορων νομών, αλλά κυρίως την άμεση συνέργεια για την αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων.
Αυτό το διαχρονικό λάθος οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε. Το υπουργείο Εσωτερικών έχει θέσει προς συζήτηση το νέο νομοσχέδιο αναδιοργάνωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο κρίσιμων αλλαγών. Ο « Κλεισθένης», όπως ονομάζεται, μπορεί να διορθώσει αυτή τη χρόνια αναντιστοιχία, ενώνοντας όλους τους νομούς της Πελοποννήσου υπό μία διοικητική περιφέρεια και παράλληλα εντάσσοντας την Αιτωλοακαρνανία στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Σε μια εποχή που η χώρα αναζητεί νέα εφαλτήρια ανάπτυξης, είναι λάθος εμείς να επιμένουμε σε λάθος πρακτικές, τη στιγμή που μπορούμε να τις διορθώσουμε. Οι αγκυλώσεις του παρελθόντος δεν μπορούν πια να υπονομεύουν ένα καλύτερο μέλλον για τις τοπικές κοινωνίες».
