Ενας... μικρός ήρωας της καθημερινότητας, ο δρ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ιατρός-ψυχίατρος και υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία επισκέπτεται σήμερα την Καλαμάτα και μιλάει στην "Ε" για την απόφασή του να συνταχθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μιλάει, επίσης, για τις δυσκολίες των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα ή βαριές αναπηρίες στην Ελλάδα και την αργοπορία της Πολιτείας να υιοθετήσει τις πρακτικές της Ευρώπης.
Συνέντευξη στη Νικολέττα Κολυβάρη
Εκφράζει ακόμη την ανησυχία του για την άνοδο της Ακροδεξιάς και πιστεύει ότι η απάντηση είναι περισσότερη και πιο ισχυρή παρέμβαση σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιμετώπισης των ανισοτήτων και των κοινωνικών αποκλεισμών ή όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος: "Περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη συμμετοχή των πολιτών". Και για τον ίδιο Ευρώπη δεν είναι μόνο οι Βρυξέλλες ή η Αθήνα, είναι "και το πιο μικρό χωριό της Μεσσηνίας κι ακόμα και αυτό πρέπει να βλέπει πρακτικά το χέρι της βοήθειας της Ευρώπης στην καθημερινότητά του".
- Πόσο δυνατά θα πρέπει να... φωνάξει ένας άνθρωπος ο οποίος διαφέρει για να τον ακούσουν; Πώς είναι η ζωή στην Ελλάδα για τους ανθρώπους με αναπτυξιακή διαταραχή, με μια ψυχική νόσο ή κινητική αναπηρία;
Το θέμα είναι όχι πόσο δυνατά πρέπει να φωνάξει, αλλά πόσο η ίδια η κοινωνία αντιλαμβάνεται την υποχρέωσή της να λειτουργεί στο πλαίσιο της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι ταμπέλες ήταν πάντα το μεγάλο πρόβλημά μας στην Ελλάδα. Ταμπέλες παντού: ανάπηρος, μητέρα χωρίς σύζυγο, ομοφυλόφιλος, αποφυλακισμένος κ.ά. Σημασία όμως τι έχει τελικά; Πως καθεμία από όλες αυτές τις ταμπέλες που βάζουμε αντιστοιχεί σε ανθρώπους. Ανθρώπους με ψυχή, συναισθήματα, οικογένειες και όνειρα. Ναι, είναι δύσκολη η ζωή στην Ελλάδα αυτή. Ομως είναι και μεγάλη η πίστη και η δύναμη της θέλησης μέσα μας. Και με αυτήν τη δύναμη, τουλάχιστον οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα ή βαριές αναπηρίες, όπως εγώ, δίνουμε μάχες και κερδίζουμε! Παραολυμπιονίκες, επιστήμονες, οικογενειάρχες. Μπορούμε να γίνουμε μικροί ήρωες της καθημερινότητας, όπως κάθε άλλος άνθρωπος.
- Είναι λοιπόν θέμα παιδείας, άγνοιας ή αδυναμία της Πολιτείας να εφαρμόσει όσα προβλέπονται από το Σύνταγμα και τους νόμους για όλους τους πολίτες της;
Είναι καθαρά θέμα παιδείας. Γιατί μπορεί να έχουμε πολύ καλά εκπαιδευμένο προσωπικό στην Ελλάδα, με πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, έχουμε όμως έλλειψη παιδείας. Στη δική μου συνείδηση είναι άλλο η εκπαίδευση και άλλο η παιδεία. Και τελικά μάλλον έτσι είναι πρακτικά. Γιατί, αν βγάλουμε έξω την υποχρέωση της ίδιας της Πολιτείας και αν δούμε την υποχρέωσή μας ως άτομα... Ακόμα δεν υπάρχει κάποιος που θα παρκάρει σε ράμπα αναπήρου; Αυτό είναι θέμα παιδείας. Η επιλογή η δική του στερεί σε εμένα το δικαίωμα της πρόσβασης στον κόσμο που ανήκουμε και οι δύο. Η Πολιτεία από την άλλη υστερεί. Αργεί να υιοθετήσει τις πρακτικές της Ευρώπης στο ζήτημα της πρόσβασης. Δημιουργεί πολεοδομικά και ρυμοτομικά μη προσβάσιμες πόλεις αλλά και δημόσιες υπηρεσίες. Σήμερα, χρειάζεται μια νέα θεώρηση στο ζήτημα. Από το κομμάτι της διευκόλυνσης της πρόσβασης μέχρι το ζήτημα της υποστήριξης της ανεξάρτητης διαβίωσης. Ξέρετε, πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι το αμαξίδιο για εμάς είναι το μέσο μας για να κινούμαστε, να ζούμε, να δημιουργούμε και να είμαστε ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας.
- Ενας κούκος φέρνει την άνοιξη; Εσείς γίνατε σημαιοφόρος στη Γ' γυμνασίου προκαλώντας... αίσθηση αφού η νομοθεσία δεν το επέτρεπε.
Καταφέραμε λοιπόν και ακυρώσαμε μια αγκύλωση που υπήρχε και αποτελούσε ένα κακό νομοθέτημα. Κι αυτό απέδειξε τι; Οτι όλα γίνονται! Αρκεί να το επιδιώξουμε. Βέβαια αυτό δεν συγκρίνεται με άλλα ζητήματα, αλλά είναι ένα δείγμα. Και ένα δείγμα τού πώς σκοπεύω να δουλέψω, να αγωνιστώ και να δώσω τις μάχες μου μέσα στην Ευρωβουλή αν με επιλέξουν οι πολίτες. Σε αυτά τα ζητήματα να ξέρετε ότι η φωνή μου είναι φωνή λέοντα!
- Γιατί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και γιατί υποψήφιος ευρωβουλευτής;
Ολα ξεκινούν με την προσπάθεια που κάνουμε μαζί με φίλους και συνεργάτες για την προώθηση της ιδέας της «ανεξάρτητης διαβίωσης» για τους ανθρώπους με αναπηρία. Ηρθαμε σε επαφή με όλα σχεδόν τα κόμματα. Ολοι ήταν διατεθειμένοι να ακούσουν! Ωστόσο, στη ΝΔ συνάντησα την πιο ολοκληρωμένη γνώση για τα ζητήματα των ανθρώπων με αναπηρία. Γνώριζα πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προσωπική άποψη λόγω της μητέρας του, της Μαρίκας Μητσοτάκη, όμως οφείλω να ομολογήσω πως βρήκα συγκεκριμένες θέσεις και ολοκληρωμένη γνώση τόσο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην πρόσβαση όσο και στις καλές πρακτικές του υπόλοιπου κόσμου. Από την άλλη, υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο για την ανάταξη της χώρας, σύγχρονο, ρεαλιστικό, κοστολογημένο. Ουσιαστικές προτάσεις για τη δημόσια υγεία, όπου και λειτουργώ ως ψυχίατρος, και κυρίως μου έκανε εντύπωση η ανθρωποκεντρική πρόταση της ΝΔ στο ζήτημα της ψυχικής υγείας. Γι’ αυτά λοιπόν, είπα «Στέλιο, εδώ είμαστε». Και το πιστεύω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι άνθρωπος με ειλικρινή πίστη στην κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια του ατόμου. Τώρα βάλαμε «φτερά στα πόδια» που λέμε! Τρέχουμε και προσπαθούμε να πείσουμε!
- Οι Ελληνες ψηφίζουμε με ευρωπαϊκά κριτήρια; Παίζει ρόλο μήπως και αυτή η δυναμική άνοδος του ευρωσκεπτικισμού;
Ξέρετε, οι Ελληνες χρησιμοποιούμε την ψήφο μας πιο πολύ τιμωρητικά παρά θετικά. Αυτό είναι πρόβλημα. Δηλαδή ψηφίζουμε κάποιον για να τιμωρήσουμε κάποιον άλλον. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Η ψήφος είναι “όπλο” στα χέρια των πολιτών. Το μεγαλύτερο όπλο της δημοκρατίας στα χέρια της κοινωνίας. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει άνοδος του ευρωσκεπτικισμού σε όλη την Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα της Ακροδεξιάς. Γιατί; Γιατί υπάρχουν βασικά ζητήματα που πατάει ο λαϊκισμός πάνω σε αυτά. Το προσφυγικό, η οικονομική κρίση, οι ανισότητες μεταξύ Βορρά – Νότου στην Ευρώπη. Σημασία έχει να απαντήσουμε σε αυτό το πρόβλημα δυναμικά και για εμένα η απάντηση είναι μία: Περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη συμμετοχή. Πρέπει να βάλουμε ξανά την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη λειτουργία της στο κομμάτι άνθρωπος. Αυτό θέλω να κάνω. Κι αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που είμαι σήμερα υποψήφιος.
- Σας τρομάζει η άνοδος ακραίων φωνών στην Ευρώπη; Ο ανερχόμενος συντηρητισμός και τα εθνικιστικά στοιχεία που αναδύονται, απειλούν το όραμα της ενωμένης Ευρώπης;
Με τρομάζει. Με προβληματίζει περισσότερο θα έλεγα. Γιατί δείχνει πώς ο λαϊκισμός και πώς η εκμετάλλευση της αδυναμίας των κοινωνιών μπορεί να επιφέρει στη συνέχεια την καταστροφή της ευρωπαϊκής Ιδέας. Πρέπει να σταθούμε με προβληματισμό πάνω σε αυτό. Δεν γίνεται σε μια ένωση ανοικτή, συμμετοχική, ανεκτική να υπάρχουν φωνές που θέλουν να μας κλείσουν, να μας περιορίσουν, να μας απομονώσουν. Δεν είναι αυτή η Ευρώπη του Ντε Γκολ, του Σουμάν, του Αντενάουερ, του Κωνσταντίνου Καραμανλή...
- Εχει μέλλον η Ευρώπη όπως αυτή διαμορφώνεται μετά και το Brexit; Και ποια Ευρώπη; Μια Ευρώπη που κυβερνάται από τη Γερμανία και τη Γαλλία, με αποδυναμωμένη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κοινά θεσμικά όργανα, αποτελεί βιώσιμο σχήμα μακροπρόθεσμα;
Η Ευρώπη πρέπει να γυρίσει ξανά στις ρίζες της. Να βάλει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της πολιτικής της. Για εμένα είναι πολύ βασικό και δεν θα κουραστώ να το λέω καθόλου, πως η απάντηση στα προβλήματα του οικοδομήματος της Ενωσής μας είναι μία: Περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη συμμετοχή των πολιτών. Περισσότερη και πιο ισχυρή παρέμβαση σε ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιμετώπισης των ανισοτήτων και των κοινωνικών αποκλεισμών. Ευρώπη είναι οι Βρυξέλλες, είναι η Αθήνα, αλλά Ευρώπη είναι και το τελευταίο και πιο μικρό χωριό της Μεσσηνίας. Κι ακόμα κι αυτό πρέπει να αισθάνεται και να βλέπει πρακτικά το χέρι της βοήθειας της Ευρώπης στην καθημερινότητά του.
*Ο υποψήφιος για την Ευρωβουλή με τη Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές ιατρός – ψυχίατρος δρ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος θα επισκεφθεί σήμερα την πόλη της Καλαμάτας. Στις 12 το μεσημέρι θα είναι παρών σε συνέντευξη Τύπου που θα φιλοξενηθεί στο γραφείο του δημάρχου Καλαμάτας Π. Νίκα στο νέο Δημαρχείο. Στις 5.30 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης θα μιλήσει σε εκδήλωση με θέμα «Είμαστε Ευρωπαίοι, είμαστε Ελληνες, είμαστε Ευρωπαίοι Ελληνες». Θα προλογίσει ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας του ΕΚΠΑ και μέλος του Μητρώου Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας Παναγιώτης Γ. Χαλβατσιώτης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1985 στην περιοχή του Βύρωνα στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 μηνών διαγνώστηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία, μια εξελικτική ασθένεια η οποία του προκάλεσε σοβαρή κινητική αναπηρία. Μεγάλωσε στο Λαγονήσι και φοίτησε στα σχολεία του Κορωπίου. Ως αριστούχος μαθητής της Γ' Γυμνασίου, απασχόλησε τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας λόγω του ότι έγινε ο πρώτος σημαιοφόρος με κινητική αναπηρία σε περίοδο που η νομοθεσία δεν το επέτρεπε. Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών (2003-2010). Ακολούθησε την ειδίκευση της Ψυχιατρικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε μεταπτυχιακό στην προαγωγή Ψυχικής Υγείας-Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Εχει ενεργή εμπλοκή στο κίνημα ανεξάρτητης διαβίωσης. Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Νέων Ιατρών. Οι απόψεις του για θέματα αναπηρίας αλλά και Ιατρικής αποτυπώνονται σε αρκετά άρθρα τα οποία έχει γράψει ο ίδιος, αλλά και σε συνεντεύξεις που έχει δώσει στον Τύπο και στην τηλεόραση. Το ντοκιμαντέρ «Με λένε Στέλιο» αποτυπώνει τα βασικά στοιχεία της βιογραφίας του.
