Πρόκειται, όπως σημειώνει, “για μια διαχρονική απειλή για την υγεία των κατοίκων αλλά και για την προστασία του οικοσυστήματος της περιοχής, η οποία εξαιτίας και των καιρικών συνθηκών που επικρατούν το τελευταίο διάστημα, έχει επιτείνει το πρόβλημα. Οι πυκνές εκνεφώσεις, οι εκπομπές οσμών και η ρύπανση των επιφανειακών υδάτων και του υδροφόρου ορίζοντα, όπως διαπιστώσαμε πρόσφατα και με τη ρύπανση του ποταμού Αρι, καθιστούν την κατάσταση τραγική, ιδιαίτερα για τους κατοίκους του Δήμου Οιχαλίας όπου δραστηριοποιούνται οι περισσότερες μονάδες, στην Καλαμάτα αλλά και σε άλλες πόλεις του νομού”. Παρατηρεί πως “πρόσφατη απόφαση του περιφερειάρχη Πελοποννήσου για μείωση της δυναμικότητας των μονάδων κατά 30% και η απαγόρευση της λειτουργίας τους από τις 6 το πρωί έως τις 12 το μεσημέρι είναι σε σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αποτελεί ολοκληρωμένη λύση” κι επισημαίνει: “Παράλληλα πρέπει να ελεγχθεί εάν έχει γίνει έλεγχος των ελαιοτριβείων της περιοχής και τι δηλώνουν κάθε χρόνο στις Διευθύνσεις Ανάπτυξης και Αγροτικής Οικονομίας με τη λήξη της ελαιοκομικής περιόδου, για τη συνολικά παραχθείσα ποσότητα ελαιολάδου και ελαιοπυρήνα, ώστε να αντιστοιχεί στη συνολική ποσότητα ελαιοπυρήνα που παραλαμβάνουν τα πυρηνελαιουργεία, με τη δυναμικότητά ξήρανσης τους, ώστε να μην την υπερβαίνουν.

Ο Αλ. Χαρίτσης ρωτά τον υπουργό Περιβάλλοντος σε ποιες άμεσες ενέργειες προτίθεται να προβεί για τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων, ζητεί την επείγουσα παρέμβασή του με νομοθετική ρύθμιση για ενιαίο καθεστώς περιβαλλοντικών όρων βάσει των οποίων θα λειτουργούν απαρέγκλιτα όλες οι μονάδες πυρηνελαιουργείων, καθώς και να εξετάσει το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης των μονάδων που βρίσκονται δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, όπως στον Δήμο Οιχαλίας, σε κατάλληλους χώρους που δεν θα οχλούν.