Σημειώνει, πάντως, την ίδια στιγμή ότι «εμείς κρατάμε το ότι δεν περάσαμε τον πήχη το Μάιο μόνο για 0,07%», εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση ότι «αυτό θα το ανατρέψουμε στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν».

«Σε στιγμές τόσο κρίσιμες, οι συνεργασίες πρέπει να δίνουν και λύσεις» συνεχίζει ο Μ. Τρεμόπουλος και ξεκαθαρίζει ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν προτίθενται να είναι θετικοί σε μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία με την Αριστερά, χωρίς τις απαιτούμενες προϋποθέσεις: «Η απάντησή μας, σε μια πιθανή πρόταση για κυβερνητική συνεργασία μαζί της, μπορεί να είναι μόνο ένα επιφυλακτικό ''ίσως'', υπό όρους. Προγραμματική συμμαχία μπορεί να είναι εφικτή, μόνο αν πρώτα ανοίξουν τα χαρτιά τους στην κοινωνία, παρουσιάζοντας φερέγγυο και πειστικό πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση και για τη συγκρότηση νέων, πλειοψηφικών πολιτικών συμμαχιών». 

Οπως χαρακτηριστικά παρατηρεί δε το στέλεχος των Ο.Π. «θέλουμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο τώρα και όχι στη... Δευτέρα Παρουσία. Δεν περιμένουμε ούτε την επανάσταση, ούτε το λιώσιμο των πάγων, για να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συνειδήσεις και τις πρακτικές μας».

- Η κρίση που υφίσταται η Ελλάδα εκτιμάτε ότι αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο;

«Είπαμε από την αρχή της κρίσης ότι πρόκειται για μια κρίση του συστήματος και ότι η Ελλάδα είναι μόνον η αρχή, μιας και αδύνατοι κρίκοι υπάρχουν σ’ όλο τον ευρωπαϊκό Νότο. Aρα, χρειαζόμαστε συνολικές λύσεις αλλά και βαθιές μεταρρυθμίσεις στη χώρα, γιατί είχαμε οικοδομήσει μια οικονομία που στηριζόταν σε πήλινα πόδια. Και οι πράσινες προτάσεις βοηθάνε σε αυτό.

Αγωνιζόμαστε για μια αλλαγή των συσχετισμών και της πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με έκφραση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, όπως θα ήταν π.χ. η έκδοση ευρωομολόγου, που οι Πράσινοι καταθέσαμε και υιοθετήθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2010 αλλά δεν εφαρμόστηκε από τον άξονα των ''Μερκοζί''. Χρειαζόμαστε ένα ελληνικό σχέδιο βιώσιμου αναπροσανατολισμού, έμφαση στις ΑΠΕ, χτύπημα των καρτέλ και αγώνα για μια άλλη Ευρώπη, με κοινή οικονομική διακυβέρνηση, με περισσότερη δημοκρατία και συνεργασία μεταξύ των λαών. Ζητάμε φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών, αναδιανομή του πλούτου. Χτύπημα της φοροδιαφυγής με μέτρα σαν το αφορολόγητο ίσο με τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας. Δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών. Και βεβαίως, ένα ευρωπαϊκό μέτωπο κατά της φοροδιαφυγής και τη φυγή κεφαλαίων από τη Νότια Ευρώπη».

- Εκτός από οικονομική και κοινωνική διάσταση, η κρίση που διανύουμε έχει και οικολογική διάσταση;

«Προφανώς. Απέναντι στις αδιέξοδες πολιτικές του μνημονίου, οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίσαμε ότι το κύριο είναι να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση με ταυτόχρονες απαντήσεις για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση. Οι επιθέσεις στο περιβάλλον έχουν κλιμακωθεί εξ αρχής: ακρωτηριασμός του σιδηροδρόμου, αποδιάρθρωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, fast track, καθολική νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με διαγραφή προστίμων πολλών δισ. ευρώ, εκτροπή των πόρων του Πράσινου Ταμείου υπέρ των δανειστών, βίαιη αλλαγή χρήσεων στη δημόσια γη, εκποίηση φυσικών πόρων όπως το νερό, είναι μερικές μόνο από τις πιο επικίνδυνες όψεις. Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι όμως το νέο μοντέλο ανάπτυξης που προβάλλεται ως ''διέξοδος'': ανεξέλεγκτες καταστροφικές εξορύξεις πρώτων υλών, φαραωνικά ''all inclusive'' τουριστικά συγκροτήματα, αποκομμένα από την τοπική οικονομία, νέο κύμα τσιμέντου με 700.000 τουριστικές κατοικίες και ασφυκτική οικοδόμηση ελεύθερων χώρων. Αν τα σχέδια αυτά προχωρήσουν, η Ελλάδα του 2020 και του 2030 θα είναι μια αδιέξοδη, αποικιακή σχεδόν, οικονομία ληστρικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, χωρίς προοπτικές βιωσιμότητας».

- Θεωρείτε ότι οι Ελληνες είναι "φύσει" απείθαρχοι -και σε ζητήματα οικολογίας- ή έχουν "εξελιχθεί" έτσι, ως συνέπεια μιας ενδεχομένως λανθασμένης πολιτικής αντίληψης ως προς το τι αποτελεί ανάπτυξη;

«Προφανώς υπάρχει ζήτημα κοινωνικής συνείδησης αλλά και έλλειμμα σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας. Την τελευταία όμως δεκαπενταετία έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Μόνο που τα ανέκοψε η κρίση.

Στην εποχή της κρίσης και του κυνισμού, οι Οικολόγοι προσπαθούν να συνδυάσουν γόνιμα τον ρεαλισμό με το ουτοπικό στοιχείο της πολιτικής οικολογίας. Θέλουμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο τώρα και όχι στη... Δευτέρα Παρουσία. Δεν περιμένουμε ούτε την επανάσταση, ούτε το λιώσιμο των πάγων, για να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συνειδήσεις και τις πρακτικές μας.

Και μας ενδιαφέρει σαφώς να συμμετέχουμε σε ένα μοντέλο εναλλακτικής διακυβέρνησης και να οικοδομήσουμε ένα οικολογικό μοντέλο ανάπτυξης. Κι αυτό θα πρέπει να το εξηγήσουμε στους πολίτες».

- Πώς εκτιμάτε ότι αρκετοί πολιτικοί μας... μειδίασαν, ενώ άλλοι οργίστηκαν, όταν στο Ευρωκοινοβούλιο τέθηκε ζήτημα για τις συνέπειες στη θαλάσσια ζωή από τις έρευνες για φυσικό αέριο και πετρέλαιο στις θάλασσες της χώρας μας;

«Δε γνωρίζω ποιοι αντέδρασαν έτσι, αλλά είμαι σίγουρος πως πολλοί ευρωβουλευτές συμμερίζονται τις ανησυχίες μας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκτιμούμε ότι πρέπει να διασφαλίσουμε οπωσδήποτε ότι δε θα βιώσουμε σε ελληνικά χωρικά ύδατα τις ολέθριες συνέπειες ενός ατυχήματος σαν αυτό της BP στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, με μια πετρελαιοκηλίδα που είχε μήκος 1.000 χιλιόμετρα. Αν συνέβαινε στις δικές μας θάλασσες θα κάλυπτε έκταση όσο το νότιο Αιγαίο. Δεκάδες χιλιάδες τόνοι πετρελαίου χύθηκαν στη θάλασσα, ενώ τα άμεσα κόστη του ατυχήματος εκτιμώνται σε τουλάχιστον 12,5 δισ. δολάρια, αλλά πολύ περισσότερα είναι τα έμμεσα κόστη. Δυστυχώς η κυβέρνηση βιάζεται να προχωρήσει σε εξορύξεις υδρογονανθράκων, οι οποίες παρουσιάζονται σαν η πανάκεια για όλα τα ενεργειακά αλλά και οικονομικά μας προβλήματα. Αλλά μην ξεχνάμε πως και η Αλβανία και η Ρουμανία είχαν εξορύξεις πετρελαίου, ήδη από τον μεσοπόλεμο, και δεν τους πρόσφερε κάτι ορατό».

ΟΙ ΛΙΓΝΙΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

- Η ΔΕΗ επενδύει σε ΑΠΕ, αλλά και σε "νέας τεχνολογίας" λιγνιτικές μονάδες. Οι Οικολόγοι Πράσινοι πώς αντιμετωπίζουν αυτές τις κινήσεις;

«Επιμένουμε στον στρατηγικό στόχο της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι, στηριζόμενοι σε επιστημονικά δεδομένα και τη διεθνή εμπειρία, αγωνιζόμαστε για ένα σύστημα ηλεκτρισμού που μέχρι το 2050 θα στηρίζεται αποκλειστικά στις ανανεώσιμες πηγές, χωρίς ορυκτά καύσιμα ούτε βέβαια πυρηνική ενέργεια. Μια τέτοια μετάβαση, σε ορίζοντα 35-40 χρόνων, είναι και τεχνικά ρεαλιστική και οικονομικά ανταγωνιστική, ενώ οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι περισσότερες από όσες καταστούν περιττές. Δεν είμαστε καθόλου πεισμένοι πως η κατασκευή της νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα, όπως υποστήριξε και ο υπεύθυνος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να αποτελέσει κομμάτι μιας τέτοιας μετάβασης, τόσο λόγω της απουσίας πολιτικής βούλησης και ολοκληρωμένου ενεργειακού σχεδιασμού, όσο και για τις πολλές -άγνωστες ακόμα- παραμέτρους γύρω από το κεφαλαιουχικό και λειτουργικό κόστος της μονάδας, η οποία θα πρέπει να λειτουργεί ίσως και μετά το 2050».

- Οι ΑΠΕ αποτελούν, κατά τη γνώμη σας, "πανάκεια" για το ενεργειακό πρόβλημα στη χώρα μας ή η ανεξέλεγκτη -όπως προκύπτει- ανάπτυξή τους δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα καλείται να λύσει;

«Θεωρούμε ότι το ενεργειακό μέλλον της Ελλάδας διασφαλίζεται πολύ καλύτερα με εντελώς διαφορετικό τρόπο, και με ενέργειες που μπορεί να αποδώσουν σήμερα και όχι μετά από 10-15 χρόνια. Εννοούμε την αποφασιστική στροφή στις ΑΠΕ και την ενεργειακή αποδοτικότητα, άξονες που θα αποτελέσουν μάλιστα κεντρικές προτεραιότητες στα χρηματοδοτικά εργαλεία της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020 και είναι σε θέση να δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας και πολλαπλασιαστικά οφέλη για την εθνική οικονομία. Προφανώς, θα πρέπει να σέβονται το περιβάλλον και να δίνουν τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να ελέγχουν και να συμμετέχουν στα επενδυτικά σχήματα».

ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

- Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων διαχρονικά αποτελεί "καυτή πατάτα" για τις εκάστοτε κυβερνήσεις στη χώρα μας. Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό;

«Υπάρχει μια σαφής ανικανότητα, αλλά και συμφέροντα και κατεστημένες νοοτροπίες. Η "Πράσινη Πρόταση" για τα απορρίμματα εστιάζει σε προγραμματισμό για πρόληψη, ανακύκλωση συσκευασιών, εναλλακτική διαχείριση ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, επέκταση της εναλλακτικής διαχείρισης σε άλλα υλικά, οικιακή κομποστοποίηση, οργάνωση της αποκομιδής των ''πράσινων υλικών'', "πράσινα σημεία" στις μεγάλες πόλεις, τοποθέτηση ειδικού (καφέ) κάδου για τα οργανικά, δημιουργία πυκνού δικτύου Μηχανικών Κομποστοποιητών, προετοιμασία για εφαρμογή τού "Πληρώνω Οσο Πετάω" (ΠΟΠ), στοχευμένη ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών. Και υπάρχουν και τα χρηματοδοτικά εργαλεία υλοποίησης. Το βεβαιώ, με την ιδιότητα του πρώην αντιπροέδρου της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου».

- Γίνεται λόγος για εναλλακτική και βιολογική γεωργία, ωστόσο μπορούν οι μέθοδοι αυτές να καλύψουν πιεστικές ανάγκες για την παραγωγή ικανής προς εμπορία ποσότητας προϊόντων;

«Δε μιλάμε μόνο για τη βιολογική γεωργία ή τα μεταλλαγμένα. Η πράσινη πρόταση για τη γεωργία στοχεύει στη διασφάλιση συνθηκών ευημερίας για όλους, βασιζόμενη στη μείωση των ανισοτήτων, ενισχύοντας την κοινωνική αλληλεγγύη και αναθεωρώντας το σημερινό κυρίαρχο μοντέλο ζωής, τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τα φυσικά όρια του πλανήτη. Η ποιότητα της τροφής μας εξαρτάται άμεσα και απόλυτα από την ποιότητα των περιβαλλοντικών μέσων παραγωγής, ενώ εντονότερη από ποτέ είναι η ανάγκη για ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα για όλους. Υπάρχει ανάγκη μετάβασης από το σημερινό βιομηχανικό εντατικό μοντέλο αγροτικής δραστηριότητας (το οποίο έχει ενισχύσει την αγροτική έξοδο, προκαλώντας παράλληλα πρωτοφανή περιβαλλοντική υποβάθμιση) σε μια βιώσιμη προσέγγιση του αγροτικού τομέα. Προωθούμε τοπικές λύσεις που στοχεύουν στην αναγέννηση των τοπικών οικονομιών και την ενδυνάμωση του κοινωνικού ιστού. Υποστηρίζουμε την αγροτική αυτάρκεια σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Η πορεία αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και να δίνει έμφαση στην πολυκαλλιέργεια, την ποιότητα και την ολιστική αντιμετώπιση του αγροτικού τομέα (κοινωνική, περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση της γεωργίας). Στηρίζουμε τα δίκτυα παραγωγών - καταναλωτών και τις μικρές τοπικές εφοδιαστικές αλυσίδες τροφίμων και θεωρούμε πως αυτή είναι μια λογική στην οποία θα πρέπει να επενδύσουμε, στην κατεύθυνση εξορθολογισμού του συστήματος διανομής και εμπορίας αγροτικών προϊόντων. Ενθαρρύνουμε λύσεις μέσα από τον χώρο της κοινωνικής οικονομίας και την καινοτομία στη γεωργία, στηρίζουμε την αστική γεωργία και διεκδικούμε λύσεις για τους νέους που έχασαν την εργασία τους στα αστικά κέντρα και ζητούν λύσεις στον αγροτικό τομέα. Ενθαρρύνουμε τους συνεταιρισμούς νέας γενιάς, τις ομάδες παραγωγών, τη συμβολαιακή γεωργία και τον εξορθολογισμό των αγροτικών δομών. Ανησυχούμε για τον κίνδυνο της γενετικής διάβρωσης που απειλεί την ίδια τη βάση του διατροφικού μας πολιτισμού και την επισιτιστική μας ασφάλεια. Σεβόμαστε και στηρίζουμε τον πολυλειτουργικό χαρακτήρα της γεωργίας και τον ρόλο των αγροτών ως θεματοφυλάκων της υπαίθρου και του περιβάλλοντος. Και όλα αυτά φέρνουν και την αυτάρκεια και την ευημερία».

- Για χρόνια στην Ελλάδα δεν υφίσταται ουσιαστική διαχείριση των υδατικών πόρων. Εκτιμάτε ότι η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια θα οδηγήσει σε ουσιαστικό αποτέλεσμα;

«Δεν θα οδηγηθούμε παρά μόνο στην κατάρρευση, αν δεν εφαρμοστούν πολιτικές ώστε να υπάρχει νερό αρκετό για τις ανάγκες των ανθρώπινων κοινωνιών αλλά και νερό αρκετό για τα οικοσυστήματα. Η έμφαση στα θέματα διαχείρισης νερού πρέπει να δίνεται στη μείωση της σπατάλης, στην επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των νερών, μετά από επεξεργασία, και στη χρήση των νερών της βροχής. Η ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία για την επάρκεια, προστασία και διατήρηση των υδατικών πόρων και των υδάτινων οικοσυστημάτων (όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Οδηγία-Πλαίσιο για τα Νερά 2000/60), αλλά και για να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας, αφού η προμήθεια, επεξεργασία και διανομή νερού συντελεί σε υψηλή κατανάλωση ενέργειας. Ταυτόχρονα, με την ορθή και αειφορική διαχείριση, μπορούμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας σε καινοτόμους, αλλά και παραδοσιακούς, τομείς σε όλον τον κύκλο του νερού και να πετύχουμε δίκαιες τιμές και ανάκτηση του κόστους του νερού».

- Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι στην Πελοπόννησο οι μέχρι τώρα πολιτικές για τον σιδηρόδρομο οδήγησαν στην απαξίωσή του και στην εγκατάλειψη των υποδομών του, οι οποίες ωστόσο πριν ελάχιστα χρόνια αναβαθμίστηκαν, με σημαντική δαπάνη;

«Το τρένο έχει πολλά να προσφέρει, ιδίως αν συνδυαστεί με μια συνολικότερη πολιτική για βιώσιμες μετακινήσεις και με ανακατανομή του δημόσιου χώρου υπέρ των πεζών, του ποδηλάτου και της δημόσιας συγκοινωνίας. Σε καιρούς κρίσης και ακριβού ΙΧ, ο σιδηρόδρομος αποτελεί ζωτικό μέρος της λύσης. Μετά από ερώτησή μου στο Ευρωκοινοβούλιο, η Κομισιόν επιβεβαίωσε τη δυνατότητα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης της διακλάδωσης του προαστιακού προς Λουτράκι. Είναι σημαντικό, παράλληλα, να προχωρήσει με γρήγορα βήματα και η νέα γραμμή προς Ξυλόκαστρο και Πάτρα, να αξιοποιηθεί για τοπική συγκοινωνία η παραλιακή μετρική γραμμή της Κορινθίας και να επαναλειτουργήσει το συντομότερο η γραμμή προς Ναύπλιο και το υπόλοιπο δίκτυο της Πελοποννήσου».

- Τι σημαίνει ανάπτυξη για τους Οικολόγους Πράσινους;

«Η ανάπτυξη έχει κακοποιηθεί ως έννοια. Την κατανοούμε μόνο ως βιώσιμη - αειφόρα. Για μας, η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει το παραγωγικό, καταναλωτικό κι ενεργειακό της μοντέλο, τολμώντας να περάσει σε μια νέα εποχή, πιο πράσινη, απεξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα, δίνοντας έμφαση στην τοπικότητα, την βιωσιμότητα και την ποιότητα. Με αποανάπτυξη των ρυπογόνων, μη βιώσιμων, κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων και ανάπτυξη της πράσινης και κοινωνικής οικονομίας, της προώθησης κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνων κοινωνικών δραστηριοτήτων, που στοχεύουν στην αποτελεσματική χρήση ενέργειας και φυσικών πόρων, τη δημοκρατία στην εργασία και τη διασφάλιση των δημόσιων αγαθών, για επίτευξη της βιωσιμότητας. Με μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και των προτεραιοτήτων της οικονομίας, ώστε να εξυπηρετούν την απασχόληση, την κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη οικονομία και επιχειρηματικότητα.

Με αναδιοργάνωση της διοίκησης σε όλα τα επίπεδα, ενδυνάμωση των κοινωνικών πολιτικών και των υπηρεσιών περιβάλλοντος, ώστε να γίνουν αποτελεσματικές για τον πολίτη και να στηρίζουν ουσιαστικά όσους βρίσκονται πλέον στα όρια επιβίωσης. Με πολιτικές και δράσεις εξισορρόπησης της βίαιης μείωσης μισθών, συντάξεων και κοινωνικών υποδομών. Με στοχευμένη ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης και υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Αλλιώς, η ανάπτυξη είναι μια καταστροφική αυταπάτη».

- Εχει γίνει αξιολόγηση του γεγονότος ότι ενώ οι Ελληνες Οικολόγοι Πράσινοι πέτυχαν να εκλεγούν στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν είχαν την ανάλογη επιτυχία στις εθνικές εκλογές;

«Βεβαίως. Ηταν φανερή η αναντιστοιχία ανάμεσα στα εκλογικά αποτελέσματα του Ιουνίου και τις πολιτικές δυνατότητες της ελληνικής Οικολογίας. Στις συνθήκες της πόλωσης, οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν κατάφεραν να προσελκύσουν, τελικά, παρά έναν σκληρό πυρήνα και σ’ αυτό φταίει η έλλειψη ξεκάθαρου κεντρικού πολιτικού λόγου και θέσεων, οι οργανωτικές αδυναμίες, η δυσκολία έμπνευσης των μελών και των φίλων, η αδυναμία να πείσουν ότι αποτελούν μια πραγματικά εναλλακτική πολιτική λύση. Παρά τις προσπάθειες, δεν εκφράστηκε ικανοποιητικά ο πράσινος λόγος και η διακριτότητα του χώρου, ούτε πάρθηκαν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα εξέπεμπαν ένα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα. Εμείς κρατάμε, όμως, το ότι δεν περάσαμε τον πήχη το Μάιο μόνο για 0,07%. Και αυτό θα το ανατρέψουμε στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. 

Αποφασίσαμε στο συνέδριό μας να κάνουμε μια νέα αρχή. Να δημιουργήσουμε έναν πράσινο, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, ανοικτό αλλά συγκροτημένο πολιτικό χώρο, που θα εκφράζει ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας και θα συντελέσει καθοριστικά στη διέξοδο της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα και την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και αξιακή κρίση με τεκμηριωμένες αναλύσεις και κοινωνικές-πολιτικές παρεμβάσεις. Για να συμβάλουμε στον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στην αλλαγή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, σε μια νέα πολιτική μεταπολίτευση -ανανεώνοντας κι εμβαθύνοντας τη δημοκρατία, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη, υπερασπίζοντας τα δημόσια αγαθά, το περιβάλλον και το κλίμα. Για να μην μεταφέρουμε ένα τεράστιο περιβαλλοντικό -και όχι μόνο- χρέος στα παιδιά μας. Για να συμμετάσχουμε στην ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, στη δημιουργία μιας Ευρώπης των πολιτών, της κοινωνικής αλληλεγγύης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αξιών».

- Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν πολιτική πρόταση για διέξοδο από την κρίση; Πόσο πρόθυμοι είναι για συνεργασίες με τον -ας πούμε- "κατεστημένο" πολιτικό χώρο στη χώρα μας;

«Μέσα από τις διαδικασίες που αποφασίσαμε στο τελευταίο μας συνέδριο, αγωνιζόμαστε για την ανάδειξη ενός πράσινου εναλλακτικού πολιτικού πόλου. Οι Οικολόγοι Πράσινοι, βεβαίως, είμαστε κόμμα διαλόγου και συνεργασιών, θέλουμε να είμαστε μέρος μιας νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας σε εναλλακτική κατεύθυνση από την υπάρχουσα, σε στιγμές όμως τόσο κρίσιμες οι συνεργασίες πρέπει να δίνουν και λύσεις. Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται, οι Οικολόγοι Πράσινοι διατηρούμε τις διαχωριστικές γραμμές με την κατεδάφιση της χώρας και το μνημόνιο, καθώς θέλουμε και ευρώ και μια ευρωπαϊκή κοινωνία. Ενισχύουμε την ιδεολογική και πολιτική αυτοτέλειά μας, και απέναντι στην Αριστερά. Αποφασίσαμε πρόσφατα ότι η απάντησή μας, σε μια πιθανή πρόταση για κυβερνητική συνεργασία μαζί της, μπορεί να είναι μόνο ένα επιφυλακτικό ''ίσως'', υπό όρους. Προγραμματική συμμαχία μπορεί να είναι εφικτή, μόνο αν πρώτα ανοίξουν τα χαρτιά τους στην κοινωνία, παρουσιάζοντας φερέγγυο και πειστικό πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση και για τη συγκρότηση νέων, πλειοψηφικών πολιτικών συμμαχιών».

- Πρόσφατα δηλώσατε ότι "η οικολογία δεν είναι η ιδεολογία των χορτάτων". Με ποια αφορμή κάνατε αυτή τη δήλωση;

«Υπάρχει σε αρκετούς η εντύπωση πως η Οικολογία είναι κάτι σαν το παντεσπάνι. Οτι δηλαδή, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτό. Λάθος. Πρόκειται για την ίδια μας την επιβίωση. Οι κατεστημένες πολιτικές, τα κοντόθωρα συμφέροντα, οι σύγχρονες πόλεις, μετέτρεψαν το φυσικό περιβάλλον σε πλήρως δομημένο, εξάντλησαν φυσικούς πόρους και κατέστρεψαν τη γη, τα επιφανειακά και υπόγεια νερά, τον ατμοσφαιρικό αέρα, την υγεία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Απαιτείται η δημιουργία πράσινων δικτύων μεταφορών, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με έμφαση στα τοπικά προϊόντα / υπηρεσίες, η ανάπτυξη μορφών κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, η ανάπτυξη πράσινων επαγγελμάτων, νέων και καινοτόμων μορφών απασχόλησης με θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στη συγκράτηση του τοπικού πληθυσμού. Προωθούμε προτεραιότητες συνολικού αναπροσανατολισμού της οικονομίας με βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου, απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη στα πλαίσια και της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής, αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών, ανάπτυξη και διάχυση της πράσινης καινοτομίας σε όλους τους τομείς. Για να υπάρχει αύριο».

- Εχετε αρκετές φορές "ενοχλήσει" με απόψεις που μερίδα της κοινής γνώμης θεωρεί τουλάχιστον "αιρετικές" για Ελληνα πολιτικό. Ποια κίνητρα αποδίδετε στους επικριτές σας και τι τους απαντάτε;

«Εχουμε πατήσει αρκετούς κάλους. Εχουμε ενοχλήσει τα συμφέροντα και ήταν αναμενόμενο να αντεπιτεθούν και να συκοφαντήσουν τις θέσεις μας. Από την άλλη, είμαστε ένας χώρος που δεν διστάζει να είναι ρηξικέλευθος και δεν χαϊδεύει αυτιά. Και έτσι θα συνεχίσουμε. Απαντήσεις στις επιθέσεις μπορεί να βρει κανείς στο www.tremopoulos.eu».