Η υφυπουργός επέμεινε στην υποβάθμιση των Δημοτικών Σχολείων στο Διαβολίτσι, στη Χώρα, στην Κορώνη, στον Κάμπο, στο Δώριο, στη Μερόπη και στη Φοινικούντα, επικαλούμενη το νόμο (αριθμό μαθητών ανά τμήμα), εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικούς λόγους.

Ο Αλ. Χαρίτσης, αφού αναφέρθηκε στην αναστάτωση που συνεχίζει να προκαλεί στη σχολική κοινότητα η απόφαση για συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και καταργήσεων τμημάτων σε όλη τη χώρα και ειδικότερα στη Μεσσηνία, τόνισε ότι “εξαιτίας της απόφασης αυτής για άλλη μία χρονιά δημιουργούνται συνθήκες συνωστισμού μαθητών και εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα τη διασπορά του κορονοϊού στις σχολικές αίθουσες και τον κίνδυνο να κλείσουν και πάλι σχολικές μονάδες. Παράλληλα με τις συγχωνεύσεις και τις μειώσεις τμημάτων, η συνδιδασκαλία και οι κύκλοι μαθημάτων πραγματοποιούνται τις περισσότερες φορές για διαφορετικού τύπου μαθησιακές ανάγκες”. Ο βουλευτής ζήτησε να υπάρξει επανεξέταση της απόφασης που έχει προκαλέσει αγανάκτηση σε γονείς και μαθητές.

Στην απάντησή της η κ. Μακρή, αφού αρνήθηκε την οποιαδήποτε σκέψη επανεξέτασης της συγκεκριμένης απόφασης -ούτε καν για τις σχολικές μονάδες που αφορούν πυρόπληκτους δήμους- χαρακτήρισε ως “εξορθολογισμό” την απόφαση του υπουργείου για τις μειώσεις τμημάτων και την υποβάθμιση σχολικών μονάδων στη Μεσσηνία.

Στη δευτερολογία του ο κ. Χαρίτσης αναρωτήθηκε “αν «εξορθολογισμός» για το υπουργείο Παιδείας είναι ο συνωστισμός μαθητών σε συνθήκες πανδημίας”, ενώ παράλληλα τόνισε ότι “ειδικά για απομακρυσμένους δήμους της περιφέρειας τέτοιες αποφάσεις οδηγούν σε νέα μείωση του μαθητικού πληθυσμού και κατά συνέπεια περαιτέρω ερημοποίηση της περιφέρειας”.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε τις αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, των Δημοτικών Συμβουλίων αλλά και τα ψηφίσματα πολλών κοινωνικών φορέων της περιοχής “που ζητούν την ανάκληση της απαράδεκτης αυτής απόφασης του υπουργείου Παιδείας”. Παρατήρησε, τέλος, ότι αυτή η στάση της ηγεσίας του υπουργείου συνιστά δείγμα παντελούς έλλειψης σεβασμού προς τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τις οικογένειες και εντέλει τις τοπικές κοινωνίες των περιφερειακών δήμων της Μεσσηνίας.