Σκοπός των συναντήσεων και των συζητήσεων ήταν το νέο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός θαλάσσια περιοχής κόλπου Κυπαρισσίας και Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι Κυπαρισσία)».
Ο Θανάσης Πετράκος και ο Νώντας Βουδούρης τόνισαν ότι το νέο σχέδιο πρέπει να προστατεύει το περιβάλλον και συγχρόνως να επιτρέπει μια ήπια ανάπτυξη της περιοχής. Με βάση αυτή την αρχή ενημέρωσαν ότι πρότειναν στον αναπληρωτή υπουργό κ. Τσιρώνη και στο ΣτΕ τα εξής:
Η ΝΕΑ ΠΡΟΤΑΣΗ
«Η περιοχή από Λιμάνι Κυπαρισσίας έως ρέμα Μπραζέρι να μην έχει επιπλέον απαγορεύσεις πέραν των όσων προβλέπονται από το πλαίσιο της NATURA 2000 στην οποία ανήκει. Δηλ. οι επιτρεπόμενες χρήσεις να είναι κατοικία, τουρισμός, αγροτικές καλλιέργειες, μεταποίηση αγροτικών προϊόντων κ.τ.λ.
"Η περιοχή από ρέμα Μπραζέρι έως τα όρια του Νομού Ηλείας:
α) Ή να χαρακτηριστεί ως «Περιφερειακό Πάρκο», κάνοντας όμως ουσιώδεις αλλαγές στο σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος που είχε ετοιμαστεί από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, ώστε να προβλέπεται αυξημένη περιβαλλοντική προστασία με σκοπό την προστασία των αμμοθινών, των περιοχών ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας, του δάσους της Ελαίας και γενικότερα του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής. Συγκεκριμένα αν επιλεγεί ο χαρακτηρισμός «Περιφερειακού Πάρκου» πρέπει: Να ενοποιηθεί όλη η παραλιακή ζώνη (αμμοθίνες και περιοχές ωοτοκίας) σε Περιοχή Προστασίας της Φύσης (ΠΠΦ). Ορίζονται ΠΠΦ-1, ΠΠΦ-2, κλιμακώνονται οι όροι, ώστε πιο αυστηροί σε πυρήνα ωοτοκίας. Να απαλειφθούν ορισμένες προβλέψεις (π.χ. ιππασία). Να καταργηθούν οι περιοχές Περιοχή Οικοανάπτυξης (ΠΟΙΚ) (δηλ. η έκταση «Παππά» και η ΠΟΙΚ2 να ονομαστούν ΠΠΦ).
β) Ή να χαρακτηριστεί Εθνικό Πάρκο μόνο η περιοχή αμμοθινών και οι περιοχές ωοτοκίας. Μπορούμε τις περιοχές αυτές (αμμοθινών και ωοτοκίας) να τις ονομάσουμε: Ή ως Περιοχή Προστασίας της Φύσης (ΠΠΦ), κλιμακώνοντας όρους προστασίας π.χ. ΠΠΦ-1, ΠΠΦ-2, κ.λπ. Ή ως Περιοχή Απολύτου Προστασίας (ΠΑΠ) τον πυρήνα ωοτοκίας και ως ΠΠΦ τις υπόλοιπες εκτάσεις. Οι υπόλοιπες περιοχές ορίζονται ως περιφερειακή – ρυθμιστική ζώνη του Εθνικού Πάρκου (παράγ. 6, άρθρου 5, του Ν. 3937/11).
Επιτρεπόμενες χρήσεις (ανάλογα με την περιοχή): κατοικία, τουρισμός, αγροτικές καλλιέργειες, μεταποίηση αγροτικού προϊόντος κ.λπ.
Απαιτείται συγκρότηση επιτροπής ΦΥΣΗ 2000 (και γνωμοδότησή της από Π.Δ.).
Για το χαρακτηρισμό ως Εθνικό Πάρκο, επειδή οι αλλαγές είναι σημαντικές, κατά τη γνώμη μας απαιτείται εκ νέου διαβούλευση άρα είναι πιο χρονοβόρα διαδικασία.
Αν χαρακτηριστεί Περιφερειακό Πάρκο μπορεί να προχωρήσουν οι διαδικασίες πιο γρήγορά και να αποτραπεί η επιβολή προστίμων στη χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή".
