Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δημιουργήσει ένα φοβερό πρόβλημα στην Ελλάδα χάνοντας τον έλεγχο των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών. Το κωμικοτραγικό είναι ότι εναποθέτει τις οποίες ελπίδες για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε πρωτοβουλίες της Γερμανίας και της Ε.Ε., ενώ είναι γνωστό σε όλους πως δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει τα επόμενα χρόνια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο ζήτημα.
Λόγια των Βρυξελλών
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν πάρει εντυπωσιακές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού οι οποίες όμως δεν δεσμεύουν κανέναν. Για παράδειγμα, η απόφαση για μετεγκατάσταση στη βάση ποσόστωσης 120.000 προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Ελλάδα και στην Ιταλία δεν εφαρμόζεται, ούτε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εφαρμοστεί στο σύνολό της. Η Ε.Ε. έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου στον οικονομικό τομέα όπου πράγματι υπάρχουν κοινές πολιτικές και αναπτύσσονται νέες. Ξεκίνησε σαν Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και οι κυβερνήσεις αντέδρασαν στην κρίση του 2008 – 2009 ενισχύοντας τους κοινούς μηχανισμούς της ευρωζώνης και παίρνοντας πρωτοβουλίες για περισσότερη δημοσιονομική πειθαρχία και καλύτερο προγραμματισμό της οικονομικής πολιτικής, σε επίπεδο Ε.Ε.
Η κυβέρνηση Τσίπρα όμως συγχέει την οικονομική συνεργασία που έχει αναπτυχθεί, με την πολιτική συνεργασία η οποία παραμένει μια διακυβερνητική υπόθεση και δεν είναι δεσμευτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Καιρός να δράσουμε
Στα οικονομικά ζητήματα ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε πολιτικό κεφάλαιο και κέρδισε την εξουσία καταγγέλλοντας τις παρεμβάσεις των Ευρωπαίων, ενώ στο προσφυγικό – μεταναστευτικό στηρίζεται στις παρεμβάσεις του Βερολίνου και των Βρυξελλών, οι οποίες όμως δεν μπορούν να καλύψουν το κενό στην εθνική πολιτική.
Η μετεγκατάσταση των προσφύγων στη βάση ποσόστωσης δεν πραγματοποιείται, ενώ και η πολυσυζητημένη αναβάθμιση της FRONTEX μετατέθηκε χρονικά τουλάχιστον κατά ένα εξάμηνο. Ακόμη κι αν υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, δεν θα δεσμεύει τις περισσότερες χώρες. Το Ηνωμένο Βασίλειο λέει "όχι" στα προσφυγικά - μεταναστευτικά ρεύματα και όσο αυτά αυξάνονται τόσο ενισχύεται η δυναμική του Brexit, της αποχώρησης δηλαδή της χώρας από την Ε.Ε. Η Γαλλία, στην οποία το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο είναι πλέον η πρώτη εκλογική δύναμη, δοκιμάζεται εκλογικά και πολιτικά από τα προβλήματα ενσωμάτωσης των Γάλλων μουσουλμάνων που προέρχονται από τις πρώην αποικίες και δεν υπάρχει φυσικά η διάθεση για υποδοχή περισσότερων προσφύγων. Ανάλογη εικόνα σε χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Κροατία που απορρίπτουν τη συμμετοχή τους στο σύστημα της μετεγκατάστασης των προσφύγων.
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει καταργήσει το ελληνικό κράτος και την εθνική πολιτική και συμπεριφέρεται στο προσφυγικό – μεταναστευτικό σαν Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ). Απλά υποδέχεται όσους πρόσφυγες μας στέλνουν τα πανίσχυρα τουρκικά κυκλώματα και διευκολύνει όπως – όπως την παραμονή τους στην Ελλάδα και την μετακίνησή τους προς τις αναπτυγμένες χώρες της Ε.Ε. -Γερμανία, Σουηδία, Αυστρία- οι οποίες είναι πρόθυμες να δεχθούν μεγάλο αριθμό προσφύγων. Για οικονομικούς, κοινωνικούς, εθνικούς και ευρωπαϊκούς λόγους πρέπει να αποκτήσουμε μία πολιτική άμεσου και δραστικού περιορισμού των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών, στα πρότυπα της πολιτικής που εφάρμοσε με επιτυχία η κυβέρνηση Σαμαρά. Εάν δεν το κάνουμε εμείς, δεν πρόκειται να το κάνει κανένας άλλος για λογαριασμό μας.
