Το τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες άλλαξε προς το χειρότερο τη διεθνή εικόνα του Βελγίου. Ενισχύθηκαν οι αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των αρχών ασφαλείας, ενώ οι Βρυξέλλες από πρωτεύουσα της Ε.Ε. μετατράπηκαν σε προνομιακό πεδίο δράσης της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Σοβαρές αμφιβολίες
Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, τον περασμένο Νοέμβριο, ξεκίνησε ένας δημόσιος διάλογος για την αποτελεσματικότητα των αρχών ασφαλείας του Βελγίου. Είχε διαπιστωθεί ότι οι Βέλγοι και Γάλλοι τρομοκράτες που αιματοκύλισαν το Παρίσι είχαν τη βάση τους στις Βρυξέλλες.
Το Βέλγιο προσφέρεται για τη δράση και την ανάπτυξη της δραστηριότητας ισλαμιστών τρομοκρατών. Εχει μία μουσουλμανική κοινότητα 500.000 ατόμων, σημαντικό τμήμα της οποίας δεν έχει καταφέρει να αφομοιωθεί επιτυχώς στην κοινωνία παρά το γεγονός ότι αποτελείται από Βέλγους πολίτες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Περιοχές των Βρυξελλών έχουν γκετοποιηθεί προσφέροντας στους τρομοκράτες και στους υποστηρικτές τους ουσιαστική ασυλία, εφόσον οι αρχές ασφαλείας δυσκολεύονται να διεισδύσουν και να δράσουν αποτελεσματικά σε αυτές.
Η κυβέρνηση του Βελγίου περίμενε την κλιμάκωση της δραστηριότητας των τρομοκρατών μετά τη σύλληψη, την περασμένη Παρασκευή στις Βρυξέλλες, ενός εκ των πρωταγωνιστών του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι. Προειδοποίησε τους πολίτες για τον κίνδυνο, δεν μπόρεσε όμως να αποτρέψει το διπλό τρομοκρατικό χτύπημα.
Κατά την άποψή μου το Βέλγιο πληρώνει σε ζητήματα δημόσιας ασφάλειας το λογαριασμό μιας πολυετούς αδράνειας. Η διεθνής θέση της χώρας υποβαθμίζεται χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα εφαρμοστεί τελικά μια αποτελεσματική αντιτρομοκρατική πολιτική η οποία θα αντιμετωπίζει τη σύνθετη απειλή σε όλες της τις διαστάσεις.
Ελληνικό αυτογκόλ
Η κλιμάκωση της δραστηριότητας των ισλαμιστών τρομοκρατών στην Ε.Ε. κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος στην Ελλάδα. Είναι φανερό ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις Βρυξέλλες ενισχύουν τις δυνάμεις των ακροδεξιών αντιευρωπαίων και των δεξιών ευρωσκεπτικιστών στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. Μόνο η Γερμανία και η Σουηδία εξακολουθούν να δηλώνουν πρόθυμες για οικονομική και κοινωνική ενσωμάτωση προσφύγων σε μεγάλους αριθμούς, ενώ δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Αυστρίας, η οποία αντιμέτωπη με την άνοδο της Ακρας Δεξιάς, αντικατέστησε την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και της ανοιχτής κοινωνίας που ακολούθησε το 2015, με τον κλειστό βαλκανικό διάδρομο το 2016.
Οσο λιγότεροι είναι οι πρόθυμοι στην Ε.Ε., τόσο πιο δύσκολη γίνεται η εφαρμογή της ευρωτουρκικής συμφωνίας. Μεγαλώνουν οι πιθανότητες για εγκλωβισμό μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα για τα επόμενα χρόνια.
Η πολιτική που εφάρμοσε το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα, αύξησε δεκαπέντε φορές τις προσφυγικές, μεταναστευτικές ροές προς την Ε.Ε. μέσω Ελλάδας και ενέταξε τη χώρα σε πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας της Ε.Ε. το οποίο εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε χώρα – μέλος.
Οι «ηλιοθεραπείες» και η αποθέωση των ΜΚΟ από την κυβέρνηση Τσίπρα οδήγησαν στα σημερινά προβλήματα, όπως ακριβώς η απαράδεκτη χαλαρότητα της βελγικής κυβέρνησης οδήγησε στην ανάπτυξη της ισλαμικής τρομοκρατίας στην καρδιά της Ευρώπης.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας πρέπει να έχουν στρατηγική που θα βασίζεται στη σωστή ανάλυση της πραγματικότητας και της δυναμικής που αναπτύσσεται, ώστε να γίνονται οι κατάλληλες κινήσεις για να μην χάνεται ο έλεγχος των εξελίξεων. Στην Ελλάδα δεν προσέξαμε τα ζητήματα της οικονομίας και εγκλωβιστήκαμε σε μια μεγάλης διάρκειας μνημονιακή περίοδο. Δεν προσέξαμε το προσφυγικό – μεταναστευτικό και καταντήσαμε να ενταχθούμε σε πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν γνωρίζει πώς ακριβώς να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε. Στο Βέλγιο δεν έκαναν τίποτα για να αντιμετωπίσουν έγκαιρα την ανάπτυξη της ισλαμικής τρομοκρατίας και τώρα ανησυχούν, δικαιολογημένα, για την επόμενη ημέρα.
