Το βιβλίο έχει προταθεί για την κατηγορία «Γνώσεων για παιδιά» και είναι η τρίτη φορά από την έκδοσή του που μπαίνει στις λίστες διαφόρων βραβεύσεων όπως του «Αναγνώστη» και του ELNIPLEX. Παλαιότερα το έργο του Φιλιατρινού συγγραφέα «Το Ταξίδι του Φερεϋντούν» είχε προταθεί για το Κρατικό Βραβείο και είχε κατακτήσει τη 2η θέση στα Βραβεία του «Αναγνώστη».
Το πρόσφατο βιβλίο του «Ο Ζωγράφος με τις τρεις Πατρίδες» παρουσιάστηκε σε σχολεία αλλά λόγω της καραντίνας που επεβλήθη, ο συγγραφέας ήρθε σε επαφή με πολλούς χώρους και λέσχες ανάγνωσης μέσω τηλεδιασκέψεων. Το βιβλίο επανήλθε στην επικαιρότητα και εξαιτίας της προβολής που δόθηκε στο Καπιτώλιο της Ουάσιγκτον μετά τα γνωστά γεγονότα που ακολούθησαν τις εκλογές των ΗΠΑ. Πριν λίγες μέρες ο εκδοτικός οίκος «Καλειδοσκόπιο» πραγματοποίησε νέα έκδοση του βιβλίου καθώς η ζήτηση από μαθητές, σχολεία και εκπαιδευτικούς είναι μεγάλη. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η υπόθεση του παραμυθιού που είναι για μικρούς και ενήλικες, έχει να κάνει με τη ζωή και το έργο του σπουδαίου ζωγράφου Κωνσταντίνου Μπρουμίδη, ο οποίος είχε από τον πατέρα του φιλιατρινή καταγωγή και διακόσμησε επί μισό αιώνα ναούς και κτήρια στη Ρώμη, ενώ στη συνέχεια δημιούργησε το μεγαλύτερο έργο του, την «Αποθέωση του Ουάσιγκτον» στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. Μάλιστα το βιβλίο και η επί χρόνια προσπάθεια του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου να αναδείξει στους Έλληνες τον συμπατριώτη του Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, υπήρξαν η αιτία να γυριστεί από την Cosmote History το ομώνυμο ντοκιμαντέρ από τον αείμνηστο σκηνοθέτη Λευτέρη Ξανθόπουλο, στο οποίο ο Φιλιατρινός συγγραφέας υπήρξε παρουσιαστής. Μάλιστα ο Δήμαρχος Τριφυλίας κύριος Γεώργιος Λεβεντάκης για να κάνει γνωστό στους νέους ανθρώπους τον Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, δώρισε σε όλους τους μαθητές των δημοτικών σχολείων του Δήμου, το βιβλίο «Ο Ζωγράφος με τις τρεις πατρίδες», μια κίνηση που επιβραβεύτηκε από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Η Ελευθερία επικοινώνησε με τον Γρηγόρη Χαλιακόπουλο ο οποίος δήλωσε για την υποψηφιότητα του βιβλίου του στα Κρατικά βραβεία 2020 τα εξής.
«Ούτε γνωρίζω ποιες μέθοδες ακολουθούνται για να δοθεί ένα Κρατικό Βραβείο ούτε ποια είναι τα κριτήρια σε βάθος. «Το Ταξίδι του Φερεϋντούν» βγήκε δεύτερο, αλλά αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά και τους δασκάλους, γεγονός που με βοήθησε να έρθω σε επαφή με 60.000 μαθητές σχολείων. Για μένα μεγάλη σημασία έχει η αποδοχή ενός έργου μου, ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε παιδιά και λιγότερο η όποια βράβευση, που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι καθαρά υποκειμενική πράξη. Λατρεύω τη σχέση μου με τα παιδιά, ιδιαίτερα όταν συνομιλώ μαζί τους για τη δύναμη του ανθρώπου, την αλληλεγγύη, την αγάπη και πολλά άλλα, τα οποία δεν ανταλλάσω με κανένα βραβείο από όπου κι αν προέρχεται ακόμα κι αν θα ήταν ένα χρηματικό εκατομμυρίων. Τίποτε δεν λογίζεται περισσότερο από την ελευθερία του συγγραφέα να μιλά, να γράφει και να εκφράζει τις πεποιθήσεις του. Η συγγραφική μου δραστηριότητα είναι ακτιβιστική γι αυτό και έχω επισκεφθεί όχι μόνο σχολεία “εύπορα” αλλά και “φτωχά” με μαθητές που δεν είναι πάνω από 15, σε ορεινά χωριά και απομονωμένες περιοχές. Απεχθάνομαι τους συγγραφείς οι οποίοι ξεροσταλιάζουν έξω από υπουργικά γραφεία και διευθυντές εφημερίδων ή εκδοτικών οίκων για έναν έπαινο, ενώ από την άλλη, ζητούν χρήματα ή πωλήσεις για να μιλήσουν στο αναγνωστικό τους κοινό. Σαφώς και επιθυμώ την αναγνώριση ενός έργου μου, σαφώς και θα αποστείλω το βιβλίο μου στους ανθρώπους που ασχολούνται με τη λογοτεχνία, αλλά όχι να χάσουμε την ταυτότητά μας και την αυτοεκτίμησή μας. Ο συγγραφέας μπορεί να έχει οιαδήποτε ιδεολογία επιθυμεί, αλλά αν το μελανοδοχείο στο οποίο βουτά την πένα του δεν έχει αναρχικό μελάνι και η φαντασία του δεν επισκέπτεται τακτικά τα καλντερίμια της κόλασης, τότε είναι απλά ένας πωλητής ωραίων κειμένων. Ο Γκαίτε στον Φάουστ λέει κάποια στιγμή την εξής φράση: “Στο τέλος είσαι ότι είσαι”. Αυτό πιστεύω κι εγώ. Ό,τι είσαι το αποπνέει η γραφή σου, ανεξάρτητα αν το βιβλίο σου ανήκει στα ευπώλητα ή το διαβάζει μόνο η μάνα σου. Ούτε τα βραβεία κάνουν το συγγραφέα, ούτε οι βιτρίνες των αλυσίδων και βιβλιοπωλείων σούπερ μάρκετ».
