Στη βραχώδη πλαγιά του Ορους της Φάλαινας (Κουτζίρα -γιάμα), στην Ιαπωνία, υπάρχει ένας τεράστιος κήπος, με το όνομα Μπελ Γκάρντια. Στη μέση του κήπου είναι εγκατεστημένος ένας τηλεφωνικός θάλαμος και μέσα σ’ αυτόν ένα τηλέφωνο, χωρίς τηλεφωνική σύνδεση. Το τηλέφωνο αυτό μεταφέρει τις φωνές μέσω του ανέμου. Κάθε χρόνο συρρέουν εκεί χιλιάδες άνθρωποι για να σηκώσουν το ακουστικό και να συνομιλήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους που δεν είναι πια στη γη... Μια μέρα, μέσα σε μια τρομακτική καταιγίδα, καταφθάνει μια γυναίκα. Ονομάζεται Γιούι, είναι 30 χρονών και μία ημερομηνία χωρίζει αυτό που ήταν κάποτε από αυτό που είναι τώρα: η 11η Μαρτίου 2011. Εκείνη τη μέρα το τσουνάμι αφάνισε το χωριό της, κατάπιε τη μητέρα και την κόρη της, στερώντας της τη χαρά της ζωής. Μαθαίνοντας τυχαία για την ύπαρξη αυτού του εξωπραγματικού τόπου, η Γιούι πηγαίνει να τον επισκεφθεί και στο Μπελ Γκάρντια γνωρίζει τον Τακέσι, έναν γιατρό που ζει στο Τόκιο και έχει μια τετράχρονη κόρη, βουβή από τη μέρα που πέθανε η μητέρα της.

Η Λάουρα Ιμάι Μεσσίνα γεννήθηκε στη Ρώμη το 1981. Στα 23 της μετακόμισε στο Τόκιο, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο Tokyo University of Foreign Studies. Το “Οσα εμπιστευόμαστε στον άνεμο” πρωτοεκδόθηκε στα ιταλικά το 2020 και κυκλοφορεί με εξαιρετική επιτυχία σε περισσότερες από 20 χώρες. Ζει στην Ιαπωνία με τον Ιάπωνα σύντροφό της και τα παιδιά τους.

Από τις Εκδόσεις Πατάκη.