Η βραδιά έχει τίτλο «Στου χωρισμού τη στράτα...» και θα φιλοξενηθεί στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας αύριο Σάββατο στις 7.30 μ.μ. Δεν αφορά το ιστορικό πλαίσιο της μικρασιατικής καταστροφής, αλλά τον αγώνα των εκπατρισμένων Μικρασιατών να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία και να επιβιώσουν στον καινούργιο τους τόπο υπό νέες, δύσκολες συνθήκες. Ετσι, στο μουσικό της μέρος περιλαμβάνει αυτό που οι γνώστες ονομάζουν αστικό τραγούδι της Κρήτης: ένα είδος σχετικά άγνωστο στους περισσότερους (αν και κάποια αντιπροσωπευτικά κομμάτια του μας είναι γνωστά), το οποίο αφορά τραγούδια που έλεγαν κυρίως οι Μικρασιάτες πρόσφυγες στις πόλεις, όχι στην ύπαιθρο. Τα τραγουδούσαν άνθρωποι λαϊκοί, και στην Κρήτη ονομάζονται «μπαχανιώτικα». Δεν είναι μαντινάδες, δεν έχουν τέτοιου είδους ρίμα ή ρυθμό, ούτε χορεύονται. Δεν μοιάζουν όμως και με τα δικά μας τραγούδια  «της τάβλας». Είναι τραγούδια του καημού, και ως είδος κατατάσσονται κάπου ανάμεσα στο σμυρνέικο και το ρεμπέτικο.

Στην εκδήλωση συμμετέχει η χορωδία του Συλλόγου Ρεθύμνιων Μικρασιατών υπό τη διεύθυνση του χοράρχη Ανδρέα Γιακουμάκη, καθώς επίσης η παλιά του μαθήτρια, καθηγήτρια ελληνικής παραδοσιακής μουσικής Γεωργία Ψαραδέλλη, με ένα μουσικό σύνολο αποτελούμενο από μαθητές της.

Δικά του κείμενα θα αφηγηθεί στη διάρκεια της βραδιάς ο μικρασιατικής καταγωγής μουσικός Τάσος Μπουκουβάλας, σύζυγος της Γεωργίας Ψαραδέλλη, στον οποίο ανήκει η πατρότητα της ιδέας για τη διοργάνωση της εκδήλωσης. 

Θα προλογίσουν η πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Μαρία Τσαγκαράκη και η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Ελένη Βολονάκη. Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, θα ακουστούν τα τραγούδια: «Δακρύζω με παράπονο», «Οσο βαρούν τα σίδερα», «Τα βάσανά μου χαίρομαι», «Οσο σιμώνει ο καιρός», «Χρυσό πουλί της γειτονιάς», «Αχ, τι γλυκά», «Μικρό μου», «Σαν είχες άλλον στην καρδιά», «Ψεύτη ντουνιά», «Γλυκά που είναι τα δάκρυα», «Πάρε καρότσα κι έλα», «Το μερακλίδικο πουλί».