"Στο Ζάππειο μια μέρα περιπατούσα και είδα μια πόλη άλλη και απορούσα… γιατί είχα ακούσει για χαρά και ευτυχία και γύρω μου βλέπω δυστυχώς θλίψη και ανεργία. Στο Ζάππειο κάποια μέρα περιπατούσαν οι άνθρωποι χαρούμενοι και τραγουδούσαν"

Μέσα στην ομίχλη της οικονομικής δυσπραγίας, μέσα στα θαμπά φώτα των αυτοκινήτων και τις λυπημένες μορφές των ανθρώπων, ένας μαγικός τόπος απλώνει τα φώτα του για  να θυμίσει στους Έλληνες της πόλης και του ΔΝΤ ότι τα Χριστούγεννα ήρθαν για να γεμίσουν την καρδιά μας με χαρά και ελπίδα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο paraskhnio