"Ο μεγάλος ''άγνωστος'' του λαϊκού τραγουδιού. Ο ευγενής μάγκας. Ο εργασιομανής και γαλαντόμος. Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού που το μετέτρεψε σε οκτάχορδο βάζοντας συχνά στοιχεία λάτιν και τζαζ. Ο συνθέτης αξέχαστων επιτυχιών, όπως ''Απόψε φίλα με'', ''Ηλιοβασιλέματα'', ''Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω'', ''Απότομα'', ''Πάρε με στο τηλέφωνο'', ''Περασμένες μου αγάπες'', ''Το τελευταίο ποτηράκι''. 

Γεννήθηκε το 1921 σε μαχαλά της Θεσσαλονίκης. Στα τρία του χρόνια μάθαινε βιολί. Δεκατετράχρονος ήρθε στην Αθήνα, μυήθηκε στο μπουζούκι από τον Σπιτάμπελο και τριγύριζε σε διάφορα στέκια. Η πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση ως συνθέτης ήταν το 1938 με το ''Παλιά μου αγάπη''. Το πρώτο του σουξέ, ο ''Πασατέμπος'', το 1946. Γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με τον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Δημήτρη Στεργίου ή ''Μπέμπη''. Μαζί εμφανίστηκαν στο ''Πιγκάλς'', το πρώτο μαγαζί πολυτελείας του είδους. Καινοτόμησε στο μπουζούκι (εκτός από τις επιπλέον χορδές το μετέτρεψε σε ηλεκτρικό). Γνωρίστηκε με τους στιχουργούς Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Χρήστο Κολοκοτρώνη και με τον νιόβγαλτο Στέλιο Καζαντζίδη, που τον βοήθησε στα πρώτα του βήματα. Συνεργάστηκε με το Μίκη Θεοδωράκη στον ''Επιτάφιο''. Στα κέντρα ήταν δίδυμο με τη (δεύτερη) σύζυγό του, τη Μαίρη Λίντα". (Γιώργος Βιδάλης ''Ελευθεροτυπία'').