Η διοργάνωση θα λάβει χώρα έως και τις 5 Νοεμβρίου, στην Καλαμάτα και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου: Ακράτα, Αμαλιάδα, Άργος, Γύθειο, Δημητσάνα, Ξυλόκαστρο, Σπάρτη, και Φιλιατρά. Η είσοδος στις προβολές και στις δράσεις θα είναι ελεύθερη, με σειρά προσέλευσης. Σήμερα, το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα ντοκιμαντέρ "Ξεριζωμένοι", "Queen of Hearts" και "Ennio - The maestro", τα οποία θα προβληθούν στο Αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας.
-"Ξεριζωμένοι", Σκηνοθέτης: Ελένη Αλεξανδράκη, διάρκεια: 98 Λεπτά, στις 5 μ.μ.
Η Μυρτώ Μαντά, μια 12χρονη Ελληνίδα μαθήτρια, ξεριζωμένη από την καθημερινότητά της εξαιτίας του lockdown της πανδημίας του Covid 19, εμφανίζεται διακριτικά ανάμεσα στους υπόλοιπους χαρακτήρες δημιουργώντας συνδέσεις και παύσεις μεταξύ των 6 διαφορετικών ιστοριών τους: Η ιστορία του Έλληνα Γιάνη Ατζάκα, που γιος αντάρτη, πέρασε έξι χρόνια (1949-1955) στις Ελληνικές «Παιδοπόλεις», ορφανοτροφεία που είχε δημιουργήσει η Βασίλισσα Φρειδερίκη, κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου για να προστατευθούν τα παιδιά από τη φτώχεια και τον πόλεμο αλλά κυρίως για να τους γίνει προπαγάνδα ενάντια στον κομμουνισμό. Η ιστορία του Έλληνα Σίφη Ζαχαριάδη που έζησε μια ζωή στην εξορία, στην πρώην Σοβιετική Ένωση, καθώς ο πατέρας του που ήταν για 25 χρόνια αρχηγός του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος, βρέθηκε πολιτικός εξόριστος στη Σιβηρία για 17 χρόνια, ενώ και η μητέρα του, που ήταν επίσης μέλος του ΚΚΕ, παρέμεινε κι αυτή στη φυλακή στην Ελλάδα για 18 χρόνια. Η ιστορία του Ισπανού Eνρίκε Ολιβέρτ που μόλις γεννήθηκε το 1965, επί δικτατορίας Φράνκο, κλάπηκε από την αγκαλιά της μητέρας του, επειδή εκείνη ήταν ανύπαντρη και προοδευτική, και δόθηκε για παράνομη υιοθεσία, όπως συνέβη και σε περίπου αλλά 200.000 χιλιάδες μωρά την ίδια περίοδο. Η ιστορία της Ισπανίδας Mαρία Μερσέντες Μπουένο Μοράλες, της οποίας το μωρό κλάπηκε κατά τη γέννησή του, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Φράνκο, παρόλο που υποτίθεται ότι είχε αποκατασταθεί η δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Η ιστορία του Ζαν Φιλίπ Ζαν Μαρί από την Ρεουνιόν, ενός από τα λεγόμενα «παιδιά της Creuse», ο οποίος μεταφέρθηκε με τη βία στην ηπειρωτική Γαλλία από το νησί της Ρεουνιόν στον Ινδικό Ωκεανό, το 1963, σε ηλικία δέκα ετών για να γίνει «σκλάβος» σε σπίτια Γάλλων αγροτών. Η ιστορία της Αφγανής Ρεζβάνα Σεκαντάρι, η οποία κατέληξε, το 2015 σε ηλικία 14 ετών, να είναι ασυνόδευτο ανήλικο στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού που έκανε μαζί με όλη την οικογένειά της από το Αφγανιστάν για να φτάσει στην Ευρώπη...
-"Queen of Hearts", Σκηνοθέτης: Τσέμα Ράμος, διάρκεια: 65 Λεπτά, στις 7 μ.μ.
Ο Ίαν Φλέμινγκ πράγματι τη συνάντησε και μάλλον αποτέλεσε την έμπνευση για το χαρακτήρα “Bond Girl”. Γεννηθείσα σε μια οικογένεια σχετιζόμενη με τον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας, έγινε κατάσκοπος των Ναζί και αργότερα διπλός πράκτορας για τους Βρετανούς. («Στην υπηρεσία της μεγαλειότητος»). Η Larissa Swirski θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστικός χαρακτήρας κατασκοπικού μυθιστορήματος, αλλά όντως υπήρξε στ’ αλήθεια. Μέχρι τον σχετικά πρόσφατο αποχαρακτηρισμό απόρρητων αρχείων της MI5, σχεδόν κανείς δε γνώριζε την ταυτότητα της «Ντάμα Κούπα», ενός προσώπου κλειδί στο δίκτυο κατασκοπίας που υφάνθηκε γύρω από το Γιβραλτάρ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-"Ennio - The maestro", Σκηνοθέτης: Τζουζέππε Τορνατόρε, διάρκεια: 156 Λεπτά, στις 8.15 μ.μ., παρουσία σκηνοθέτη
Το ντοκιμαντέρ “Εnnio” αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πορτραίτο του Έννιο Μορικόνε, του πιο διάσημου συνθέτη μουσικής ταινιών του 20ου αιώνα, του πιο αγαπητού από το διεθνές κοινό, δυο φορές βραβευμένου με Όσκαρ και δημιουργού άνω των πεντακοσίων μουσικών θεμάτων. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τον Μαέστρο μέσα από μια μακρά συνέντευξη με τον Τορνατόρε, μουσική, αρχειακό υλικό αλλά και μαρτυρίες από καλλιτέχνες και σκηνοθέτες, ανάμεσά τους ο ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Τζουλιάνο Μοντάλντο, ο Μάρκο Μπελόκκιο, ο Ντάριο Αρτζέντο, οι αδελφοί Ταβιάνι, ο Κάρλο Βερντόνε, ο Μπάρι Λέβινσον, ο Ρολάν Τζοφέ, ο Όλιβερ Στόουν, ο Κουέντιν Ταραντίνο, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Νίκολα Πιοβάνι, ο Χανς Τσίμμερ και ο Πατ Μέθενι. Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να αποκαλύψει τη λιγότερο γνωστή πλευρά του Μορικόνε, όπως το πάθος του για το σκάκι, το οποίο μπορεί να είχε σύνδεση με τη μουσική του. Αποκαλύπτει επίσης τις ρίζες των μουσικών του κομματιών, όπως το ουρλιαχτό του κογιότ που τον οδήγησε στο μουσικό θέμα της ταινίας «Ο Καλός, ο κακός κι ο άσχημος» ή τα ρυθμικά χτυπήματα στα τσίγγινα κουτιά από τα χέρια των απεργών στην πορεία που διέσχιζε τους δρόμους της Ρώμης, τα οποία τον ενέπνευσαν για το μουσικό θέμα της ταινίας «Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα». Μια τάση ανακάλυψης που βρήκε πρόσφορο έδαφος στη διαρκή αγάπη του για την απόλυτη μουσική και την κλίση του στον επίμονο πειραματισμό.
