Με την πτώση του Ναυπλίου στους Οθωμανούς το 1715, σήμανε το τέλος μιας μακραίωνης εποχής δυτικών κυριαρχιών στον Μοριά και φέτος, συμπληρώνοντας τριακόσια χρόνια από τη λήξη της Βενετοκρατίας στο Ναύπλιο κι όπως επισημάνθηκε, δεν είναι επέτειος γιορτής ούτε πένθους, αλλά είναι μια αφορμή κι ένας σταθμός μνήμης για την ιστορία, την τοπική και την εθνική.
Η ιστορία του Ναυπλίου στήνει το σκηνικό μιας άλλης εποχής, προσδίδει ποιότητα στην καθημερινότητα των κατοίκων και αποτελεί διαχρονική πηγή πολιτιστικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα «Ιωάννης Καποδίστριας» τ' Ανάπλι, με την πλούσια ιστορική του στρωματογραφία και την εναλλαγή των ξένων κυριαρχιών από τον 13ο αιώνα έως το 1822, οι Βενετοί ήταν εκείνοι που άφησαν πιο εντυπωσιακά τα χνάρια τους στον τόπο, κατά την πρώτη (1389-1540) και κυρίως κατά τη δεύτερη (1686-1715) περίοδο της βενετοκρατίας.
Κατά την πρώτη περίοδο, όπως αναφέρεται από το Ίδρυμα Ιστορικής Έρευνας, η Βενετία παίρνει το Ναύπλιο από τους Φράγκους, έναντι οικονομικού ανταλλάγματος και ειρηνικά αρχίζει το 1389 η πρώτη Βενετοκρατία για 150 χρόνια. Την πρώτη αυτή περίοδο, οι Βενετοί οργάνωσαν διοικητικά και στρατιωτικά την περιοχή, διόρισαν διοικητή, εγκατέστησαν Λατίνο επίσκοπο, τοποθέτησαν μόνιμο σώμα μισθοφόρων, καθώς και τους περίφημους stradioti που ήταν ένα ελαφρύ σώμα ιππικού.
Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε η κάτω πόλη, την οποία οχύρωσαν με τείχη και προμαχώνες. Τότε κατασκευάστηκε ο προμαχώνας Πέντε Αδέλφια, που σώζεται μέχρι σήμερα, και το κάστρο στη θάλασσα, το Μπούρτζι, επάνω στη νησίδα των Αγίων Θεοδώρων, που αποτελεί σήμερα σήμα κατατεθέν της Αργολικής πρωτεύουσας.
Παρά τις οχυρώσεις όμως, το 1540 τα οθωμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την πόλη και έμειναν 146 χρόνια, με το Ναύπλιο να είναι η πρώτη πόλη του Μοριά, κέντρο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου, με ανθηρή αγορά, και ονομαστά εργαστήρια αγιογραφίας.
Κατά την διάρκεια του βενετοτουρκικού πολέμου, τον Ιούνιο του 1684 η περήφανη βενετική αρμάδα, με επικεφαλής τον αρχιστράτηγο Φραγκίσκο Μοροζίνη, κίνησε για το Λεβάντε και νικηφόρα κατέπλευσε και ξαναπήρε τ' Ανάπλι, τον Σεπτέμβριο του 1686. Στη δεύτερη αυτή περίοδο βραχύβιας Βενετικής κυριαρχίας, το Ναύπλιο, έγινε η πρωτεύουσα όλου του Βασιλείου του Μοριά, του Regno di Morea.
Οι Βενετοί έριξαν και πάλι το βάρος στις οχυρώσεις, ενώ το 1713, στη σημερινή πλατεία Συντάγματος, ο Βενετός προβλεπτής Αυγουστίνος Σαγρέδος ανήγειρε τη μεγαλοπρεπή αποθήκη του στόλου, όπου σήμερα στεγάζεται το αρχαιολογικό μουσείο και η πλατεία, σχεδιασμένη σε ιταλικά πρότυπα, αποτελούσε το κέντρο της πόλης.
Επίσης την δεύτερη αυτή περίοδο οι Βενετοί βελτίωσαν το υδρευτικό σύστημα της πόλης με υδραγωγείο και κρήνες, ενώ ξεκίνησαν την αποτύπωση του χώρου και την απογραφή ανθρώπων και ιδιοκτησιών, ολοκληρώνοντας το πρώτο και μοναδικό κτηματολόγιο όλης της επαρχίας, το Catastico Particolare, το οποίο κι έχει διασωθεί.
Το τέλος της Βενετοκρατίας ήρθε 1715, όπου οι Οθωμανοί κατέλαβαν κατά την διάρκεια πολέμου με προδοσία το Ναύπλιο.
Την εκδήλωσαν παρακολούθησε πολλής κόσμος μεταξύ των οποίων, ο μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Γκιόλας, ο δήμαρχος Ναυπλίεων Δημήτρης Κωστούρος, ο αντιπεριφερειάρχης Αργολίδος Αναστάσιος Χειβιδόπουλος, η προέδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Αθλητισμού και Τουρισμού Καλλιόπη Καλκούνου και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Ταξιάρχης Κόλλιας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
