Εάν δηλαδή με 10 εκ. παραγωγήν του Α προϊόντος έχομεν 10 δρχ. τιμήν, η αύξησις της ποσότητος εις 20 εκ. θα μειώση όχι εις 5 δρχ. την τιμήν ως είναι λογικόν, αλλά διά της παρεμβολής του αστάθμητου ψυχολογικού παράγοντος η τιμή θα κατέλθη πολύ κάτω των 5 δρχ. Και αντιθέτως αν μειωθή η παραγωγή εις 5 εκ. δεν θα ανέλθει η τιμή εις 20 δρχ. αλλά εις πολύ περισσότερον. Εις τον νόμον αυτόν στηρίζεται το παρακράτημα και το εις την θάλασσαν ρίψιμο των πλεοναζόντων προϊόντων και το γενικόν αξίωμα ότι καλές χρονιές για τους παραγωγούς όλων των προϊόντων είναι οι μικρές εσοδείες. Και αν διά μίαν στιγμήν κατηργείτο το παρακράτημα θα μας έπαιρνε ο διάβολος και εμάς που δεν παράγωμεν εξευγενισμένην ποιότητα αλλά δεν θα εφείδετο εις το διάβα του και των αριστοκρατών της ποιότητος παραγωγών.
Τα προϋπολογισθέντα στοιχεία που ελήφθησαν ως βάσις διά τα εφετεινά μέτρα απέχουν χονδροειδώς της στοιχειωδέστερης κοινής αντιλήψεως. Υπελόγισαν 285 εκατ. παραγωγή, 145 εξαγωγή και 24 σελίνια τιμή πωλήσεως. Και ποίον καθ’ ημάς το καθήκον του κ. Στεφανοπούλου; Δεν έπρεπε ουδέ επί στιγμή να διστάση με εκείνα που είδε και αντελήφθη να παραιτηθή από βουλευτής μαζί με τους Ηλείους ανεξαρτήτως της στάσεως των Μεσσηνίων βουλευτών διά τους οποίους παραπονούνται ότι τους εγκατέλειψαν και οι οποίοι και αυτοί είναι ευνόητον ότι θα εφιλοτιμούντο να πραγματοποιήσουν την υπόσχεσιν και να αποδυθή εις έντονον αγώνα, αποκαλύπων και καταγγέλλων τα υποπέσαντα εις την αντίληψίν του που εσφαγίασαν τον σταφιδοπαραγωγικόν κόσμον και τότε θα ήτο εν τάξει με τον παρθενικόν του λόγον εις την Βουλήν ότι τίποτε δεν γίνεται με κεφαλαιοκρατικάς κυβερνήσεις και ότι η κεφαλαιοκρατία πρέπει να κτυπιέται οπουδήποτε και εάν ευρίσκεται, είτε εις το βενιζελικόν, είτε εις το αντιβενιζελικόν στρατόπεδον. Ως απλούς δε πολίτης πλέον θα ήτο υψηλοφρονέστερον να αποκρούση και τας αιτιάσεις περί σπαταλών και κομματικής υποδουλώσεως του ΑΣΟ τα οποία του κατηγορούν και ότι η διασπάθισις αυτή δεν επέτρεψε την χρηματοδότησιν του ΑΣΟ εις μεγαλυτέρας τιμάς.
Ο αγών των Μεσσηνίων και Ηλείων σταφιδοπαραγωγών πρέπει να εξακολουθήση και λυπούμεθα ότι η μη αποκατάστασις της υγείας μας δεν μας επιτρέπει να ευρισκώμεθα πλησίον των και θα ηδιαφορούμεν προς τα σχόλια ότι θα ηθέλαμεν να εκμεταλλευθώμεν πολιτικώς την επαναστατικήν αυτήν αγανάκτησιν. Εάν και τώρα ο σταφιδοπαραγωγός δεν ιδή τον δρόμον της σωτηρίας του διά μάιν άλλην φοράν θα είνε άξιος της τύχης του».
Από την αντιπαραβολή των κειμένων φαίνεται ότι υπάρχει μια διάσταση απόψεων ανάμεσα σε αυτές του κειμένου της εφημερίδας και του Τσικλητήρα, με κεντρικό σημείο διαφωνίας αυτό της κατάργησης ή διατήρησης του παρακρατήματος.
Στο μεταξύ αγανακτισμένοι οι παραγωγοί δηλώνουν αδυναμία να πληρώσουν και αναφέρουν χαρακτηριστικά σε τηλεγράφημα από τη Μεσσήνη:
«Αμπελοκτήμονες Μεσσήνης εγκαταλειφθέντες εις την τύχην των παρά διαβεβαιώσεις κράτους δηλούμεν αδυναμίαν πληρωμής φόρων και χρεών προς ιδιώτας και Αγροτράπεζαν, λόγω πενταετούς καταστροφής κτημάτων αποδοκιμάζοντες αντιπροσώπους περιφερείας των.
Π. Πανταζόπουλος, Π. Ζαγκλακάς, Β. Κρεμμυδάς, Λ. Ρούτσης, Ι. Νικολόπουλος, Ευφρ. Ζαγκλακάς, Β. Ρήγας, Δ. Πατρίκης, Β. Βάρας, Γερ. Κ. Χιώτης, Φ. Χ. Τσάμης, Β. Καπλάνης, Αλ. Μουκάκος, Δ. Π. Μπλάνας, Γ. Μάντης, Φωτ. Π. Μπλάνας, Χρ. Βλαχάκης, Ευαγγ. Χανκόπουλος, Ι. Τσάκωνας, Δ. Χρόνης, Γ. Τσώνης, Γ. Κ. Μπουφέας, Δ. Κ. Μπουφέας, Αργ. Π. Ρούτσης, Π. Ν. Ρούτσης, Φ. Κούσκουλας, Χαρ. Καραμάσος, Κ. Α. Ασημάκης, Γ. Βέβες, Γρηγ. Ρήγας, Ι. Π. Παναγιωτόπουλος, Δ. Χ. Βασιλοπανάγος, Π. Π. Κουζής, Κ. Κατσώρας, Ν. Καδής, Κ. Χατζηλιώτης, Δ. Καραπατέας, Π. Γεωργακόπουλος, Φ. Αλεβίζος, Θ. Κ. Πετρουλάκης, Π. Σαραντόπουλος, Παν. Ν. Κοσμάς» (1082).
«Αύριον την πρωΐαν συγκροτείται εις Κυπαρισσίαν το προαναγγελθέν συνέδριον των σταφιδοπαραγωγών της Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου εις το οποίον θα λάβουν μέρος αι επιτροπαί σταφιδικής αμύνης της Μεσσηνίας και Ηλείας. Εις το συνέδριο υπολογίζεται ότι θα παρευρεθούν άνω των 300 αντιπροσώπων των σταφιδοπαραγωγικών περιφερειών αι οποία θα εκθέσουν εν πλάτει τας απόψεις των επί του σταφιδικού ζητήματος προς λήψιν οριστικών πλέον αποφάσεων. Εις το συνέδριον εκλήθησαν όπως παρευρεθούν οι αρχηγοί των κομμάτων, οι υπουργοί Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας, αντιπρόσωποι των τραπεζών Εθνικής και Αγροτικής, αντιπρόσωποι του ΑΣΟ, οι βουλευταί και γερουσιασταί των νομών Μεσσηνίας και Ηλείας κλπ.
Σχετικώς εκυκλοφόρησε χθες και η κάτωθι πρόσκλησις:
“Καλούνται άπαντες οι κ. κ. Δήμαρχοι, οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων, οι σταφιδικοί συνεταιρισμοί και οι αντιπρόσωποι των σταφιδικών συλλαλητηρίων και επιτροπών της αμύνης των επαρχιών Καλαμών, Μεσσήνης, Τριφυλίας, Πυλίας και Ολυμπίας του Νομού Μεσσηνίας και οι του Νομού Ηλείας τοιούτοι, όπως δι’ αντιπροσώπων εξουσιοδοτημένων νομίμως προσέλθωσι και λάβωσι μέρος εις το συγκροτηθησόμενον νοτιοδυτικόν Πελοποννησιακόν σταφιδικόν συνέδριον εν Κυπαρισσία με έναρξιν την 10ην Σεπτεμβρίου και ώραν 10ην π. μ. [...]
Κύρια θέματα:
Α) Σύσκεψις και απόφασις επί της δημιουργηθείσης καταστάσεως ως εκ των τελευταίων αποφάσεων του ΑΣΟ.
Β) Λήψις αποφάσεων περί των περαιτέρω αμυντικών μέτρων υπέρ της κινδυνευούσης σταφίδας.
Γ) Διάφοροι ανακοινώσεις μόνον σχετικώς προς την τύχην της σταφίδος.
Διά τας Επιτροπάς Σταφιδικής Αμύνης
Ο Πρόεδρος
Σωτήριος Αναγνωστόπουλος» (1083).
Το συνέδριο της Κυπαρισσίας αρχίζει αλλά διακόπτεται κατά τη διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων όταν κατά τη “Σημαία” ομάδα αγροτών παρεμβαίνει δυναμικά και διεκδικεί την εκλογή στο προεδρείο του συνεδρίου του κομμουνιστή προέδρου της Κοινότητας Χαλαζωνίου Σωτ. Κανελλόπουλου. Επεβαίνει η αστυνομία και συλλαμβάνει 7 αγρότες, η πόλη στρατοκρατείται και το συνέδριο αλλάζει χώρο διεξαγωγής.
«Εν μέσω ζωηρών επεισοδίων και αντεγκλήσεων ήρχισεν τας εργασίας του το σταφιδικόν συνέδριον Κυπαρισσίας. Εκτός των αντιπροσώπων των σταφιδοπαραγωγικών περιφερειών Καλαμών, Μεσσήνης, Τριφυλίας, Πυλίας, Ολυμπίας και Ηλείας παρέστησαν εις το συνέδριον και οι κ. κ. Κόκκιζαν σύμβουλος της παραγωγής εν τω ΑΣΟ, Λούλης Τσικλητήρας πολιτευτής Πυλίας και ο γερουσιαστής Τριφυλίας κ. Γρηγοριάδης.
Ο κ. Αναγνωστόπουλος προσωρινός πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, λαμβάνων τον λόγον, ευχαριστεί δι’ ολίγον τους αντιπροσώπους των επαρχιών των Νομών Μεσσηνίας και Ηλείας, και είτα αναγιγνώσκει εν προς εν τα τηλεγραφήματα των πολιτευτών και των άλλων προσκεκλημένων, οι οποίοι δικαιολογούν την απουσίαν των. Οι σύνεδροι ως και το πλήθος που παρηκολούθη το συνέδριον απεδοκίμασεν ζωηρώς όλους τους εν λόγω προσκληθέντας, ως επίσης και τον βενιζελικόν πολιτευτήν Γόντικαν διά την άστοχον τακτικήν της Αγροτικής Τραπέζης. Μετά την ανάγνωσιν των τηλεγραφημάτων επροτάθη όπως εκάστη επαρχία προτείνει ανά 2 αντιπροσώπους της προκειμένου να γίνη η εκλογή οριστικού προεδρείου. Εκ μέρους της επαρχίας Τριφυλίας επροτάθη τότε ο κ. Λουπινάς, ενώ ετέρα μερίς σταφιδοπαραγωγών επέμενεν εις την εκλογήν του κομμουνιστού προέδρου της Κοινότητος Χαλαζωνίου Καναλλοπούλου. Συνεπεία τούτου εδημιουργήθησαν λυπηρά επεισόδια μεταξύ των κομμουνιστών και συντηρητικών σταφιδοπαραγωγών, ολόκληρος δε η αίθουσα ανεστατώθη από την προκλητικότητα και των δύο αντιμαχομένων μερίδων.
Εν μια στιγμή ο κ. Κακίσης ορμά εναντίον του κομμουνιστού προέδρου της Κοινότητος Χαλαζωνίου Κανελλοπούλου ενώ άλλοι κομμουνισταί επιτίθενται εναντίον του κ. Τζάννε και άλλων. Δημιουργείται πανδαιμόνιον, οι αντιμαχόμενοι ήλθον εις χείρας, καθίσματα δε και μαγκούρες υψώθησαν στον αέρα και κατεφέρθησαν εναντίον αμφοτέρων. Η αστυνομία επενέβη τότε όπως συλλάβη τους ταραξίας, αλλ΄οι κομμουνισταί εξηγριώθησαν έτι περισσότερον. Ηλθον εις χείρας με τους αστυνομικούς και μετά πολλού κόπου κατορθώθη η σύλληψις 7 κομμουνιστών, ενώ η πόλις διετέλει εν αναστατώσει. Τα καταστήματα έκλεισαν αυθωρεί και ο περισσότερος κόσμος έτρεχε διά να κρυβή εις τας γύρω παρόδους και οικίας. Τέλος μετά πολλού κόπου κατορθώθη η επαναφορά της τάξεως. Το συνέδριον διέκοψε τας εργασίας του διά την 3ην απογευματινήν εις άλλην αίθουσα. Κατά ληφθείσαν απόφασιν εις το συνερχόμενον το απόγευμα συνέδριον θα λάβουν μέρος μόνον οι εφοδιασμένοι δι’ ειδικών πληρεξουσίων και οι αντιπρόσωποι του Τύπου. Ηδη ολόκληρος η πόλις στρατοκρατείται, ισχυραί δε περίπολοι διατρέχουν τας οδούς, ενώ κατεπειγόντως εζητήθησαν ενισχύσεις εκ των γειτονικών αστυνομικών σταθμών.
Οι συλληφθέντες είναι οι εξής: Διακουμογιαννόπουλος Κων. εκ του Κυνηγού της Πυλίας, Παναγ. Παπαχριστοφόρου εκ Φιλιατρών, Νικόλαος Παπαχριστοφόρου εκ Φιλιατρών, Παναγ. Βαρουξής εκ Χαλαζωνίου, Δ. Σαπέρας εκ Χαλαζωνίου, Σωτ. Κανελλόπουλος πρόεδρος Κοινότητος Χαλαζωνίου, Λυριτζής Διονύσιος εκ Χαλαζωνίου. Απαντες οι συλληφθέντες κρατούνται εις την υποδιοίκησιν Χωροφυλακής Κυπαρισσίας, αρνούνται δε άπαντες ότι είναι κομμουνισταί» (1084).
Διαφορετική είναι η εκδοχή των γεγονότων στο “Θάρρος” που γράφει:
«Κατά την διάρκειαν των συζητήσεων τούτων κατέφθασαν σταφιδοπαραγωγοί εκ των γύρω χωρίων της Τριφυλίας, ως επίσης της Πυλίας, της Μεσσήνης, της Ολυμπίας και της Ηλείας, οι οποίοι εισέβαλαν εις την αίθουσαν του συνεδρίου βιαίως και απεδοκίμασαν αγρίως τους συμβούλους του ΑΣΟ κ. κ. Κόκκιζαν και Μαράκαν και τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της Μεσσηνίας. Επί ώραν πολύν η αίθουσα εδονείτο από την κατακραυγήν του πλήθους. Συνεπεία τούτου επήλθε συμπλοκή κατά την οποίαν ετραυματίσθησαν τέσσαρες, ήτοι οι αδελφοί Παναγιώτης και Νικόλαος Παπαχριστοφίλου, ο πρόεδρος της Κοινότητας Χαλαζωνίου Κανελλόπουλος και Σαπέρας» (1085).
(1082) “Σημαία” 9/9/1934
(1083) “Θάρρος” 9/9/1934
(1084) “Σημαία” 11/9/1934
(1085) “Θάρρος” 11/9/1934