Η 29η Μαΐου 1453 αποτελεί την αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Τότε αλώθηκε από τους Τούρκους η Bασιλίδα των πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, ένα γεγονός τεράστιας σημασίας για τον Ελληνισμό, την Oρθοδοξία, τον πολιτισμό και την παγκόσμια ιστορία.
Ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος , ο “μαρμαρωμένος βασιλιάς” της λαϊκής παράδοσης, παρά τον αγώνα και την ηρωική θυσία του, δεν μπόρεσε να εξαλείψει τις λανθασμένες πολιτικές, τις χρόνιες αδυναμίες και διενέξεις, που οδήγησαν στο μέγα τραγικό γεγονός για τον Ελληνισμό.
Η άλωση του 1204 από τους Δυτικούς Σταυροφόρους, η εγκατάλειψη της Βυζαντινής περιφέρειας και του πρωτογενούς τομέα, οι οικονομικές παραχωρήσεις σε πόλεις της Ιταλίας, η εμφύλια διαμάχη μεταξύ “ενωτικών και ανθενωτικών”, η αποφυγή στράτευσης και πολλά άλλα, οδήγησαν στην παγκόσμια τραγωδία της άλωσης και στην σκλαβιά πέντε αιώνων για τον Ελληνισμό.
Για την άλωση αρμόζει μόνο ο αιώνιος θρήνος του Ελληνισμού, αλλά και ο προβληματισμός για τα δικά μας λάθη, τις δικές μας μεγάλες ευθύνες για τις αιτίες που οδήγησαν στην άλωση και τη συντριβή του Βυζαντινού Ελληνισμού.
Να μελετάμε την ιστορία, να ενδυναμώνουμε την εθνική μας συνείδηση και να διδασκόμαστε από τα δικά μας λάθη στους επικίνδυνους, σημερινούς καιρούς.
