Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Anthony Burgess, το "Κουρδιστό πορτοκάλι" αναφέρεται στην εγκληματική δράση μιας συμμορίας κακοποιών που επιδίδεται ανελέητα σε πράξεις βίας και βανδαλισμού, ώσπου ο αρχηγός της Αλεξ συλλαμβάνεται και υποβάλλεται σε μια ειδική θεραπεία πλύσης εγκεφάλου, ώστε να νιώθει αποστροφή για οποιαδήποτε μορφή βίας.
Ο Stanley Kubrick, προφητικός και εκκεντρικός, σκηνοθετεί μια σπουδή πάνω σε όλες τις εκφάνσεις της βίας, με ιδιαίτερη βαρύτητα στον τρόπο αντιμετώπισής της από την πλευρά της πολιτείας και του σωφρονιστικού συστήματος, ταράζοντας τα νερά της εποχής του και προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Το έργο βρίθει νοημάτων, συμβολισμών και μηνυμάτων, τα οποία υπογραμμίζονται έντονα από σωρεία σκηνοθετικών και οπτικών εφέ, με έναν τρόπο που παραμένει ριζοσπαστικός ακόμα και σήμερα, 46 χρόνια μετά την δημιουργία της.
Στην Αγγλία, εκδηλώθηκε ένα μεγάλο κύμα μιμητών της ταινίας, με αποτέλεσμα να φτάσει το ζήτημα στα έδρανα της Βουλής. Ο Κιούμπρικ ισχυρίστηκε ότι «Η βία υπήρχε πάντοτε στην τέχνη, υπάρχει στη Βίβλο, στον Ομηρο, στον Σέξπηρ. Ουδέποτε ένα προϊόν τέχνης προκάλεσε κοινωνική ζημιά». Πικραμένος από την σκληρή επίθεση που δέχτηκε το δημιούργημά του, απαγόρευσε ο ίδιος την προβολή της στην Αγγλία και η απαγόρευση κράτησε μέχρι το θάνατό του. Η ταινία απέκτησε φανατικούς θαυμαστές που τη λάτρεψαν και τη λατρεύουν, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Ακολουθούν " Τα τέρατα - Freaks" σε σκηνοθεσία Tod Browning. Το 1932, ο Tod Browning, μετά τη μεγάλη επιτυχία του με το "Δράκουλα", βασίζεται στο διήγημα του Τοντ Ρόμπινς «Spurs» και γυρίζει την ταινία "Freaks", επηρεασμένος από τα προσωπικά του βιώματα, μιας και περιόδευε σε τσίρκο από τα 16. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα τσίρκο όπου τα περισσότερα μέλη του θιάσου έχουν γεννηθεί με κάποια σωματική παραμόρφωση.
Η MGM, σε μια τολμηρή για τα χρονικά επιλογή της, χρηματοδότησε ένα φιλόδοξο σχέδιο. Μια παραγωγή που θα είχε ως πρωταγωνιστές της, αληθινά παραμορφωμένους ανθρώπους, μιας και την εποχή εκείνη ήταν πολύ της «μόδας» τα live shows με εκ γενετής εφιαλτικά εκθέματα, προκαλώντας ανεπανάληπτο σοκ. Από τις δοκιμαστικές προβολές φάνηκε ότι θα υπάρχει πρόβλημα και έτσι η MGM επέβαλε περικοπές και αλλαγή του τέλους, ώσπου η ταινία έφτασε τελικά να διαρκεί μόλις 64 λεπτά. Τα 30 λεπτά δεν σώζονται, η ταινία απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες και αποτέλεσε το τέλος της καριέρας του σκηνοθέτη. Πρόκειται πραγματικά για μια ταινία εφιαλτικού ρεαλισμού, πολύ μπροστά από την εποχή της. Γυρίστηκε με πολλές δυσκολίες, έχει όμως μια καθηλωτική αυτούσια δύναμη που συνδυάζει το νοσηρό με το ρομαντικό. Ανέκαμψε στη δεκαετία του ΄50, στο πλαίσιο του ρεύματος των midnight movies και μετά από τόσες δεκαετίες, μπορεί επιτέλους να ειπωθεί ότι είναι ένα μεγαλοφυές αριστούργημα του είδους και μια αυθεντική ιστορία τρόμου. Παρά τη μικρή διάρκεια και το απλοϊκό της σενάριο, τα πάντα σε αυτή τη ταινία είναι πολύ μεγάλα για να χωράνε το φόβο. Από το 1994 η ταινία φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου με τον χαρακτηρισμό: "πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά πολύτιμη".
