Σύμφωνα με τον διευθυντή του Εικαστικού Τομέα της “Φάρις” Παναγιώτη Λαμπρινίδη που θα φιλοτεχνήσει το μνημείο, το οποίο δημιουργείται για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, πρόκειται για ένα σημαντικό γλυπτό μνήμης και ιστορίας.
Στην Οικονομική Επιτροπή ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Βασίλης Κοσμόπουλος εξέφρασε επιφυλάξεις για την εικαστική πρόταση και ο επικεφαλής του “Πρότυπου Δήμου” Βασίλης Τζαμουράνης είπε ότι “θα έπρεπε να είναι κάτι πιο λαμπρό και πιο έντονο”. Παρατήρησε πως θα έπρεπε να τεθεί ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, αφού αφορά παρέμβαση στην κεντρική πλατεία και να υπάρξει συνεργασία, περισσότερη επεξεργασία και περισσότερες απόψεις για το μνημείο. Και οι δύο ξεκαθάρισαν ότι αυτά δεν αποτελούν μομφή για το καλλιτεχνικό έργο και για τον κ. Λαμπρινίδη.
Με βάση την εισήγηση, πρόκειται να είναι ένα σύγχρονο μνημείο της ιστορίας μας, ύψους 3,4 μ. πλάτους 1,6 μ. και διαστάσεων βάσης διαμέτρου 7,04 μ., από μέταλλο, λευκό μάρμαρο και φωτογλυπτικά στοιχεία, ανθεκτικό στις εναλλασσόμενες καιρικές συνθήκες.
Η χωροθέτηση αυτού του σημαντικού έργου έχει ως σκοπό να σηματοδοτήσει το νέο πρόσωπο της Καλαμάτας, 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, που αποτελεί εφαλτήριο ελευθερίας για όλο τον κόσμο. Παράλληλα, αυτό το έργο θα προκαλεί τη μνήμη ως πηγή φωτός για την ανθρωπότητα, αφού η Καλαμάτα είναι η πρώτη ελληνική πόλη που απελευθερώθηκε με αναίμακτο και υποδειγματικό τρόπο, στην οποία συστάθηκε η Μεσσηνιακή Γερουσία, η πρώτη μορφή κεντρικής διοίκησης των επαναστατημένων Ελλήνων και με την ευθύνη της πόλης από την οποία εκδόθηκε η “Προειδοποίησις προς τας Ευρωπαϊκάς αυλάς”, το πρώτο επίσημο διπλωματικό έγγραφο του Αγώνα.
Το έργο αναπτύσσεται σε τρία γλυπτικά στοιχεία: Το πρώτο είναι το κείμενο “Προειδοποίησις προς τας Ευρωπαϊκάς αυλάς”, το οποίο αποδίδεται με εικαστικό τρόπο, αποτυπωμένο πάνω σε έναν μεταλλικό κύλινδρο. Τα 2.455 γράμματά του θα είναι διάτρητα και διαπερατά από το φως. Το δεύτερο στοιχείο εστιάζει στη λέξη “ελευθερία”, γραμμένη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, πάνω σε ανάγλυφες πλάκες μαρμάρου, με τη μορφή εικαστικού αναπτύγματος σπείρας - κοχλία. Θα συμβολίζει την οικουμενική διάσταση του γεγονότος της Ελληνικής Επανάστασης, θα υμνεί τη δυναμική της και συγχρόνως την πολυτιμότητα της ελευθερίας σε όλα τα έθνη και όλους τους λαούς. Θα σηματοδοτεί ένα σπουδαίο γεγονός - φαινόμενο πανευρωπαϊκής, αλλά και παγκόσμιας εμβέλειας. Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με φωτογλυπτικά στοιχεία στο κέντρο του έργου, που θα ενώνουν τα άλλα δύο στοιχεία. Το έργο θα φωτίζεται από μέσα προς τα έξω και το φως θα καταλήγει πάνω στη λέξη “ελευθερία”.
Μία άλλη διάσταση των φωτογλυπτικών στοιχείων, ο “επετειακός φωτισμός”, θα είναι μια “δέσμη φωτός” που θα ξεκινά από το κέντρο του έργου και θα μπορεί να ανεβαίνει στον ουρανό και να είναι ορατή από πολύ μακριά. Ο “επετειακός φωτισμός” θα ανάβει σε συγκεκριμένα μικρά χρονικά διαστήματα μέσα στο κάθε έτος, σηματοδοτώντας την έναρξη σημαντικών γεγονότων για την πόλη και την Ελλάδα.
