Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκαν ομιλίες από την PhD Sanne Houby-Nielsen, διευθύντρια του Nordiska Museet, με τίτλο “Μια ιστορία γυναικών: Το γνέσιμο μέσα στο χρόνο και το χώρο, από την Αρχαία Αθήνα ως τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και την Σκανδιναβία” και από την Ulla – Karin Warberg, επιμελήτρια του Nordiska Museet, με τίτλο “Υφάσματα που ανθίζουν: Κίνηση, Επαφές, Μεταμόρφωση”.
Η πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Καλαμάτας Τζίνα Καρέλια ανέφερε πως η Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια» υιοθετώντας μια πολιτική εξωστρέφειας και θέλοντας να αναπτύξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με μουσεία του εξωτερικού προχώρησε στην συγκεκριμένη εκδήλωση, στην οποία παρουσιάστηκαν οι Σκανδιναβικές παραδόσεις και η τέχνη του υφάσματος. Οπως είπε, εντός των επομένων μηνών θα πραγματοποιηθεί στη Στοκχόλμη μια αντίστοιχη εκδήλωση γνωριμίας της Ελληνικής κοινότητας και του Σουηδικού κοινού με τη Συλλογή «Βικτωρία Γ. Καρέλια» αλλά και την ελληνική ενδυμασία. Η ίδια, παρατήρησε ακόμα πως σε ότι αφορά το γνέσιμο, την υφαντική τέχνη και το ύφασμα -τα οποία απασχόλησαν τη βραδιά, φαίνεται να υπάρχει μια παγκόσμια παραδοχή πως πέρα από την οικονομική και πρακτική τους λειτουργία αποτελούν έκφραση της πράξης της δημιουργίας.
Η PhD Sanne Houby-Nielsen σημείωσε πως η εκδήλωση σηματοδότησε την έναρξη μιας φιλίας μεταξύ της Συλλογής Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτωρία Γ. Καρέλια» και του Nordiska Museet, δίνοντας πληροφορίες για την ιστορία του Σκανδιναβικού Μουσείου και για τις εκθέσεις του. Στη συνέχεια, ανέλυσε τις ομοιότητες του υφάσματος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Σκανδιναβία, παρά την απόσταση όπως είπε μεταξύ των χωρών, διευκρινίζοντας πώς οι τεχνικές “ταξίδεψαν” στο χρόνο. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο Ανάκτορο του Νέστορα στην Πύλο, όπου διατηρούσε λεπτομερή αρχεία όλων των παραγωγών, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής υφασμάτων. «Χάρις αυτά, γνωρίζουμε πως τα υφάσματα ήταν κατασκευασμένα από μαλλί και λινάρι, μέσα από μια ιεραρχημένη παραγωγή με επαγγελματίες άνδρες βοσκούς που ήταν υπεύθυνοι για την εκτροφή προβάτων συγκεκριμένου μαλλιού αλλά και επαγγελματίες γυναίκες υφάντρες» πληροφόρησε, διευκρινίζοντας πως οι τεχνικές της ύφανσης διατηρήθηκαν στο πέρας του χρόνου μέσα από το “νυφικό σεντούκι”, καθώς οι δεξιότητες των γυναικών “ταξίδευαν” από τόπο σε τόπο, όντας περιζήτητες.
Από την πλευρά της, η Ulla – Karin Warberg μίλησε για την υφαντική τέχνη “ταπισερί” που προέρχεται από την Ευρωπαϊκή παράδοση και η οποία αναπτύχθηκε στη Γαλλία τον 14ο και 15 αιώνα, μεταπηδώντας σε άλλες χώρες στη συνέχεια λόγω του πολέμου. Παράλληλα, σχολίασε με ποιο τρόπο οι αγρότισσες μάθαιναν την τεχνική του υφάσματος, μεταδίδοντας στις υπόλοιπες γυναίκες μια πολιτιστική κληρονομιά μοτίβων με μακρά ιστορία. Στο τέλος της βραδιάς οι δύο ομιλήτριες παρέδωσαν αναμνηστικά από τις συλλογές του τόπου τους σε κεντρικά πρόσωπα της εκδήλωσης, με πρώτη την κυρία Βίκυ Καρέλια.
Σύμβουλοι οργάνωσης της εκδήλωσης ήταν οι Rea Ann-Margaret Mellberg και Θανάσης Ψαρούλης.
Τ.Αν.
